ความรักสีคราม นิยาย บท 718

เห็นความทุกข์ทรมานของผู้หญิงที่เขารัก ฟินนิคปวดใจจนแทบจะหายใจหายคอไม่ออก เขาอุ้มเธอขึ้นมาและวิ่งไปที่ประตู

ขณะวิ่งก็ละล่ำละลัก “วิเวียน นี่ฟินนิค คุณได้ยินผมไหม? ผมคือฟินนิค อดทนอีกหน่อยนะ ผมจะพาคุณไปหาหมอเดี๋ยวนี้แหละ”

ฮันเตอร์ตะโกนไล่หลัง “ผมสั่งแม่บ้านให้ไปตามหมอแล้ว เดี๋ยวพวกเขาก็มา! คุณจะพาเธอไปทำไม?”

แต่ฟินนิคยังคงวิ่งไปที่ประตูหน้า เขาจะนั่งเฉยรอหมอมาไม่ได้ในเมื่อวิเวียนทรมานขนาดนี้ ต้องรีบพาเธอไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด

เขาจับวิเวียนใส่รถและเข้าประจำที่คนขับ มีเสียงล้อครูดถนนดังลั่น รถหันหัวกลับและมุ่งหน้าไปทางโรงพยาบาล

วิเวียนยังคงไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน รู้แต่เนื้อตัวจวนเจียนจะระเบิดเพราะความร้อน เธอโบกแขนไปมาเพื่อสัมผัสกับบางอย่างที่เย็นสดชื่น จากนั้นก็จับมันไว้แน่นราวกับคนจมน้ำที่พบชูชีพ วิเวียนหักห้ามใจไม่ไหว เธอเอนตัวพิงเจ้าสิ่งที่ให้ความเย็นนั้น

ฟินนิคหันมาเห็นวิเวียนครึ่งนั่งครึ่งนอนพิงเขา เสื้อของเธอเปิดออกครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นเนื้อหนังบางส่วน เขารู้สึกถึงเสียงอื้ออึงในหูราวกับมีบางอย่างพร้อมระเบิด ภาพความใกล้ชิดในอดีตของเขากับเธอแวบเข้ามาทันควัน

ฟินนิคตบหน้าตัวเองอย่างแรง พยายามสงบสติอารมณ์ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาคิดเรื่องสกปรกแบบนั้น เขาให้คำมั่นสัญญาไว้ว่าจะปกป้องเธอไปชั่วชีวิต จะฉวยโอกาสตอนที่เธอไร้สติไม่ได้

ฟินนิคใช้มือหนึ่งจับพวงมาลัย อีกมือดันวิเวียนออกไปจากหน้าอกของเขาเพื่อไม่ให้เธอมาซบอีก เขาไม่ใช่บาทหลวง…เขาจะพยายามเต็มที่ แต่ความเย้ายวนของผู้หญิงที่เขารักก็ช่างมากมายเหลือเกิน

ฟินนิครู้สึกจุกในอกเมื่อได้ยินวิเวียนครวญครางอย่างน่าสงสารอีกครั้ง เขาเหยียบคันเร่งและภาวนาให้ถึงโรงพยาบาลเร็วๆ

ภาพของวิเวียนที่นอนอยู่บนเตียงทำให้เขาปวดใจ ฟินนิคหันไปถามฮันเตอร์ที่เพิ่งตามมาถึงด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณบอกว่าอีฟเวลินวางยาวิเวียนใช่ไหม? มันเกิดอะไรขึ้น?”