ในตอนนั้นเธอจากไปโดยไม่ได้เอาอะไรติดตัวไปด้วย ดังนั้นเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอจึงยังคงอยู่ในตู้เสื้อผ้าเหมือนเดิม
อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปหลายปี เธอก็ผอมลงมาก และเธอก็ใส่เสื้อผ้าเหล่านั้นไม่ได้อีกต่อไปแล้ว วิเวียนหยิบเสื้อผ้าออกมาใส่กล่องและเตรียมที่จะ
โยนทิ้ง
หลังจากห้าปีผ่านไป เธอก็ไม่สามารถสวมใส่พวกมันได้อีกต่อ แต่ถึงแม้ว่าเธอจะยังใส่ได้เป็นบางตัว แต่ชุดเหล่านั้นก็เก่าจนเกินไป จนวิเวียนไม่สนใจที่จะใส่พวกมันอีกต่อไปแล้ว
วิถีชีวิตในปัจจุบันของเธอคือการแต่งตัวดี กินดี และไม่ปล่อยให้ตัวเองถูกลิดรอนจากสิ่งที่เธอสมควรจะได้รับ
ในขณะที่เธอยังคงเก็บเสื้อผ้าเก่าๆ อยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นที่ชั้นล่าง
ฟินนิคหยิบมันขึ้นมาแล้วตอนที่วิเวียนจะลงไปข้างล่าง อย่างไรก็ตาม สีหน้าของฟินนิคดูมืดมนลงทันทีในขณะที่เขาคุยโทรศัพท์อยู่ ในที่สุดเขาก็พูดว่า “เอาล่ะ ฉันจะรีบไปที่นั่นเดี๋ยวนี้”
จากนั้น เขาก็วางสายโทรศัพท์และหันไปหาวิเวียน “อีฟเวลินหายตัวไป”
ข่าวนี้ทำให้วิเวียนตกใจเป็นอย่างมาก อีฟเวลินควรจะอยู่ในโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ? จู่ๆ เธอจะก็หายไปได้อย่างไร?
วิเวียนไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้น เธอตั้งใจขอให้พยาบาลคอยเฝ้าอีฟเวลินจนกว่าเธอจะออกจากโรงพยาบาลได้ แล้วมันกลายเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร?
“ไปดูที่โรงพยาบาลกันเถอะ” แม้จะงุนงง แต่วิเวียนก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าคนๆ หนึ่งต้องใช้ความพยายามมากเพียงใดเพื่อที่จะคอยเฝ้าดูใครสักคนให้อยู่ในสายตาได้ตลอดเวลา
เธอทำได้เพียงโทษตัวเองที่ไม่ระวังให้ดีพอที่จะป้องกันไม่ให้สิ่งนี้เกิดขึ้นโดยไม่คิดที่จะกล่าวโทษคนอื่น
"ตกลง" ฟินนิคอุ้มแลร์รี่ไว้ในอ้อมแขนและไปโรงพยาบาลพร้อมกับวิเวียน
“พ่อ ใครหายไปหรอครับ?” จากบทสนทนาของพวกเขาก่อนหน้านี้ แลร์รี่พอจะรับรู้ได้ว่ามีคนหายตัวไปแต่เขาไม่รู้ว่าคนคนนั้นเป็นใคร
“คนไม่ดีน่ะลูก” วิเวียนไม่ตอบเขาและรอให้ฟินนิคตอบแทนเธอ
อย่างไรก็ตาม เธอเองก็ไม่คาดคิดว่าฟินนิคจะตรงไปตรงมาขนาดนี้และเรียกอีฟเวลินว่าเป็นคนไม่ดี
“อืมม... ถ้าอย่างนั้น เธอจะเป็นเหมือนผมที่แกล้งถูกลักพาตัวไหมครับ?” จู่ๆ แลร์รี่ก็นึกถึงการลักพาตัวที่เขาจัดฉากขึ้นมาก่อนหน้านี้
เขาสงสัยและอยากจะรู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้เป็นการกระทำของผู้ไม่หวังดีเพื่อเรียกค่าไถ่เอาเงินจากพวกเขาหรือไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...