เรื่องพวกนี้คงไม่เกิดขึ้นเลย พวกเขาคงไม่ต้องแยกจากกันเป็นเวลาถึงห้าปี
เขาเข้าใจผิดว่าวิเวียนถูกข่มขืนและยังต้องการให้เธอทำแท้งลูกของตัวเอง แม้ว่าสุดท้ายเขาจะยอมแพ้เธอ แต่ฟินนิคก็ยังคงรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมากอยู่ดี
เมื่อมองย้อนกลับไป การเฉลิมฉลองทั้งหมดช่างไร้สาระสิ้นดี เขาเชื่อคำพูดของผู้หญิงคนอื่นและสงสัยภรรยาของตัวเอง
เมื่อฟินนิคนึกถึงอดีต เขาอยากจะตบหน้าตัวเองเป็นการลงโทษสำหรับความโง่เขลาของตนเอง
เขารู้ว่าเขาเคยทำผิด แต่อนาคตเป็นสิ่งที่สำคัญกว่า
เขาจะไม่ยอมประนีประนอมกับความต้องการของเธออีกต่อไป และจะไม่ยอมปล่อยให้เธอจากเขาไป
ไม่ปล่อยเธอไปอีกแน่นอน
นี่เป็นทั้งคำมั่นสัญญาของเขาที่มีต่อวิเวียนและเป็นการให้กำลังใจตัวเขาเองด้วย
เมื่อเขาตัดสินใจได้แล้ว สิ่งที่ฟินนิคต้องการก็คือกลับบ้านกับวิเวียน เขาจะต้องยอมรับผิดและขอให้เธอยกโทษให้
เนื่องจากอารมณ์ของวิเวียนดูดีขึ้นแล้ว ฟินนิคจึงเรียกเธอ
“วิเวียน?”
"ว่ายังไงคะ?"
วิเวียนไม่ใช่คนเสแสร้งหรือใจแคบ ทันทีที่เธอรู้ว่าทั้งหมดเป็นเรื่องเข้าใจผิด เธอก็ไม่โทษฟินนิคอีกต่อไป
เธอเพียงแค่จ้องมองมาที่เขา สงสัยว่าเขาต้องการพูดอะไร
“วิเวียน กลับบ้านกันเถอะ” ฟินนิคไม่แน่ใจว่าจะพูดอะไรอีก เขาจับมือเธอและรอการตอบสนองของเธอ
"ค่ะ" จากนั้นทั้งคู่ก็เดินจูงมือกันข้ามสนามหญ้า ทั้งคู่รู้สึกสบายใจขณะเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่สวยงาม
เมื่อฟินนิครู้ว่าโนอาห์ไม่ได้ติดตามพวกเขามา เขาหันกลับมาและกล่าวว่า “กลับเองนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...