ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 16
15
“ได้สิคะ^_^” ฉันรีบตอบตกลงที่จะช่วยเหลือเพราะอยากเห็นเอิร์นมีความสุข มันคงจะดีถ้าเธอได้ของขวัญที่ชอบจากผู้ชายที่ใช่
พี่แทนเขาเอาใจใส่เอิร์นดีมากๆ เลยนะ
“ขอบคุณครับ^_^” พี่แทนฉีกยิ้มด้วยความดีใจ เห็นแบบนี้แล้วฉันก็ไม่ห่วงอะไรแล้ว ยัยเอิร์นรักคนไม่ผิดเลยจริงๆ
“คุยอะไรกันคะ แอบนินทาเอิร์นหรือเปล่า” เอิร์นถามเป็นเชิงแซวเมื่อเดินกลับมาถึงโต๊ะ
“เปล๊า~” ฉันแกล้งทำเสียงหยอกเย้าตามประสาเพื่อนรัก
จากนั้นเราก็นั่งคุยกันไปเรื่อยเปื่อย ส่วนมากมีแต่เอิร์นกับพี่แทนที่คุยกัน ส่วนฉันก็นั่งดื่มน้ำส้มแล้วเล่นโทรศัพท์มือถือไปด้วย
ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า แต่ฉันรู้สึกเหมือนถูกพี่แทนลอบมองอยู่บ่อยครั้ง สงสัยจะเป็นเพราะฉันแต่งตัวไม่ค่อยเหมือนคนมาเที่ยวล่ะมั้ง
สองชั่วโมงต่อมา
เอิร์นเริ่มเมาแล้วเพราะดื่มไปหลายแก้ว พี่แทนเองก็หน้าแดง จากตอนแรกที่นั่งห่างกันก็กลายเป็นว่าตอนนี้เอิร์นนั่งอยู่บนตักแล้วซบหน้าลงบนแผงอกของพี่แทน
“เอิร์นเดี๋ยวแป้งไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”
“อื้อ~”
“น้องแป้งไปถูกไหมครับ” ขณะที่กำลังจะลุกพี่แทนก็ถามขึ้น
“เดี๋ยวเดินหาเอาก็ได้ค่ะ ไม่น่ายาก”
“มันอันตรายนะ เดี๋ยวพี่ไปส่งดีกว่า”
“ไม่เป็นไรค่ะ คือ…”
“น่านสิ ห้ายพี่แทนปายส่งดีกว่า~” น้ำเสียงของเอิร์นตอนนี้ยานคางเอามากๆ คงจะเมาหนักจริงๆ
“เอิร์นโอเคใช่ไหมครับ ถ้าพี่จะไปส่งแป้ง”
“โอเคสิคะ ฝากแป้งด้วยน้า~”
“ครับ งั้นเดี๋ยวเอิร์นนั่งที่โซฟาไปก่อนนะ”
“ได้ค่า~”
พี่แทนยกตัวเอิร์นออกจากตักให้นั่งลงบนโซฟา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าฉัน “ตามพี่มานะครับ”
พูดจบเขาก็เดินนำไป ฉันจึงจำใจต้องเดินตาม
จริงๆ ไม่อยากรบกวนเวลาเดตกันของทั้งสองคนเลย แต่เอิร์นเองก็สนับสนุนมาแบบนั้นนี่นะ
พี่แทนพาฉันเดินมาแป๊บเดียวก็ถึงหน้าห้องน้ำ
“ขอบคุณที่มาส่งนะคะ^_^”
“ไม่เป็นไร…ให้พี่รอไหม ?”
“พี่แทนรีบกลับไปนั่งกับเอิร์นดีกว่าค่ะ ยิ่งเมาๆ อยู่ด้วย”
“พี่ว่าพี่อยู่เป็นเพื่อนแป้งดีกว่า เผื่อมีใครมารุ่มร่าม”
“แต่ว่า…”
“คนเขาเห็นเอิร์นนั่งตักพี่แล้ว คงไม่มีใครกล้าไปยุ่งกับเอิร์นหรอก แต่เมื่อกี้แป้งน่ะถูกผู้ชายมองเยอะเลยนิ” คำพูดของพี่แทนเหมือนไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่ หรือว่าฉันคิดมากไปเองนะ
“ค่ะ งั้นเอาแบบนั้นก็ได้” เพราะไม่อยากถูกมองว่าเรื่องมากฉันเลยไม่ขัดอะไรแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ
พอเข้าเสร็จก็เดินออกมาเห็นพี่แทนยังยืนรออยู่ตรงที่เดิม เขาเดินนำกลับไปที่โต๊ะ ฉันก็เดินตาม
ปึก!
“โอ๊ย~” ระหว่างเดินก็เหมือนจะชนเข้ากับใครบางคนจนเซ แต่โชคดีที่คนๆ นั้นประคองร่างฉันไว้ เลยกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันตกอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“ขอโทษนะครับ เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ?” พอเงยหน้าขึ้นก็เจอกับเจ้าของเสียงทุ้มนุ่ม เขาหน้าตาดีจนฉันเผลอมองไปชั่วขณะนึง “คุณครับ คุณ”
“ขะ…ขอโทษทีค่ะ” เสียงเรียกของเขาทำให้ฉันได้สติกลับมา
“เจ็บตรงไหนไหมครับ”
“มะ…ไม่เจ็บค่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย่มรัก คุณอา