ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 20
19
“แป้งมีเรียนค่ะ…วะ…ไว้วันหลังได้ไหมคะ” ฉันกลั้นใจอยู่นานกว่าจะกล้าปฏิเสธออกไป มันรู้สึกเอียนๆ กับเรื่องพวกนี้ อาจจะเพราะเป็นครั้งแรกในหลายๆ อย่างด้วย
อารันไม่ตอบอะไรแต่หยุดการกระทำแล้วพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ คงจะไม่พอใจฉันแน่ๆ
เมื่อรู้แบบนั้นฉันจึงหันกลับไปเผชิญหน้ากับอารันพร้อมยกแขนขึ้นคล้องลำคอหนา ส่งสายตาออดอ้อนราวกับแมวน้อยในกำมือ
“แป้งมีเรียนจริงๆ นะคะ เอาไว้วันอื่นแป้งชดเชยให้ได้ไหม…” ฉันลากนิ้วเรียววนไปมาตามแผงอกแกร่ง จำมาจากในละครอีกทีน่ะ
“ใครสอนให้อ้อนแบบนี้ ?” น้ำเสียงอารันอ่อนลงกว่าเมื่อกี้แต่ก็ยังแฝงความนอยด์อยู่ลึกๆ
“แล้วอารันชอบมั้ยคะ ?”
“จะชอบกว่านี้ถ้าให้ทำ”
“แป้งไม่ได้ไม่ให้ทำสักหน่อยค่ะ แต่แค่วันนี้ไม่มีเวลาแล้วต่างหาก”
“ทำบนรถมั้ย ให้อาขับ…แล้วแป้งนั่งขย่ม” อารันเลื่อนใบหน้าเข้ามากระซิบประโยคสุดท้ายใกล้ๆ กับใบหู
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอารันจะหื่นและชอบทำเรื่องอย่างว่ามากขนาดนี้
“มันอันตรายนะคะ”
“เป็นห่วงหรืออยากเลี่ยงกันแน่ ?” อารันเลิกคิ้วแล้วจ้องหน้าฉันราวกับรู้ทันความคิด
“เป็นห่วงสิคะ~”
“ไปอาบน้ำไป”
“อารันหายงอนก่อน~”
“เดี๋ยวไปรอข้างนอก” พูดจบก็ทำท่าจะเดินออกไป ฉันจึงคว้าแขนอารันไว้
“โกรธแป้งเหรอคะ”
“ไม่ได้โกรธ”
“ไม่ได้โกรธ แต่สีหน้ากับน้ำเสียงคนละเรื่องเลยนะ”
“แค่ยังจัดการความรู้สึกไม่ได้” ความรู้สึกที่ว่าหมายถึงเรื่องที่อยากมีอะไรกับฉันงั้นสินะ
ลึกๆ แล้วฉันก็แอบดีใจนะที่อารันเสพติดร่างกายฉัน แม้จะมากเกินไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าให้เขาไปติดพันธ์ผู้หญิงคนอื่น
ฉันพุ่งเข้าสวมกอดอารันแน่นแล้วซบใบหน้าลงกับแผงอก “แป้งรักอารันนะ แต่ขอเวลาแป้งปรับตัวด้วยได้มั้ยคะ”
“ทำไมต้องทำเหมือนอาโกรธ บอกแล้วไงว่าแค่ยังจัดการความรู้สึกไม่ได้”
“ก็แป้งแคร์อารันไงคะ”
“ไปอาบน้ำ มีเรียนไม่ใช่หรือไง”
อารันแกะมือฉันออก ก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำ ไม่รู้ว่าคิดมากไปหรือเปล่า แต่เมื่อกี้มันรู้สึกเหมือนถูกอารันรำคาญเลย
แต่ช่างเถอะ ก็เขาอารมณ์ไม่ดีอยู่นี่นา อย่าไปคิดอะไรที่มันไม่สมควรคิดเลย…
ปลอบใจตัวเองเสร็จฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัว
อารันพาฉันแวะมาแต่งตัวที่บ้าน เพราะชุดนักศึกษาที่ใส่เมื่อวานยังไม่ได้ซัก จากนั้นก็ขับรถไปส่งที่มหาวิทยาลัย
ตลอดทางที่อยู่ในรถฉันพยายามจะชวนอารันคุย แต่ถามคำเขาก็ตอบคำ บางทีก็ไม่ตอบเลยด้วย เริ่มจะรู้สึกเหนื่อยแล้วสิ
“เย็นนี้จะมารับแป้งมั้ยคะ” ฉันถามเสียงอ้อนเมื่อรถยนต์จอดสนิทที่หน้ามหาวิทยาลัย
