ความรักสีคราม นิยาย บท 667

สรุปบท ตอนที่ 667 เทศกาลสาดน้ำ: ความรักสีคราม

สรุปตอน ตอนที่ 667 เทศกาลสาดน้ำ – จากเรื่อง ความรักสีคราม โดย Mongkhon

ตอน ตอนที่ 667 เทศกาลสาดน้ำ ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง ความรักสีคราม โดยนักเขียน Mongkhon เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่วิเวียนมาถึงล็อบบี้ คนอื่นๆ ก็มารวมตัวกันอยู่นานแล้ว พวกเขาเดินชักแถวกันไปที่รถเพื่อจะไปหาอะไรทานกัน

ระหว่างทางไปร้านอาหาร วิเวียนก็เห็นว่าพนักงานหญิงสองสามคนละสายตาจากฟินนิคไม่ได้เลย พวกเธอหน้าแดงซ่านขณะที่หัวร่อต่อกระซิกกันอยู่เช่นนั้น

ไม่ต้องบอกวิเวียนก็รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นคงจะชื่นชมและบูชาฟินนิคกันอยู่แน่นอน

ดูเหมือนโนอาห์จะมาถึงตั้งแต่ตอนบ่าย เขานั่งอยู่ข้างฟินนิคและกำลังคุยกันอย่างจริงจัง วิเวียนพ่นลมหายใจเย้ยหยันให้กับความจริงที่ว่า ท่าทีจริงจังของฟินนิคนั้นทำให้ผู้หญิงไร้เดียงสาถึงกับสนอกสนใจ

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงร้านอาหารกลางแจ้งที่ตั้งอยู่ริมชายหาดที่อยู่แถวนั้น

พวกเขาเห็นกองไฟที่กำลังลุกโชนอยู่ผ่านแสงจันทร์จางๆ พวกเขามองเห็นเงาสีฟ้าครามจากทะเลและสัมผัสได้ถึงสายลมจากทะเลอีกด้วย

พวกเขาระงับความตื่นเต้นเอาไว้ไม่ไหวเมื่อได้เห็นภาพที่โรแมนติกและอบอุ่นใจเช่นนี้ จนถึงกับต้องตะโกนไปที่ชายหาดกันอย่างสนุกสนาน

ซาร่าห์ลากวิเวียนไปกับเธอด้วยเพื่อจะได้ซึมซับช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตของพวกเธอ

สายตาของฟินนิคจับจ้องไปยังวิเวียนที่ดูมีความสุขมากอยู่ห่างๆ เขายิ้มออกมาเพราะเขาดีใจที่เธอมีความสุขเช่นนั้น ความสุขสดใสของวิเวียนเป็นสิ่งเดียวที่เขาใส่ใจในตอนนี้

โนอาห์ที่กำลังสับสนอยู่ถามขึ้นมาว่า “คุณนอร์ตันครับ โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ คุณไม่ไปร่วมสนุกกับคุณวิเวียนหน่อยเหรอครับ?” ทำไมเขาไม่ไปปรับความเข้าใจกับเธอในเมื่อตอนนี้เธอก็อารมณ์ดีอยู่กันนะ?

“ฉันไม่อยากไปทำลายบรรยากาศน่ะ” เขาบอกปัดคำแนะนำของผู้ช่วยเขาด้วยดวงตาที่ฉายแววความผิดหวัง ความจริงก็คือเขากลัวว่าเธอจะหนีเขาไปอีกครั้ง และมันก็นานแล้วที่เขาไม่ได้เห็นเธอสนุกสนานแบบนี้เลย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจจะอยู่ห่างๆ เธอเอาไว้

เมื่อทุกคนต่างสนุกสนานกันพอแล้ว พวกเขาก็กลับมาที่โต๊ะอาหารและเริ่มทานอาหารที่เสิร์ฟมาด้วยกัน

“เยี่ยมไปเลย! รสชาติมันไม่เหมือนกับที่เรากินในประเทศเราเลยเนอะ!”

“โอ้โห! พวกคุณต้องลองชิมดูนะ! วิเวียน คุณต้องลองชิมเลย!” ซาร่าห์ตักอาหารที่อยู่ใกล้มือมาให้วิเวียน

อะไรกัน? คุณตักเองไม่ได้หรือไง? มือด้วนหรือเป็นอะไรไปล่ะ? แม้จะไม่เต็มใจเท่าไรนัก แต่เธอก็ตักอาหารให้เขาและบอกว่า “คุณนอร์ตัน ระวังก้างด้วยนะคะ”

เมื่อมองดูปฏิสัมพันธ์ของทั้งคู่ ทุกคนก็เริ่มคาดเดาความสัมพันธ์ของพวกเขาอีกครั้ง หัวหน้าบรรณาธิการเรียกเขาว่าคุณนอร์ตัน ดูเหมือนเธอจะยังไม่เปิดใจให้เขาเลย นี่หมายความว่าเธอจะไม่ปรับความเข้าใจอะไรกับเขางั้นเหรอ?

เมื่อทุกคนมุ่งความสนใจไปที่ทั้งสองคน โดยพวกเขานั้นสงสัยว่าสุดท้ายแล้วเรื่องมันจะจบลงอย่างไร พวกเขาได้ยินคนจำนวนมากโห่ร้องขณะที่วิ่งไปด้วยความตื่นเต้นพร้อมกับอ่างและถังน้ำในมือ

พวกเขาทำอะไรกันน่ะ? เมื่อพวกเขามองดูคนกลุ่มนั้นด้วยความสับสน ฟินนิคก็อธิบายว่า “มันถึงช่วงเทศกาลสาดน้ำประจำปีของเกาะพิลแลร์แล้วน่ะสิ ผมว่าพวกเขาคง…”

ก่อนที่เขาจะบอกรายละเอียดทั้งหมด กลุ่มคนที่ตื่นเต้นเหล่านั้นก็เข้ามาใกล้พวกเขา ก่อนจะสาดน้ำใส่พวกเขาจนเปียกโชกไปหมด

คนที่เหลือในกลุ่มคิดว่าพวกเขาต้องโชคดีแน่ๆ เมื่อเห็นว่ามาทันเทศกาลประจำปี เนื่องจากพวกเขารู้ถึงธรรมเนียมของเทศกาลนี้แล้ว พวกเขาจึงตัดสินใจเข้าร่วมสนุกกับเทศกาลนี้ ในไม่ช้าพวกเขาก็รวบรวมอาวุธทุกประเภทขึ้นมาเพื่อสาดน้ำตอบโต้

ทันใดนั้น คนกลุ่มนั้นก็เข้ามารุมล้อมเมื่อได้ยินเสียงเอะอะโวยวาย ดูเหมือนทุกคนจะลืมไปว่าตนมีเชื้อชาติต่างกัน ขณะที่พวกเขาทำตามใจตัวเองและให้พรแก่ผู้อื่นตามธรรมเนียมของประเทศนั้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม