ความรักสีคราม นิยาย บท 827

วิเวียนจมอยู่กับบทความที่น่าสนใจได้ไม่ทันไร ก็ถึงเวลาลงจากเครื่องบินแล้ว

เครื่องบินลงจอดอย่างปลอดภัย หลังจากที่พวกเขาได้หยิบสิ่งของจนครบแล้ว ครอบครัวเล็กๆ ก็ลงจากเครื่องบิน

พวกเขาทั้งสองถือกระเป๋าเดินทางและมุ่งหน้าไปยังโรงแรมที่จองเอาไว้ล่วงหน้า

มันถูกจองโดยวิเวียน เธอไม่รู้ว่าการพักแบบไหนดีกว่ากัน ท้ายที่สุด เธอจึงตัดสินใจเลือกโรงแรมระดับห้าดาวที่สะอาดและดูดี

แต่พวกเขากลับต้องพบกับความประหลาดใจ ฟินนิคและวิเวียนดูเหมือนจะหาโรงแรมไม่เจอแม้จะผ่านไประยะหนึ่งแล้วก็ตาม

ในที่สุด ฟินนิคก็เรียกรถแท็กซี่และให้คนขับขับตามระบบนำทางที่พวกเขาตั้งเอาไว้

“คุณคะ เราต้องการไปที่โรงแรมไอดูค่ะ” วิเวียนอุ้มแลร์รี่เข้าไปในรถขณะที่เธอบอกจุดหมายปลายทางที่ต้องการจะไปแก่คนขับ

“พวกคุณกำลังจะไปที่โรงแรมไอดูจริงเหรอครับ?" คนขับรถแท็กซี่ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดกับคำขอของวิเวียน ในขณะที่เขามองเธอราวกับว่าเธอเป็นมนุษย์ต่างดาว

“เกิดอะไรขึ้นกับโรงแรมไอดูเหรอคะ?” วิเวียนถาม เธอไม่เคยไปซัมเมอร์แบงค์มาก่อน และหญิงสาวก็จองโรงแรมไว้แล้วด้วยความตั้งใจ

ทำไมปฏิกิริยาของคนขับรถแท็กซี่ถึงแปลกเช่นนี้?

วิเวียนอดคิดไม่ได้ว่าโรงแรมที่เธอจองไว้นั้นทรุดโทรมลงหรือว่าอย่างไร

“มะ- ไม่มีอะไรครับ” คนขับรถแท็กซี่ตอบกลับอย่างตะกุกตะกัก เขาเหยียบคันเร่งและมุ่งหน้าไปยังโรงแรมตามที่พวกเขาบอก

“พ่อฮะ แม่ฮะ คืนนี้เราจะทำอะไรกันดี?” ขณะนี้เป็นเวลาเที่ยงวันเท่านั้น เนื่องจากพวกเขาอยู่บนเครื่องบินเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง

เรากำลังจะอะไรตอนกลางคืนถึงได้ต้องนอนกลางวัน?

แลร์รี่รู้ว่าเขาคงไม่สามารถหลับได้ในตอนกลางคืนถ้าเขาจะงีบหลับในตอนบ่าย

“แล้วถ้าเราไม่นอนกลางวันแต่ว่าแค่นั่งพักผ่อนอยู่ที่โรงแรมแทนล่ะ? แบบนี้พวกเราจะนอนหลับได้ดีกว่าในตอนกลางคืนนะ”

วิเวียนรู้ว่าลูกชายคิดอะไรอยู่ จึงเสนอวิธีแก้ปัญหาที่เหมาะกับทุกคน

"ตกลงครับ" แลร์รี่ยิ้มให้วิเวียนก่อนจะเข้าสวมกอดเธอ

พวกเขาใช้เวลาเดินทางไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงโรงแรม เพราะคนขับแท็กซี่ขับค่อนข้างเร็ว

โรงแรมไม่ได้ทรุดโทรมอย่างที่วิเวียนคาดคิดไว้

หญิงสาวคนนั้นยิ้มออกมาทันที เมื่อได้เห็นสถานที่พักของพวกเขาก่อนจะให้ทิปแก่คนขับแท็กซี่

คนขับแท็กซี่เหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ท้ายที่สุดก็เลือกที่จะไม่พูดอะไรออกมาก่อนจะขับรถจากไป