หลังจากคุยกันอย่างรวบรัด วิเวียนกับปารีสก็กลับไปทำงาน
หลังเลิกงาน วิเวียนไม่ได้ตรงกลับบ้าน เธอไปเยี่ยมราเชล
ทันทีที่ผลักประตูห้องพักผู้ป่วยเข้าไป ก็เห็นราเชลมองมาอย่างประหลาดใจ
วิเวียนนึกสงสัย หน้าเรามีอะไร? ทำไมราเชลต้องประหลาดใจที่เห็นเรา?
“ฉันไม่คิดว่าเธอจะมา” คำพูดของราเชลทำให้วิเวียนสิ้นสงสัยทันที
บางครั้งวิเวียนก็เหมือนเราเหลือเกิน
ราเชลกำลังครุ่นคิดตอนที่วิเวียนถาม “กินอะไรหรือยัง? อาหารเมื่อคืนเป็นไง?”
ความอบอุ่นแผ่ซ่านท่วมท้นหัวใจของราเชลเมื่อได้ยินการแสดงความเป็นห่วงของวิเวียน
เราจะบอกเธอดีไหมว่าแลร์รี่อยู่ที่ไหน? ดูสิ ใต้ตาก็ดำคล้ำ ตัวก็ผอมซูบขนาดนี้ คงเสียใจมากที่แลร์รี่จากไป ใช่ไหม?
ก่อนหน้านี้ อีฟเวลินบงการให้เธอฆ่าแลร์รี่ แต่เพราะเด็กชายเคยมาหาราเชลสองสามครั้ง และราเชลก็ไม่ได้โหดเหี้ยมถึงขนาดจะฆ่าเด็กชายตัวน้อยเหมือนอีฟเวลิน ลงท้ายเธอจึงพาเขาไปซ่อนตัว
ราเชลไม่เคยคิดจะบอกวิเวียน แต่ตอนนี้ต้องคิดใหม่เมื่อเห็นสิ่งที่วิเวียนทำให้เธอ
“มีอะไร?” วิเวียนถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบไป
เมื่อคืนมีเรื่องร้ายหรือเปล่า? หรือเธอปิดบังอะไรอยู่?
“ฉันไม่เป็นไร กินอาหารตรงเวลา” หลังจากใคร่ครวญแล้ว ราเชลคิดว่าควรรออีกหน่อย วิเวียนอาจแสดงความเป็นห่วงเป็นใยเพียงเพื่อหลอกล่อให้เธอเปิดเผยที่อยู่ของแลร์รี่ก็ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...