ขย้ำรักเลขา NC-20 นิยาย บท 81

งานวันเกิดปีที่สามสิบของลูกสาวท่านทูตเรียบง่ายกว่าที่คิด แพทริเซียแค่ชวนเพื่อนสนิทมาปาร์ตี้ด้วยกัน เพื่อก้าวข้ามวัยเลขสองเข้าสู่วัยเลขสามอย่างสวยงาม เพื่อนหลายคนของดีไซน์เนอร์สาวลงทุนบินจากยุโรปมาถึงประเทศไทย บางคนมาไม่ได้ก็ส่งเป็นของขวัญราคาแพงมาให้

ปาร์ตี้เล็ก ๆ มีคนร่วมงานแค่สิบคนถ้วน ถ้าไม่นับรวมเจ้าของงานก็เหลือแค่เก้า แพทริเซียแนะนำให้พลชรู้จักกับเพื่อนที่มีหลากหลายเชื้อชาติ และเพราะพลชเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวในงาน เพื่อน ๆ ของเจ้าของวันเกิดจึงอดแซวไม่ได้ว่าแพทริเซียต้องการจะเปิดตัวแฟนใหม่หรือเปล่า เจ้าของวันเกิดพยายามปฏิเสธเท่าไหร่ก็ไม่มีใครเชื่อ

“คุณดีนนน คุณกำลังจีบเพื่อนฉันเหรอคะ” หญิงสาวตาสีฟ้า เส้นผมยาวสีบลอนด์ทองถามเสียงอ้อแอ้

เริ่มดึก หลาย ๆ คนก็เริ่มเมามาย แม้แต่เจ้าของวันเกิดอย่างแพทริเซียเองก็เริ่มหน้าแดง ร่างบอบบางพิงอกกว้างเพราะรู้สึกว่าโลกหมุนเร็วเกินไป เรียกเสียงโห่แซวจากบรรดาเพื่อน ๆ ที่เห็นเหตุการณ์

“แพทบอกว่ายังไม่ได้คบ แปลว่าคุณกำลังจีบเพื่อนฉันสิน้าาา เทคแคร์ดีขนาดนี้ น่าอิจฉาจัง”

พลชไม่ได้ต่อบทสนทนา เขาพยุงแพทริเซียไปนั่งที่โซฟา ขยับออกห่างเล็กน้อยเพื่อไม่ให้ดูน่าเกลียด

“คุณแพท ไหวไหมครับ” เขาถามด้วยความเป็นห่วง แพทริเซียไม่ได้คออ่อนก็จริง แต่ดื่มวิสกี้เหมือนน้ำเปล่าแบบนั้น คอแข็งมาจากไหนก็ยากจะรอด

“ไหว อึก! ค่ะ”

“คุณเมามากแล้วนะครับ ไม่ไหวก็เข้าไปพักในห้องก่อนดีกว่าครับ มาครับ ผมพาไป”

“ไม่ อึก ฉันไม่เมา นั่งพักเดี๋ยวเดียวก็หาย อึก”

“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจคุณแพทครับ”

พลชลอบถอนหายใจ ยอมรับตรง ๆ ว่างานวันนี้มันค่อนข้าง.. น่าเบื่อ ถ้าเขารู้ว่าเพื่อนของแพทริเซียมีแต่ผู้หญิงคงไม่มา

เหมือนตัวเองเป็นแกะดำ เป็นผู้ชายคนเดียวในวงล้อมของผู้หญิง พลชเหมือนเป็นของแปลกปลอมในงาน

“คุณดีน”

ชายหนุ่มหันกลับไปมองเจ้าของเสียงเรียก ดูเหมือนว่าแพทริเซียจะเริ่มพูดรู้เรื่องขึ้นหลังจากที่ดื่มน้ำเปล่าจนหมดแก้ว

“คุณเข้าหาฉันเพราะอะไรคะ”

“ครับ?”

“คุณชอบฉันเหรอคะ”

คำถามนั้นตรงไปตรงมาตามนิสัยของเจ้าตัว แพทริเซียถูกเลี้ยงดูมาในแบบของครอบครัวตะวันตก ตรงไปตรงมา มั่นใจ เปิดเผย และไม่อ้อมค้อม เธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาที่เขินอายจนทำอะไรไม่ถูกเวลามีใครเข้าหา ตรงกันข้าม เธอชอบความชัดเจน มีอะไรก็พูดออกมาตรง ๆ

“ฉันคิดไม่ออก” เธอนิ่วหน้า “คนระดับคุณคงไม่จำเป็นต้องเข้าหาฉันเพราะผลประโยชน์ ถึงฉันจะมีพ่อเป็นทูต แต่ตัวฉันก็เป็นแค่ดีไซน์เนอร์ธรรมดา แล้วทำไม? ทำไมล่ะคะ”

พลชไม่มีคำตอบให้แพทริเซีย เขาเอาแต่ปิดปากเงียบสนิทจนคนที่รอฟังคำตอบต้องถามย้ำ

“บอกมาเถอะค่ะว่าคุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่”

“แล้วถ้าผมบอกว่าใช่ล่ะครับ”

“คะ?”

“ผมชอบคุณ”

.

.

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน