อีฟเวลินกลับขึ้นไปบนรถหลังจากออกมาจากบ้านตระกูลนอร์ตัน
ฮันเตอร์แอบกระหยิ่มในใจเมื่อเห็นสีหน้าว่างเปล่าของอีฟเวลิน เขาถามออกไป พยายามไม่ให้มีพิรุธ “เป็นยังไงบ้าง? ผมเห็นฟินนิคเพิ่งออกไปเมื่อกี้ เขาจะไปหาเรื่องกับวิเวียนเหรอ?”
“เขาบอกว่าเขาไม่ว่าอะไรถึงวิเวียนจะนอนกับคุณ” อีฟเวลินหันมากล่าวกับฮันเตอร์ด้วยเสียงเบา จากนั้น ราวกับว่าเธอหลุดจากภวังค์ เธอตะโกนออกมาอย่างขมขื่น “เขาให้อภัยเธอได้ยังไงกันน่ะ? เขาเมินเฉยกับเรื่องนี้ได้ยังไง?”
ฮันเตอร์รู้สึกแสบหูกับเสียงแหลมๆ ของอีฟเวลิน เขาขมวดคิ้วและแกล้งทำเป็นว่าเขาเป็นห่วง “อย่าเพิ่งโมโหเลยน่า ฟินนิคอาจจะแค่ปากแข็ง ไม่มีทางที่เขาจะไม่รู้สึกอะไรกับเรื่องนี้หรอก”
คำพูดของฮันเตอร์ทำให้อีฟเวลินมีความหวังขึ้นมาในใจ เธอดึงแขนเสื้อของเขาอย่างเงอะงะและคาดคั้นเขา “จริงเหรอ? เขาไม่ได้เมินใช่ไหม?”
“ผมการันตีเลยว่าเขาโกรธเรื่องนี้แน่” ฮันเตอร์ตอบด้วยความมั่นใจและส่งน้ำแก้วหนึ่งให้อีฟเวลิน “ดื่มน้ำให้ใจเย็นลงก่อน แล้วเรามาคุยกันว่าจะทำอะไรต่อไปดี”
“คุณพูดถูก ฉันต้องไม่มามัวกังวล ฉันต้องคิดว่าจะทำอะไรต่อไปดี” เธอรับน้ำแก้วนั้นมาและดื่มมันลงไปจนหมดเพื่อสงบจิตสงบใจตัวเอง
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์บางๆ ปรากฎบนใบหน้าของฮันเตอร์เมื่อเขาเห็นอีฟเวลินดื่มน้ำจนหมดแก้ว
“มีความคิดอะไรดีๆ ไหม?” อีฟเวลินถามความเห็นของฮันเตอร์ขณะที่ส่งแก้วน้ำคืนไปให้เขา
หลังจากจับแก้วเล่นไปมาอยู่สักพัก เขาเอามันกลับไปไว้ที่เดิมที่เขาหยิบมาและหันไปยิ้มให้อีฟเวลิน “ในเมื่อฟินนิคไม่ยอมปล่อยวิเวียนไป ทำไมเราไม่ทำให้วิเวียนหายไปซะล่ะ ฆ่าเธอดีไหม?”
“ฆ่าเธอเหรอ?” เมื่อได้ยินดังนั้น ดวงตาของอีฟเวลินฉายแววความไม่แน่ใจ
“ใช่ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นไปได้ที่ฟินนิคไม่ให้ค่าเรื่องนี้เลยสักนิด แต่มันก็พิสูจน์แล้วว่าวิเวียนเป็นเจ้าของพื้นที่พิเศษในหัวใจของเขา และเขาสามารถที่จะให้อภัยเธอได้ ดังนั้น ตราบใดที่เธอยังมีชีวิตอยู่ ฟินนิคก็จะไม่มีวันกลับไปเป็นของคุณ ต้องให้วิเวียนตายไปแล้วเท่านั้นฟินนิคถึงจะกลับมาสนใจคุณ”
ใส่ยาลงไปในน้ำเหรอ? ฮันเตอร์รู้สึกงุนงงเล็กน้อยกับคำพูดของอีฟเวลิน เขาแปลกใจที่คราวนี้ทั้งวิเวียนและอีฟเวลินใจตรงกัน สงสัยวิเวียนโดนใส่ร้ายจนกลายเป็นผู้เชี่ยวชาญไปแล้วสินะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...