ความรักสีคราม นิยาย บท 849

ฉันต้องหาหลักฐาน ฉันต้องพาเขาออกไปจากที่นั่น! มันเป็นเพียงหนทางเดียวที่จะทำให้ครอบครัวของพวกเราได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง

วิเวียนพรวดพราดเข้ามาในห้องทำงานของฟินนิคด้วยความลนลาน เธอไม่สนใจสักนิดว่าจะสะดุดเข้ากับเสาและเครื่องเรือน หรือแม้แต่บาดแผลเป็นทางยาวบนปลีน่องของเธอก็ไม่สามารถห้ามเธอไม่ให้ค้นหาความจริงได้

เธอต้องช่วยฟินนิคให้ได้เร็วๆ เพราะบริษัทต้องการความช่วยเหลือจากเขาอย่างเร่งด่วน

วิเวียนโทรหาโนอาห์ที่กำลังจัดการเรื่องต่างๆ ในบริษัท จากนั้นก็รีบขอความช่วยเหลือจากเขาทันที “โนอาห์ เร็วเข้า ฟินนิคโดนจำรวจพาตัวไปแล้วนะ”

เมื่อพูดจบ โนอาห์ก็กระโดดขึ้นรถแล้วขับด้วยความรีบร้อน

เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขาก็เห็นห้องรับแขกที่ว่างเปล่าและทราบว่าวิเวียนจะต้องอยู่ในห้องทำงานเป็นแน่ คุณนอร์ตันถูกจับ... คุณนายนอร์ตันคงจะกำลังขุดหาหลักฐานอยู่ในห้องทำงาน

เมื่อนึกได้เช่นนี้ โนอาห์ก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องทำงานและเห็นรอยเปื้อนเลือดแดงฉานเปรอะเปื้อนไปทั่วทั้งพื้นและบนตัววิเวียน

วิเวียนนอนเจ็บอยู่กับพื้นพร้อมรอยฟกช้ำดำเขียวและบาดแผลเฉือนเข้ามาที่ขาของเธอในขนาดต่างๆ กัน บางแห่งยังมีเลือดไหลซึมออกมาอยู่เลย

โนอาห์ตัวแข็งทื่อไปชั่วเสี้ยววินาทีก่อนจะรีบเข้าไปช่วยประคองวิเวียนให้ลุกขึ้น ขณะที่ทำเช่นนี้อยู่ เขาก็ควักโทรศัพท์ออกมาโทรหาโรงพยาบาล

หลังจากนั้นไม่นาน รถพยาบาลก็มาถึงเพื่อรับตัววิเวียนที่กำลังนอนพักอยู่บนโซฟา

โนอาห์ตามมาอย่างกระวนกระวายใจ

เขารู้สึกราวกับน้ำหนักของโลกทั้งใบตกลงบนบนบ่าของตัวเอง อีกทั้งหากเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับวิเวียนระหว่างที่ฟินนิคถูกจับ น้ำหนักดังกล่าวก็มีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

วิเวียนที่อยู่ในรถพยาบาลรู้สึกโศกเศร้าแทบขาดใจเสียจนเอาแต่ร้องเรียกหาฟินนิค น่าเสียดายที่เธอรู้ว่าต่อให้ร้องไห้ไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะฟินนิคไม่มีทางที่จะอยู่ตรงนั้น

โนอาห์รู้สึกเจ็บแปลบในอก ลำพังแค่คุณนอร์ตันโดนใส่ความและถูกจับตัวก็แย่พอแล้ว ตอนนี้การที่คุณนายนอร์ตันต้องมาตกที่นั่งลำบาก ยิ่งทำให้เรื่องแย่ลงไปอีก

โนอาห์รู้ว่าต่อให้ความจริงจะไม่น่าพิสมัย แต่เขาก็ต้องเข้มแข็งโดยเฉพาะยามที่ฟินนิคไม่อาจอยู่เคียงข้างคุณนายนอร์ตันได้

เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องดูแลคุณนายนอร์ตันให้ดี เขาต้องดูแลเธอให้ปลอดภัยและไม่ได้รับอันตรายจนกว่าคุณนอร์ตันจะกลับมา

โนอาห์ก้มหน้ามองวิเวียนที่ขมวดคิ้วแน้นพลางบ่นพึมพำอะไรสักอย่าง

แต่โนอาห์รู้ว่าเธอย่อมต้องเอ่ยชื่อของคุณนอร์ตันอย่างแน่นอน

เมื่อเห็นเธอเสียใจมากขนาดนั้น โนอาห์ก็อดไม่ได้ที่จะเจ็บปวดแทนเธอไปด้วย เขาจึงขอร้องพยาบาลว่า “คุณช่วยนวดคิ้วให้คุณนายนอร์ตันเพื่อผ่อนคลายเธอหน่อยได้ไหมครับ?”

อย่างไรเสียเขาก็เป็นผู้ชาย เขารู้สึกว่าคงไม่เหมาะที่เขาจะไปแตะเนื้อต้องตัววิเวียนที่โศกเศร้าอยู่ ดังนั้นเขาจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากพยาบาล