ความรักสีคราม นิยาย บท 933

เมื่อวิเวียนกลับมาที่สำนักงาน เธอก็เอนกายลงบนเก้าอี้และจ้องมองไปที่ปารีสซึ่งยังคงทำงานอยู่ เธอไม่พูดอะไรขณะที่เธอครุ่นคิดว่าควรจับคู่พวกเขาอย่างไร

เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของเธอ ปารีสเงยหน้าขึ้นแล้วเห็นว่าวิเวียนกำลังจ้องมองมาที่เธออย่างตั้งใจราวกับว่าพยายามจะมองตัวเธอให้ทะลุ

“ทำอะไรน่ะวิเวียน?” ปารีสเรียกเธอ เพื่อเป็นการส่งสัญญาณว่าให้เลิกจ้องเธอแบบนั้น

"ไม่มีอะไร วันนี้ฉันไปกินข้าวกลางวันกับพี่ชายของฉันมา”

วิเวียนงุนงงเมื่อเธอไม่สังเกตเห็นปฏิกิริยาใดๆ จากปารีสหลังจากพูดอย่างนั้น

ไม่ใช่ว่าเธอควรจะอิจฉาเหรอ? ทำไมเธอถึงได้สงบและไม่สะทกสะท้าน?

จากนั้นเธอก็โพล่งคำถามเหล่านั้นออกไป แต่จู่ๆ ปารีสก็ตอบกลับมาว่า “ทำไมฉันต้องอิจฉาด้วยในเมื่อเธอเป็นน้องสาวของเขา”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิเวียนก็ไม่ตอบโต้ใดๆ หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอถามว่า “เธอไม่สงสัยหรือว่าฉันกับพี่ชายคุยเรื่องอะไรกัน?”

“นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวของพวกเธอนะ”

ได้ เธอชนะ!

ความรู้สึกโกรธเคืองพลุ่งพล่านขึ้นเมื่อเห็นการตอบสนองของปารีส คนซื่อนี่ยากจะสื่อสารด้วยจริงๆ

เธอเกาหัวและยังคงพยายามหาวิธีจับคู่เบเนดิกต์กับปารีส

หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็เกิดความคิดดีๆ ขึ้น

แต่เธอรู้สึกว่าไอเดียนี้ยังไม่ดีพอ ดังนั้นเธอจึงพยายามหาความคิดอื่น

ตลอดช่วงบ่าย จิตใจของวิเวียนปั่นป่วนราวกับสายฟ้าแปลบปลาบขณะที่เธอครุ่นคิดหาทางออก

ยังไงเธอก็ไม่สามารถคิดไอเดียดีๆ ได้เลย

เมื่อเธอกลับบ้านในตอนกลางคืนและบอกฟินนิคเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็ได้ออกไอเดียที่ยอดเยี่ยมให้แก่เธอ

“เรายังไม่ได้ไปฮันนีมูนไม่ใช่เหรอ? แม้ว่าเราจะอยู่ด้วยกันมานาน แต่ฮันนีมูนก็ยังเป็นเรื่องจำเป็น เราสามารถฝากฟักทองตัวน้อยไว้กับเบ็นได้ ส่วนปารีสก็เป็นติวเตอร์ของเขา ดังนั้น...”

ฟินนิคไม่ได้อธิบายต่อ หลังจากพูดไปครึ่งนึง อย่างไรก็ตามวิเวียนเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยกย่องความคิดของเขา

ได้ออกไปสนุกกันแบบไม่ต้องกังวลแถมยังได้ทำตัวเป็นแม่สื่ออีกอีกด้วย! ไม่มีอะไรดีไปกว่านี้อีกแล้ว! เธอโน้มตัวไปจูบเขาด้วยความยินดี

เมื่อเป็นเรื่องของการหลอกลวงและกลอุบาย เธอต้องขอศิโรราบให้เขาเลย

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากแผนการนี้จะต้องทิ้งแลร์รี่ไว้กับเบเนดิกต์ ความคิดเห็นของแลร์รี่จึงเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

วิเวียนไปที่ห้องของเขาและเคาะประตู วันนี้ทั้งคู่กลับบ้านค่อนข้างเร็ว แลร์รี่จึงยังไม่เข้านอน

หลังจากเข้าไปในห้อง วิเวียนก็เล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง แลร์รี่ดีใจที่ทั้งคู่จะได้ไปฮันนีมูนกัน ดังนั้นเขาจึงตอบตกลง

"ตกลง แม่ไปสนุกกับพ่อเลยฮะ ผมจะไปที่บ้านของลุงเบเนดิกต์และรอพ่อแม่กลับมารับผม”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิเวียนก็ก้าวไปข้างหน้าและกอดเขา

"ฝันดีจ้ะ"

หลังจากบอกฝันดีวิเวียนก็ปิดไฟในห้องของเด็กชาย เพื่อให้เขาได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่

หลังจากนั้น เธอก็คุยรายละเอียดเล็กน้อยกับฟินนิคก่อนที่ทั้งคู่จะเข้านอน

เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ฟินนิคบอกกับฝ่ายบริหารของบริษัทเกี่ยวกับแผนหนีเที่ยวของเขา และได้สั่งงานเอาไว้ จากนั้นเขาก็ออกไป

ในทำนองเดียวกันวิเวียนก็ได้โทรหาบรรณาธิการอาวุโสเพื่อแจ้งให้เธอทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้

จากนั้นเธอก็โทรหาเบเนดิกต์ แต่ดันเเกิดอุปสรรคที่คาดไม่ถึง

“เกิดอะไรขึ้น วิเวียน?” เบเนดิกต์มีงานล้นมือ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากจริงๆ ที่เขาจะเผื่อเวลาไว้เพื่อรับโทรศัพท์ของเธอ

"พี่อยู่บ้านไหม? ฉันกับฟินนิคจะไปหาตอนนี้” วิเวียนโพล่งขึ้นทันทีที่เธอได้ยินเสียงของเขาหลังจากเหลือบมองฟินนิค

"ไม่ ฉันอยู่ที่ออฟฟิศ”

“ไม่เป็นไร ฉันจะส่งแลร์รี่ไปที่บ้านพี่บ่ายนี้ พวกเรากำลังจะไปเที่ยวพักผ่อน พี่ช่วยดูแลเขาสักสองสามวันได้ไหม?”

เบเนดิกต์รู้ทันทีว่าวิเวียนต้องขอความช่วยเหลือจากเขาหลังจากได้ยินเธอทำเสียงอ่อนหวาน เจตนาของเธอเห็นชัดไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

ฮะ! ปรากฎว่าเธอโทรหาฉันเพียงเพื่อขอความช่วยเหลือในการดูแลแลร์รี่ เบเนดิกต์ผงกศีรษะ ในที่สุดพวกเขาก็ได้อยู่ด้วยกันหลังจากประสบความทุกข์ยากมากมาย ดังนั้นก็ดีแล้วที่พวกเขาจะหยุดพักและทำตัวสบายๆ