“มีประชุม เลิกกี่โมง” การตอบกลับของอารันเย็นชาเอามากๆ จนบางครั้งฉันก็ใจหายแปลกๆ
“สี่โมงค่ะ”
“เลิกประชุมหกโมง ถ้ารอได้จะมารับ”
ฉันขมวดคิ้วมองหน้าอารัน ทำไมเขาถึงพูดเหมือนกับว่าถ้าฉันรอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็หาทางกลับเอาเอง หรือว่าฉันจะคิดมากไปเองเหรอ…
“แป้งรอได้ค่ะ^_^” ถึงจะรู้สึกจุกกับหลายๆ คำที่อารันพูด แต่ฉันก็ยังฝืนยิ้มให้เขา มันน้อยใจแต่ไม่กล้าแสดงออก
“ลงไปได้แล้ว อาจะไปทำงาน”
เอาอีกแล้ว อารันทำให้ฉันรู้สึกแย่อีกแล้ว
“งั้นแป้งไปนะคะ” ฉันยืดตัวขึ้นไปหอมแก้มอารันเบาๆ โดยที่เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันเลยด้วยซ้ำ
แล้วพอฉันเปิดประตูลงจากรถ อารันก็รีบบึ่งรถออกไปด้วยความเร็วแทบจะทันทีเลย
เฮ้อ…คิดถูกหรือคิดผิดนะที่ปฏิเสธไป ดูเหมือนว่าอารันจะจัดการกับอารมณ์ตัวเองไม่ได้สักที แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าเขาจะจัดการได้ตอนไหน
“เอาเข้าไปให้เอิร์นสิคะ นั่งอยู่ข้างในแน่ะ ให้แป้งโทรเรียกให้มั้ยคะ^_^” ฉันทำท่าจะหยิบมือถือขึ้นมาโทรไปหาเอิร์น แต่พี่แทนก็รีบร้องห้าม
“ไม่เป็นไรๆ เห็นเอิร์นบอกว่ากำลังทำงานส่งอาจารย์พี่ไม่อยากรบกวน”
“โอเคค่ะ เรียกแป้งออกมาแค่นี้ใช่มั้ยคะ”
“ตกลงจะไม่รับดอกไม้พี่จริงๆ เหรอ ?” พี่แทนส่งสายตาอ้อนวอนให้ฉันเหมือนเด็ก ทำให้ฉันอดเห็นใจไม่ได้ จึงเดินไปดึงดอกไม้จากในช่อมาหนึ่งดอก
“เอาไปเป็นช่อคงไม่ไหว เก็บแค่ดอกเดียวคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยคะ^_^”
“ไม่ว่าเลย กี่ดอกก็ได้ขอแค่แป้งรับมันไว้”
“งั้นแป้งไปเรียนก่อนนะคะ”
“เดี๋ยวสิ…”
“คะ ?”
“พรุ่งนี้ยังไม่ลืมที่เรานัดกันไปดูของขวัญวันเกิดให้เอิร์นใช่มั้ย ?”
“ไม่ลืมค่ะ แต่ว่าไปกี่โมงเดี๋ยวแป้งบอกอีกทีได้มั้ยคะ” เพราะฉันไม่แน่ใจว่าคืนนี้จะต้องง้ออารันด้วยร่างกายหรือเปล่า กลัวจะตื่นสายน่ะ
“ได้สิ โทรมาหาพี่ที่เบอร์เมื่อกี้ได้เลยนะ^_^” พี่แทนคลี่ยิ้มกว้างอย่างดีใจ จะว่าไปพอพูดถึงเบอร์ฉันก็นึกขึ้นได้ว่ามีเรื่องจะถามเขา
“พี่แทนเอาเบอร์แป้งมาจากไหนเหรอคะ ?”
“พี่เอามาจากเอิร์นน่ะ พอดีคืนนั้นเอิร์นเมามากเลยลืมมือถือไว้กับพี่ พี่ก็เลย…เสียมารยาทแอบเมมเบอร์แป้งมา”
ยอมรับว่าฉันสะดุดใจกับคำตอบของพี่แทนมาก เขานิสัยดีและดูเทคแคร์ความรู้สึกคนอื่นก็จริงนะ แต่ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ค่อยเห็นด้วยกับการกระทำนี้เลย
แอบเอาเบอร์ฉันมาจากแฟนตัวเอง เพื่อเอาดอกไม้มาขอโทษกับเรื่องเล็กๆ ในคืนนั้นน่ะเหรอ…
??????????????
อิพี่แทนมันร้ายนะคะ 5555555
ขอคอมเมนต์หน่อยค้าบ ฮื่อ คนอ่านหายหมดเบย ?
กลับมาก่อนกันก่อนน้า
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย่มรัก คุณอา
ใช้ภาษาได้โคตรลื่น ไม่เกินจริง มีอารมณ์เลย แต่งเก่งมาก...