ความรักสีคราม นิยาย บท 829

ฉันอยากเห็นหน้าของคนที่บริหารโรงแรมร้างแห่งนี้จริงๆ

วิเวียนโกรธจัดที่ถูกทำราวกับว่าเธอเป็นของเล่น และต้องไปพบผู้จัดการเพื่อระบายความโกรธของเธอ

“ฉันเป็นผู้จัดการเองค่ะ มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ยคะ?” วิเวียนไม่คาดคิดว่าพนักงานต้อนรับจะเป็นผู้จัดการของโรงแรมด้วย

วิเวียนรู้สึกสับสน ด้วยผู้จัดการที่มีสภาพแบบนี้ จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมโรงแรมถึงมีปัญหาแบบนี้

ริมฝีปากของเธอโค้งเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “ในเมื่อคุณเป็นเจ้านายของที่นี่ ฉันจึงอยากขอให้คุณจัดการธุรกิจของคุณด้วยความจริงใจ โปรดอย่าใช้เล่ห์เหลี่ยม มันไม่เป็นผลดีต่อใครทั้งนั้นรวมทั้งตัวคุณเองด้วย คุณกำลังหลอกลวงคนอื่นภาพโฆษณาที่มีความแตกต่างกับห้องจริงที่คุณให้บริการอย่างมาก ฉันสามารถฟ้องคุณได้ คุณรู้มั้ย”

วิเวียนตบบัตรโรงแรมลงบนโต๊ะที่ผู้จัดการยื่นให้เธอ แล้วหันหลังกลับพร้อมกับพาแลร์รี่ไปด้วย

ริมฝีปากของฟินนิคโค้งเป็นรอยยิ้มเล็กน้อยขณะที่เขาเดินตามหลังภรรยาไป

นานแล้วที่ไม่ได้เห็นภรรยาของเขาฉุนเฉียวเช่นนี้ วันนี้เธอดูน่ารักเป็นอย่างมาก

“แม่ฮะอย่าโกรธไปเลย ไปโรงแรมอื่นกันเถอะครับ”

เมื่อสังเกตเห็นว่าแม่ของเขากำลังโกรธจัด แลร์รี่จึงดึงที่มุมเสื้อของเธอเบาๆ

“เอาล่ะ ตอนนี้แม่ไม่เป็นไรแล้วจ้ะ เราไปโรงแรมอื่นกันเถอะ”

วิเวียนยิ้มให้แลร์รี่และฟินนิค จากนั้นเธอก็จับมือแลร์รี่และตัดสินใจหาที่พักใหม่

เนื่องจากนี่เป็นการเดินทางครั้งแรกของพวกเขาหลังจากกลับมาอยู่ด้วยกัน วิเวียนจึงคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะทิ้งเรื่องนี้ไว้เบื้องหลัง

ครอบครัวเล็กๆ นี้ได้รับความสนใจอย่างมากจากผู้ที่ได้มอง โดยเฉพาะผู้หญิง

บางคนหลงใหลในท่าทางน่ารักของแลร์รี่ แต่ส่วนใหญ่ถูกหลอกโดยรูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์ของฟินนิค

วิเวียนอดไม่ได้ที่จะมองไปรอบๆ เมื่อรู้สึกทำอะไรไม่ถูก เธอสังเกตเห็นว่าฟินนิคพยายามทำให้ผู้หญิงหลงใหลในทุกที่ที่เขาไป

ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงเร่งความเร็วเพื่อหลีกหนีจากสายตาของสาวๆ ที่จ้องมองมา

ในที่สุดพวกเขาก็ตัดสินใจเข้าพักในสถานที่เห่งหนึ่งที่ไม่ใช่โรงแรมห้าดาว แต่ดีกว่าโรงแรมไอดูหลายเท่า พวกเขาจองห้องชุดห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทและขึ้นไปชั้นบนเพื่อจัดเก็บสัมภาระ

มันเป็นเที่ยวบินที่ยาวนาน และครอบครัวเล็กๆ นี้ต้องการการพักผ่อนที่ดีจริงๆ โดยเฉพาะแลร์รี่

เนื่องจากเขายังเป็นเด็ก เด็กชายจึงอ่อนล้าต่อการเดินทางจากเที่ยวบินที่ยาวนาน