ความรักสีคราม นิยาย บท 662

เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เขาต้องอยู่เบื้องหลังการจัดที่นั่งแปลกๆ นี้แน่

อีกด้านหนึ่ง ฟินนิคสับสนกับสายตาที่จ้องเขม็งของเธอ แล้วก็ได้พบสาเหตุเมื่อสังเกตเห็นบอร์ดดิงพาสที่ยับยู่ยี่อยู่ในมือเธอ

ชายหนุ่มอุทานขึ้น “อ้าว! สรุปว่าคุณนั่งข้างผมหรือ? บังเอิญจัง!”

วิเวียนลุกขึ้นจากที่นั่งเพื่อจะขอเปลี่ยนที่กับซาร่าห์ไม่ก็แคโรลีน ทว่าทันทีที่หันหลังไปก็ได้เห็นว่าทุกสายตากำลังจับจ้องมายังทั้งคู่

เธอย้อนนึกไปถึงตอนที่คุยกับซาร่าห์แล้วก็คิดได้ว่าคงไม่ฉลาดเลยที่จะเปลี่ยนที่นั่ง

ในที่สุดหญิงสาวผู้สิ้นหวังก็หันกลับมาพาตัวเองกลับไปนั่งที่เดิม

ฟินนิคทำอะไรไม่ถูกตอนที่เห็นการตอบสนองของวิเวียน สงสัยว่าตัวเองตัดสินใจถูกไหมที่ให้โนอาห์จัดให้วิเวียนมานั่งข้างๆ เขา

“ฟินนิคคุณต้องการอะไรกันแน่?” วิเวียนเผชิญหน้ากับชายหนุ่มด้วยเสียงอันแผ่วเบา

เขาตอบกลับอย่างจริงจังว่า “ผมกำลังพยายามทำความรู้จักพนักงานของผมให้มากขึ้นอยู่”

“ฟินนิค!” ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อนร่วมงาน เธอคงปาโทรศัพท์ไปทางเขาแล้ว ทำความรู้จักพนักงานงั้นหรือ? เรื่องตลกอะไรกัน?

ฟินนิคถอนหายใจอย่างอ่อนใจเมื่อเห็นใบหน้าบูดบึ้งของวิเวียนแล้วบอกว่า “วิเวียน ผมแค่อยากใช้เวลากับคุณ”

“คุณก็เลยจัดทริปนี้ขึ้นงั้นหรือ?” เธอถามเสียงแข็ง

“นั่นก็เป็นเหตุผลส่วนหนึ่ง อย่างที่ผมบอกว่าอยากจะให้รางวัลกับทีมที่ทำงานดี ไม่ง่ายเลยนะที่จะทำให้งานพิมพ์ติดท็อปชาร์ตสองครั้งซ้อนได้น่ะ” ฟินนิคยืนยันคำตอบเดิม

ในที่สุดสีหน้าของวิเวียนก็ดูอ่อนลงหลังจากได้ฟังที่เขาพูดแต่ก็ไม่ยอมคุยอะไรกับเขาอีก เธอสวมผ้าปิดตาที่ถืออยู่แล้วหันหลังให้เขา

ฟินนิครู้ว่าบทสนทนาสิ้นสุดลงแล้ว หนทางที่เขาจะชนะใจเธออีกครั้งคงอีกยาวไกล

ฟินนิคกลืนน้ำลายเมื่อได้เห็นริมฝีปากนุ่มภายใต้ผ้าปิดตาสีชมพูของเธอ จะเป็นยังไงถ้าฉันพยายามจะจูบเธอตอนกำลังหลับ?

น่าจะไม่สบายตัวใช่ไหม? ฉันควรจะขยับสักนิดให้เธอนอนซบไหล่ดีหรือเปล่า? คงจะหลับสบายขึ้นเนอะ?