ความรักสีคราม นิยาย บท 724

อีฟเวลินไม่สนใจฟังบทสนทนาของทั้งสองอีกต่อไปและออกมาห่างจากประตู มิน่าฮันเตอถึงพูดไม่หยุดว่ามันน่าเบื่อและไร้ความหมายแค่ไหน เวลาที่ผู้หญิงพวกนั้นเสนอตัวเองให้กับเขาเหมือนกับที่วิเวียนทำอยู่ตอนนี้

ฮันเตอร์และวิเวียนยังคงคุยกันต่อไปเรื่อยๆ ในห้องนั่งเล่น ฮันเตอร์หยุดมองวิเวียนที่กำลังหน้าแดงอยู่ตอนนี้ไม่ได้ มันเป็นภาพที่หายากมากสำหรับเขา

ขณะที่พูดอยู่เขาชี้ไปที่แก้วน้ำบนโต๊ะและกระซิบ “จิบน้ำแล้วแกล้งเป็นลม เดี๋ยวผมจะเรียกอีฟเวลินออกมา”

วิเวียนพยักหน้าทันที เธอยกน้ำขึ้นมาดื่มไปครึ่งแก้ว เธอเงยหน้าขึ้นมามองฮันเตอร์ และเห็นว่านัยตาของเขามีอารมณ์บางอย่างอยู่ที่เธอนั้นดูไม่ออก

“อะไรเหรอ? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?” วิเวียนถามด้วยความงุนงง

“เปล่า นอนลงบนโซฟาก่อน ผมจะไปเรียกอีฟเวลิน” เขาส่ายหัวขณะตอบ

ที่จริงแล้ว การที่เขาเห็นวิเวียนทำตามที่เขาบอกและดื่มน้ำโดยไม่ลังเลเลยนั้น ทำให้จู่ๆ เขาประทับใจขึ้นมาทันที ไม่ว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองจะได้คบกันไหม อย่างน้อยตอนนี้วิเวียนก็เชื่อใจเขาอย่างเต็มที่ ซึ่งนั่นมันก็เพียงพอแล้วสำหรับเขา

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง วิเวียนที่ได้ยินเสียงเคาะที่ประตูก่อนประตูจะเปิดออก เธอมองดูฮันเตอร์ที่ยืนอยู่ตรงด้านนอกและถามด้วยเสียงเบา “เรียบร้อยแล้วใช่ไหม?”

“เรียบร้อยแล้ว” ฮันเตอร์พยักหน้า “ตอนนี้เธอสลบอยู่ที่โซฟาแล้ว”

“แน่ใจนะ?” อีฟเวลินยังคงกังวล

ฮันเตอร์ที่ยินมองอีฟเวลินอยู่ทางด้านหลังมองไปที่เธอด้วยความรู้สึกปั่นป่วน ด้วยเขากลัวว่ามันเป็นไปได้ที่อีฟเวลินจะพุ่งเข้าไปทำร้ายวิเวียนเลย หลังจากใช้เวลาด้วยกันมาระยะหนึ่ง เขาตระหนักได้ว่าอีฟเวลินนั้นเหมือนลูกระเบิดที่พร้อมจะระเบิดขึ้นมาได้ตลอดเวลา

อีฟเวลินใช้นิ้วชี้เชยคางของวิเวียนขึ้น จู่ๆ น้ำเสียงของเธอก็โหดร้ายขึ้นมา “ช่างเถอะ มันจะมีประโยชน์อะไรถึงแม้แกจะสวยกว่านี้อีก เพราะอีกไม่นานฟินนิคก็จะไม่ได้เห็นหน้าแกอีกแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงนะ อย่างไรเสียเราก็รู้จักกันมาหลายปี ฉันจะทำให้แกตายอย่างเร็วที่สุดและสบายที่สุด และพอโลกนี้ไม่มีแก ฟินนิคได้จะสักทีเห็นว่าเขายังมีฉันอยู่ ฉันคนที่ยอมเสียสละทุกสิ่งเพื่อเขา”

ตอนที่อีฟเวลินดึงมือกลับมา เธอเห็นภาพชีวิตอันมีความสุขที่เธอจะมีกับฟินนิคในอนาคต เธอยิ้มกว้าง

“ตอนนั้นเขาจะรู้ว่าฉันรักเขาแค่ไหน เราจะแต่งงานมีลูกและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขด้วยกันตลอดไป เราโตมาด้วยกัน ฉันเป็นคนเดียวที่รู้จักเขาดีที่สด มีแต่ฉันเท่านั้นที่สมควรที่จะอยู่กับเขาไปตลอดชีวิต และแก...” อีฟเวลินหยุดพูดไปครู่หนึ่ง เธอมีสีหน้าเยียดหยามก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงรังเกียจ

“แกมันก็แค่ลูกสาวคนใช้ จะเอาอะไรมาเทียบกับฉัน แกมันคู่ควรกับฟินนิคตรงไหนกัน? สารรูปอย่างแกกล้าดียังไงมาเอาผู้ชายอย่างเขาไป? ส่องกระจกชะโงกดูเงาหัวตัวเองบ้างสิ! ถ้าไม่ใช่เพราะคดีลักพาตัวที่ช่วยตระกูลมอร์ริสันในตอนนั้น แกคิดว่าตัวเองจะมีโอกาสเหรอ? คิดว่าจะมาคบกับฟินนิคได้เหรอ?”