วิเวียนไม่สนใจว่ารถม้าจะโยกไปทางซ้ายหรือขวาในขณะที่พวกเขานั่งอยู่
พวกเขาโชคดีที่ทุ่งหญ้าอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก มิฉะนั้นกว่าที่พวกเขาจะไปถึงทุ่งหญ้าได้ฟ้าก็คงจะมืดเสียก่อน
เมื่อไปถึงทุ่งหญ้า วิเวียนก็ลงจากรถม้า โดยมีแลร์รี่คอยติดตามอยู่ข้างๆ
ฟินนิคจ่ายค่ารถและเดินตามทั้งสองคนไป
หญิงสาววิ่งเหยาะๆ ไปด้วยเพราะตื่นเต้นเกินไป ชายหนุ่มจึงรู้สึกว่าเป็นการยากที่จะเดินไล่ตามพวกเขาให้ทัน
ท้ายที่สุดเขาจำต้องวิ่งเหยาะๆ เพื่อตามภรรยาและลูกชายของเขาให้ทัน
ฟินนิคคิดว่าเป็นการดีที่สุดที่จะอยู่ใกล้ภรรยาและลูกชายเอาไว้ เพราะเขาคิดว่าพวกเขากำลังอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย
หลังจากเดินเล่นสักพัก ชายคนนั้นก็ผิวปากไปที่ทุ่งหญ้า ส่งสัญญาณให้เจ้าหน้าที่นำม้ามาให้วิเวียนและตัวเขา
ชายบนหลังม้าเดินเข้ามาหาพวกเขา
“คุณผู้ชายต้องการขี่ม้าเหรอครับ?” ชายวัยกลางคนมีผมหงอกเล็กน้อย แต่ดูร่าเริงและมีชีวิตชีวามาก
มองเพียงครั้งเดียวก็เห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนหลังม้า
“ใช่ครับ” ฟินนิคตอบ และขอให้ชายคนนั้นพาพวกเขาไปที่คอกม้าก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ว้าว พวกมันสวยมากๆ เลย” วิเวียนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจเมื่อพวกเขาไปถึงคอกม้า
เธอจับจ้องไปที่ม้าสีขาวตัวหนึ่งและคิดว่าฟินนิคคงจะดูห้าวหาญไม่น้อยถ้าได้ขี่ม้าขาวตัวนั้น ซึ่งแม้แต่เจ้าชายทรงเสน่ห์ก็ยังไม่อาจเทียบเท่าได้กับสามีของเธอ
“ถ้างั้น เอาตัวนี้ละกันครับ” ฟินนิคพูดขณะที่เขาเห็นม้าที่วิเวียนกำลังหมายตาไว้ สัตว์ตัวนี้ดูเชื่องและว่านอนสอนง่าย
เห็นได้ชัดว่าม้าตัวนั้นชอบเธอ
เขารับชุดขี่ม้ามาจากชายวัยกลางคนสำหรับตัวเขาเองและวิเวียน และพวกเขาก็เข้าไปในห้องเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า
สำหรับแลร์รี่ ไม่มีชุดขี่ม้าใดที่เหมาะกับเขาเพราะเขานั้นยังเด็กเกินไป ดังนั้นเขาจึงสวมเพียงเสื้อผ้าธรรมดาเท่านั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...