ความรักสีคราม นิยาย บท 651

ไม่มีความหวาดกลัวหลงเหลืออยู่ในใจของเธออีกต่อไปแล้ว เธอจึงกัดริมฝีปากของเขาอย่างแรงจนสามารถรู้สึกได้ถึงรสโลหะขึ้นในปากของเธอทันที

“บ้าเอ้ย!” ชายคนนั้นสบถ เพราะเขาไม่คิดว่าจะถูกเธอกัด ความเจ็บปวดทำให้เขาถอนจูบออกจากริมฝีปากของเธอทันที แล้วจ้องมองเธอด้วยสายตาที่บ่งถึงความรำคาญเล็กน้อย

เธอไปเรียนรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? เธอไม่เคยกัดฉันมาก่อนเลย

ในที่สุดเขาก็ปล่อยเธอ วิเวียนจึงสามารถพูดได้ “นี่คุณกำลังทำบ้าอะไรอยู่ห๊ะ ฟินนิค? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ!”

ชายคนนั้นรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่วิเวียนจำเขาได้ แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ดีใจ ในที่สุดเธอก็รู้แล้วว่าฉันเป็นใคร

เขาใช้นิ้วหัวแม่มือปาดเช็ดเลือดออกจากมุมปาก แล้วเขาก็เปิดผ้าปิดตาสีดำของวิเวียนออก

เมื่อถูกแสงสาดส่องลงที่ใบหน้าของเธอก็ทำให้ตาพร่าจนมองไม่เห็น วิเวียนจึงหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นเช่นนี้ความรู้สึกผิดและความเห็นอกเห็นใจก็ฉายขึ้นในแววตาของเขาฟินนิค เขาจึงรีบเอามือปิดตาให้เธออย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ชินกับแสงสว่างแล้ววิเวียนก็ปัดมือของฟินนิคออก และเมื่อได้เห็นชายตรงหน้าเธอก็โกรธจัดแล้วโจมตีอย่างรุนแรงทันที “ปล่อยฉันไปเดี๋ยวนี้นะ!”

ฟินนิคใช้มือข้างหนึ่งจับข้อมือของวิเวียนกดไว้ที่หน้าอกของเขาอย่างแน่นหนา ถึงแม้ว่าเขาจะขอให้คนพวกนั้นใช้เชือกที่ทำขึ้นเป็นพิเศษจากผ้า แต่เขาก็ยังห่วงว่ามันอาจจะทำให้เธอเจ็บได้

นั่นยิ่งทำให้วิเวียนโกรธมากขึ้นอีก “แกะเชือกออกให้ฉันเดี๋ยวนี้นะฟินนิค! คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม?”

“ผมก็แค่อยากจะคุยกับคุณ” ฟินนิคจ้องมองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนและเสน่หาโดยไม่ได้สนใจคำดุด่าของวิเวียนเลย “ผมคิดถึงคุณมากนะ วิเวียน”

“หรือคุณอยากจะบอกว่าคุณกำลังคิดถึงใครอยู่งั้นเหรอ?” วิเวียนทำหน้าบึ้งใส่เขา “คุณรู้รึเปล่าว่าที่คุณทำน่ะมันผิดกฎหมาย? ถ้าคุณไม่ยอมปล่อยฉันไป ฉันสาบานเลยว่า ถ้าหากว่าฉันหนีออกไปได้ ฉันจะต้องฟ้องคุณข้อหาลักพาตัวอย่างแน่นอน!”

“ถ้าอย่างนั้นผมก็จะต้องอยู่กับคุณที่นี่ตลอดไป เพื่อไม่ให้คุณมีโอกาสที่จะหนีไปได้” ฟินนิคพึมพำอย่างเคร่งขรึม ในขณะที่วิเวียนก็ไม่สามารถจะแยกแยะได้เลยว่าเขากำลังล้อเล่นอยู่รึเปล่า

นี่ฉันกำลังถูกอดีตสามีลักพาตัวไปอย่างไร้เหตุผลเหรอเนี่ย มันยังมีอะไรงี่เง่ามากไปกว่านี้อีกไหม? คุณกำลังเล่นตลกบ้าอะไรกับฉันอยู่เหรอ?”.

เมื่อเห็นว่าฟินนิคยังคงยืนกรานที่จะจับตัวเธอไว้เป็นประกัน วิเวียนก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความหงุดหงิดแล้วไม่สนใจเขา นี่คือฟินนิคที่ฉันเคยรู้จักรึเปล่า? ตอนนี้เขากล้าถึงขนาดลักพาตัวฉันมา!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม