ความรักสีคราม นิยาย บท 726

เดี๋ยวก่อนนะ! สีหน้าของฮันเตอร์หมายความว่ายังไงกัน? หรือว่า... อีฟเวลินตระหนักได้ว่าบางอย่างมันแปลกๆ ตอนที่เธอหมุนวีลแชร์ของเธอและไสมันตรงไปที่ประตู

แต่ตอนที่เธอเคลื่อนไหว เธอรู้สึกว่าเธอเวียนหัวมาก ร่างกายของเธออ่อนแรงไปทั้งหมด เธอไม่มีแรงทำอะไรเลย

เกิดอะไรขึ้นเนี่ย? อีฟเวลินตื่นตระหนกขณะที่เธอตะโกนใส่ฮันเตอร์และวิเวียนทันที “นี่พวกคุณทำอะไรกับฉัน ทำไมฉันถึง...”

“ทำไมถึงเวียนหัวและรู้สึกว่าร่างกายไม่มีแรงเหรอ?” วิเวียนพูดแทรก เธอลุกขึ้นจากโซฟา

“ทำไมเหรอ? คิดว่ามีแค่เธอคนเดียวที่สามารถมอมยาคนอื่นได้ แต่คนอื่นมอมยาเธอไม่ได้เหรอ? ไม่ต้องห่วงนะ ฉันไม่ชั่วเหมือนเธอหรอก ยาน่ะมันแค่ทำให้ร่างกายเธออ่อนแรงเฉยๆ แต่มันไม่ได้เป็นอันตรายอะไร เพราะว่ามีบางสิ่งที่ฉันอยากจะได้ยินจากปากของเธอ” วิเวียนมีท่าทางที่น่ากลัวและสายตาของเธอก็ดูมุ่งร้ายมากขึ้น

นี่ฉันโดนมอมยาเหรอ? อีฟเวลินรู้สึกปั่นป่วนเมื่อเธอได้ยินดังนั้น มันเป็นอย่างนี้ไปได้ยังไงกัน? ฉันไปโดนมอมยาตอนไหน? ทำไมฉันถึงไม่รู้ตัวเลย?

ตอนที่อีฟเวลินพยายามนึกว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ จู่ๆ เธอก็นึกถึงน้ำแก้วนั้นที่ฮันเตอร์ยื่นให้เธอบนรถ ในน้ำแก้วนั้นมันมีอะไรอย่างนั้นเหรอ?

อีฟเวลินมองฮันเตอร์อย่างไม่เชื่อสายตา เธอตะโกน “นี่คุณใส่อะไรในน้ำแก้วนั้นเหรอ? กล้าดียังไงถึงช่วยเธอแล้วทำแบบนี้กับฉัน คุณพูดเองไม่ใช่เหรอว่าไม่ได้ชอบมันแล้วน่ะ!”

“ถ้าผมไม่พูดแบบนั้นแล้วคุณจะเชื่อผมเหรอ?” หลังจากที่เขาเดินไปข้างๆ อีฟเวลิน ฮันเตอร์ก้มหัวลงและกล่าว “ฮีฟเวลีน ผมชอบวิเวียนมาก ดังนั้นผมไม่มีทางจะช่วยคุณทำร้ายเธอเด็ดขาด ที่ผมพูดไปแบบนั้นเพราะผมต้องการให้คุณไว้ใจผม”

“อย่างนั้นคุณก็ไม่ได้มีอะไรกับมันหรือมอมยามันเลยอย่างนั้นสิ? นั่นโกหกทั้งเพ คุณโกหกฉันสินะ! นังบ้านี่มันมีดีอะไรกัน? ทำไมคุณถึงช่วยมัน? ทำไมทุกคนถึงช่วยมัน!”

อีฟเวลินหัวเราะลั่นขณะที่เธอชี้ไปที่วิเวียน เธอรู้สึกตกใจกับความจริงนี้มากจนทำให้เธอสติหลุด

“เงียบนะอีฟเวลิน” วิเวียนทนไม่ไหวแล้วหลังจากที่โดนเรียกว่านังบ้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าจากคนที่ทำร้ายเธอ

หลังจากก้มลงมากดอีฟเวลินไว้ วิเวียนจ้องตาเธอและถามด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“เกิดอะไรขึ้นตอนที่เกิดการลักพาตัวเมื่อคราวนั้น เธอหมายความว่ายังไงตอนที่บอกว่าทำให้มีการลักพาตัวขึ้นมาเพื่อช่วยตระกูลมอร์ริสัน? เธอกับมาร์คลักพาตัวฟินนิคเหรอ?”

อีฟเวลินหลุดจากภวังค์และตื่นตระหนกเมื่อเธอได้ยินวิเวียนถามเช่นนั้น เธอโทษตัวเองที่จู่ๆ เธอพูดถึงเรื่องนี้ออกไป