ความรักสีคราม นิยาย บท 776

“โอเคครับ” ฟินนิคตอบตกลงทันที เขาไม่มีนิสัยชอบนอนกลิ้งอยู่บนเตียง แต่ที่เขาทำแบบนั้นก็เพราะวิเวียนยังนอนอยู่ข้างเขาบนเตียง

เมื่อเธอรู้สึกตัวแล้ว เขาจึงรีบลุกจากเตียงไปแต่งตัว

เนื่องจากเมื่อคืนนี้วิเวียนมีท่าทีที่เขินอาย เธอจึงถอดแค่เสื้อโค้ทออก แต่ยังคงสวมเสื้อผ้าก่อนเข้านอน ด้วยเหตุนี้เอง เธอจึงใช้เวลาไม่นานในการแต่งตัว

เธอจำได้ว่าฟินนิคเป็นคนที่ทำอะไรรวดเร็ว เธอจึงหันกลับไปดูว่าเขาแต่งตัวเสร็จแล้วหรือยัง

แต่เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าตอนนี้เขาจะสวมเสื้อเพียงตัวเดียว และขณะที่สายตาของเธอมองต่ำลงเรื่อย ๆ เธอก็เห็นอวัยวะส่วนหนึ่งของเขาตั้งชันขึ้นและเด้งออกมาเล็กน้อย

เธอรู้สึกตกใจมากกับภาพที่เห็น

ฮะ? เมื่อคืนเขาถอดเสื้อผ้าออกหมดเลยเหรอ? แล้วทำไมเขาถึงแต่งตัวช้าจัง? นี่เขาจงใจทำแบบนั้นใช่ไหม?

"เป็นอะไรไป? คุณคิดถึงมันเหรอ?” ฟินนิคพูดหยอกเธอเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าสายตาของเธอยังคงจับจ้องอยู่ที่ส่วนนั้นของเขา

จากนั้น วิเวียนก็มองตามสายตาของเขาไป และเห็นแลร์รี่ที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ เธอจึงได้รู้สาเหตุที่ทำให้เขาแต่งตัวช้ากว่าปกติ

ปรากฎว่าเขากำลังแต่งตัวให้แลร์รี่ในขณะที่เธอยังสวมเสื้อโค้ทอยู่นั่นเอง

เมื่อเธอรู้เช่นนั้นแล้ว เธอก็แทบอยากจะคลานเข้าไปหลบอยู่ในรู อ๊าก! นี่เป็นเรื่องที่น่าอับอายจริงๆ!

อนิจจา เธอกลับไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเผชิญหน้ากับเขา

“เอาล่ะ รีบหน่อยเถอะ” เมื่อฟินนิคจ้องมองใบหน้าของเธอที่แดงราวกับมะเขือเทศที่สุกจนเกินไป เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างร่าเริง

"ก็ได้" วิเวียนเอามือขึ้นมาสัมผัสใบหน้าที่เร่าร้อนของเธอก่อนที่จะเร่งตัวเองให้เร็วขึ้น

เธอรีบแต่งตัวและเข้าห้องน้ำเพื่อที่จะล้างหน้าล้างตา เมื่อเธอเข้าไปในห้องน้ำ เธอก็เห็นแปรงสีฟันที่บีบยาสีฟันวางอยู่ ฟินนิคได้เตรียมทุกอย่างไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว

ในชั่วพริบตา เธอก็รู้สึกถึงความอบอุ่นอย่างท่วมท้น หลังจากแปรงฟันเสร็จ เธอก็เดินลงไปข้างล่าง เมื่อเธอไปถึงที่โต๊ะอาหาร เธอก็เห็นคนทั้งสามกำลังรับประทานอาหารเช้าอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

“รีบมาทานอาหารเช้ากันเถอะ วิเวียน” เบเนดิกต์เร่งเมื่อเห็นว่าเธอยังคงกวาดสายตาไปรอบๆ