ความรักสีคราม นิยาย บท 996

หลังได้ยินสิ่งที่ฟินนิคพูด ชายชราก็ลูบเคราของเขาอย่างสบายใจ เกิดบางอย่างขึ้นกับฟินนิคขณะที่เขาประกาศ “ในเมื่อภรรยาของนายมีอาการแบบนี้ นายก็ควรหาใหม่สักคนนะ”

ฟินนิคยังหนุ่มแน่น คงเหนื่อยมากที่ต้องดูแลภรรยาที่กำลังป่วย เรื่องนี้ต้องกระทบกับบริษัทและงานของฟินนิคแน่

ฟินนิคเข้าใจเรื่องนี้มากกว่าทุกคน แต่เขาทิ้งให้วิเวียนอยู่ตามลำพังไม่ได้

ฟินนิครักวิเวียนมากเกินกว่าที่จะยอมทิ้งเธอเพียงเพราะอาการป่วยเล็กน้อยแบบนี้ ฟินนิคไม่มีทางจะหาผู้หญิงคนใหม่แน่นอน

วิเวียนเป็นภรรยา และคนรักเพียงคนเดียวของเขา

“ผมไม่ทำแบบนั้นหรอก คุณโลชแลน ” ฟินนิคตอบอย่างไม่ลังเล

ถ้าฉันแต่งงานกับผู้หญิงอื่น แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับวิเวียนล่ะ เธอจะเป็นยังไง? ฉันทำแบบนั้นไม่ได้

“ฟินนิค ฉันรู้ว่านายรักวิเวียนมาก ฉันเองก็ก็สงสารเธอนะ แต่นายไม่มีทางเลือก นายไม่อยากมีลูกมาสืบทอดกิจการอย่างนั้นเหรอ?” พาล์มเมอร์พูดต่อ “ปู่ของนายก็เสียไปแล้ว ฉันจึงมีหน้าที่ให้คำแนะนำกับนาย ฉันไม่อยากต้องรู้สึกผิดตอนไปเจอปู่ของนายบนสวรรค์ หลังจากที่ฉันตายไปแล้ว”

“พอเถอะครับ คุณโลชแลน ในอนาคตผมจะเป็นคนไปขอโทษคุณปู่เอง ผมไม่มีวันแต่งงานใหม่กับผู้หญิงอื่น” ฟินนิคหลับตาลงด้วยความเศร้า ขณะนึกถึงคุณปู่ของเขา

“ลูกสาวของคุณลิตต์เป็นผู้หญิงที่น่ารักนะ เธอพึ่งกลับมาจากต่างประเทศ ฉันเล่าเรื่องของนายให้เธอฟัง ถ้านายเปลี่ยนใจเมื่อไหร่ก็ไปแต่งงานกับเธอได้นะ” พาล์มเมอร์พูด “ฉันแก่เกินกว่าที่จะเข้าไปยุ่งเรื่องของนายมากกว่านี้แล้ว” พาล์มเมอร์ลุกขึ้นยืน

ฟินนิคก็ลุกขึ้นและพาวิเวียนไปส่งพาล์มเมอร์ เมื่อพาล์มเมอร์ลับสายตาไปแล้ว วิเวียนก็พูดขึ้นว่า “ฟินนิค นั่นใครเหรอ? เขาดูน่ากลัวมาก”

วิเวียนขยับตุ๊กตาในมือของเธอ และพูดเสริมว่า “ดูสิว่า ฟักทองน้อยกลัวขนาดไหน”

ฟินนิคไม่ได้พูดอะไรออกไป ได้แต่ยีผมวิเวียนด้วยความเอ็นดูแทน

“นั่นเพื่อนของคุณปู่น่ะ อย่ากลัวไปเลย ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วนะ” ฟินนิคปลอบโยน

พาล์มเมอร์บอกว่าฉันควรตัดสินใจด้วยตัวเอง แต่พาล์มเมอร์ได้ทำบางอย่างไปแล้ว ก่อนที่ฉันจะมีเวลาเตรียมตัวซะอีก

ฟินนิคยิ้มอย่างขมขื่น ช่างมันเถอะ ปล่อยเขาไปแล้วกัน