ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 17

16

ไม่รู้ว่าอะไรที่สั่งให้ฉันพูดสวนออกไปแบบนั้น รู้ตัวอีกทีอารันก็ชะงักนิ่งไปแล้ว เขาคงจะคาดไม่ถึงว่าฉันจะกล้าพูดอะไรแบบนี้

อย่าว่าแต่อารันเลย ฉันเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าพูดเหมือนกัน

“ถ้าอารันไม่มีอะไรแล้วแป้งขอตัวเข้าบ้านก่อนนะคะ” ฉันรีบพูดตัดบทเพราะขืนอยู่ต่อคงจะอึดอัดกันทั้งคู่

“อาชอบแป้ง” ทว่าคำๆ นี้กลับทำให้ฉันตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ ก่อนจะค่อยๆ หันหน้าไปมองคุณอาอย่างอึ้งๆ

“แป้งจะมองว่าอาเลวหรือไม่ดีในสายตายังไงก็ช่าง แต่ขอให้อาได้บอกว่าอา…ชอบแป้งมากแค่ไหน”

ตึกตัก! ตึกตัก!

ก้อนเนื้อในอกซ้ายกระตุกเต้นอย่างรุนแรงประท้วงความหวั่นไหวที่เกิดขึ้น จิตใจมันปั่นป่วน รู้สึกหายใจได้ไม่ทั่วท้องยังไงก็ไม่รู้

แม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่อารันบอกชอบฉันก็เถอะ

อาจเป็เพราะแววตาที่อารันสื่อออกมารอบนี้ดูจริงจังกว่ารอบอื่นๆ ฉันจึงเชื่อเขาอย่างสนิทใจไปเลย

“อาไม่รู้จะทำยังไงให้แป้งเชื่อ” อารันก้มหน้าลงมาซบที่หน้าอกของฉัน สภาพเหมือนคนอกหักยังไงอย่างนั้น

“เพราะอาเคยขอมีอะไรกับแป้งเหรอ แป้งถึงเอาแต่ปฏิเสธและเปลี่ยนไป”

“….” ฉันได้แต่เงียบ เพราะทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วจนตั้งตัวไม่ทัน

“ถ้าเป็นเพราะสาเหตุนั้นจริงๆ เราไม่ต้องมีอะไรกันก็ได้…แป้งจะได้เชื่ออา ดีไหม ?” อารันค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาสบตาอย่างวิงวอน ทำเอาหัวใจฉันอ่อนยวบยาบไปหมด

ไม่รู้ว่าฉันจะดูโง่ในสายตาของใครๆ หรือเปล่า แต่ฉันเชื่ออารันหมดใจเลยตอนนี้ ทั้งที่น่าจะชอบเรื่องแบบนั้นแต่อารันก็ยอมที่จะไม่ทำก็ได้ แปลว่าเขาก็ต้องจริงใจกับฉันสิ

ถ้ามาหวังเพื่อเรื่องอย่างว่าจริงๆ พอฉันปฏิเสธอารันก็คงจะหนีหายไปหาคนอื่นแล้ว เพราะผู้ชายหล่อและสมบูรณ์แบบอย่างอารันใครๆ ก็อยากเข้าหา

“เงียบแบบนี้อาคงหมดหวังแล้วใช่ไหม…” อารันบอกเสียงแผ่ว แล้วค่อยๆ เอาตัวเองออกห่างจากฉัน

แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้อารันเข้าใจผิดแบบนั้น จึงคว้าใบหน้าเขาไว้แล้วยืดตัวขึ้นไปประกบริมฝีปากจูบเบาๆ เป็นการจูบแบบปากแตะปากเพื่อปลอบใจและบอกเขาทางอ้อมว่าฉันไม่ได้ปฏิเสธ

อารันนิ่งไปแค่ครู่เดียว ก่อนจะเริ่มจูบตอบ เขาค่อยๆ กดจูบหนักๆ แล้วบดขยี้ริมฝีปากรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนฉันต้องรีบผละออกเพราะกลัวว่าอารันจะมีอารมณ์ขึ้นมา

กะจะแค่จูบเพื่อบ่งบอกความรู้สึกไม่ได้อยากให้เรื่องแบบนั้นมันเกิดขึ้นในตอนนี้

“ถ้าอารันไม่ได้โกหกแป้ง…ก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่แป้งต้องปฏิเสธค่ะ^_^”

“จริงเหรอ” สีหน้าอารันเบิกบานขึ้นมาทันที

“ค่ะ^_^”

“งั้นเรา…ลองมาศึกษากันดูไหม ?”

“ตอบตกลงดีไหมนะ^_^”

ฉันทำเป็นลังเลเพราะอยากแกล้งอารันเล่นๆ หัวใจมันพองฟูไปด้วยความสุขจนเป็นบอลลูน

“ต้องตกลงสิ นะครับ นะ” อารันกุมมือฉันขึ้นแล้วทำตาอ้อนวอน เหมือนเด็กชะมัดเลย

เห็นแบบนั้นฉันก็อดที่จะอมยิ้มไม่ได้

“ยิ้มแล้ว แปลว่าตกลงนะ^_^”

“แป้งปฏิเสธได้ที่ไหนล่ะคะ^_^”

“ขอบคุณนะ”

อารันดึงฉันเข้าไปกอดแน่น ฉันเองก็กอดตอบอารัน มันรู้สึกดีใจที่เขายอมในเรื่องนั้นเพื่อให้เราได้เริ่มต้นความสัมพันธ์

เอาจริงๆ ก่อนหน้านี้ฉันก็คิดว่าเราอาจจะมองหน้ากันไม่ติดแล้วด้วยซ้ำ

เช้าวันต่อมา

วันนี้อารันจะมารับฉันไปส่งที่มหาวิทยาลัย เมื่อคืนหลังตกลงศึกษาดูใจกันเขาก็เดินเข้าไปส่งฉันถึงที่บ้าน แถมยังได้เจอกับคุณพ่อด้วย

โชคดีที่ท่านไม่ได้สงสัยถามอะไรมาก

ส่วนเรื่องที่เรากำลังศึกษาดูใจกัน อารันบอกว่าอยากให้เป็นความลับไปก่อน ซึ่งฉันก็เห็นด้วยมากๆ เพราะยังคิดไม่ออกว่าจะอธิบายกับคุณพ่อว่ายังไง