Talk คิรัน
หลังกลับจากบ้านแป้งผมก็ขับรถกลับคอนโดตัวเองเพื่ออาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปออกล่า นานนับสามเดือนได้ที่ผมแทบไม่ได้เที่ยว
ตลอดสามเดือนผมต้องไปดูงานและศึกษาการทำธุรกิจเพิ่มเติม แม้ทุกวันนี้จะมีคนชมว่าผมเก่งเกินอายุ แต่คนเราก็ต้องห้ามหยุดพัฒนาตัวเอง
ผมเป็นคนที่เวลาทำอะไรก็จะตั้งใจทำสิ่งนั้น จึงทำให้ช่วงที่อยู่ลอนดอนผมแทบไม่ได้เที่ยวเลย
ถ้าวันไหนมีอารมณ์อยากจะเอาผมก็แค่ใช้เงินจ้างผู้หญิงมานอนด้วย แต่ก็ไม่บ่อยนักหรอกเพราะไม่ค่อยมีเวลา
ตอนนี้ภารกิจของผมจบลงแล้ว ผมจะออกล่า จะเชือดเหยื่อให้สมใจอยากเลยคืนนี้
คลับ
มาถึงผมก็รีบตรงดิ่งไปยังโต๊ะที่ให้เพื่อนสนิทจองไว้ให้
“ไง คนไหนถูกใจมึงเลือกก่อนเลย” เมื่อเห็นผมไอ้มิวก็พยักเพยิดหน้าไปทางสาวๆ ที่นั่งเรียงกันอยู่สี่คน
“เออ เห็นแก่ว่ามึงไม่ได้ออกล่านานหรอกนะพวกกูเลยยอมให้ ถ้าเป็นปกติกูไม่ยอมหรอกนะสดๆ แบบเนี้ย” ไอ้ปุณทำหน้าอย่างนึกเสียดาย ก็อย่างที่มันว่ามานั่นแหละปกติแล้วพวกผมแย่งผู้หญิงกันอย่างกับหมา
“เออขอบใจ” ผมกระตุกยิ้มบางๆ แล้วหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาพลางกวาดสายตามองสาวๆ ทั้งสี่คนเพื่อดูว่าจะเลือกใครไปกกด้วยดี
แต่ละคนทั้งเด็ก ทั้งสดใหม่ โคตรสเปกผมเลย
“งั้นกูเอาน้องนุ่นกับน้องเดียว” ที่หน้าอกของพวกเธอจะมีป้ายชื่อติดอยู่ทำให้ผมรู้ว่าใครชื่ออะไร
และที่เลือกสองคนนี้ก็เพราะตรงนั้นดูอูมใหญ่ที่สุด คงไม่ต้องให้ผมขยายความหรอกนะว่าตรงไหน
“ไอ้สัด! ทุกทีเลยนะมึง!!” ไอ้มิวสาดคำด่ากระแทกหน้าผม คงจะเพราะมันเองก็เล็งสองคนนี้ไว้เหมือนกัน
“ช่วยไม่ได้” ผมยักคิ้วไหวไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
นุ่นและเดียวพอถูกผมเลือกก็ลุกขึ้นเดินมานั่งประกบข้างกับผม พวกเธอทั้งผลัดกันซบ ผลัดกันเอานมเบียดแขนจนผมเริ่มมีอารมณ์ขึ้นมา
แต่ยังหรอก ตอนนี้ผมยังไม่คิดจะกินใคร มันต้องเมาให้ได้ที่ก่อนถึงจะ…เอามันส์
สองชั่วโมงผ่านไป
ผมเริ่มจะได้ที่เพราะกระดกดื่มเพียวไปหลายแก้ว โคตรคิดถึงบรรยากาศแบบนี้เลย
“คุณขา…ยังเมาไม่ได้ที่อีกเหรอคะ…” นุ่นแทบจะขึ้นมาขี่บนตัวผมอยู่แล้ว ตอนนี้มีแค่เธอที่ออเซาะผมอยู่ ส่วนเดียวไม่รู้ไปไหน
“ดูท่าเด็กมันจะอยากโดนแล้วว่ะ” ไอ้ปุณแซวยิ้มๆ
“มึงไปเถอะ เดี๋ยวกูก็จะไปแล้วเหมือนกัน ใช่ไหมจ๊ะน้องอิ๊งค์” ไอ้มิวมันพูดแล้วก็หันไปหอมแก้มผู้หญิงข้างกายตัวเอง
“เออ งั้นกูไปก่อนแล้วกัน” ผมหยิบกระเป๋าเงินแล้ววางบัตรเครดิตให้พวกมัน “กูเลี้ยงเอง”
“ให้มันได้อย่างงี้สิวะค่อยสมกับเป็นมึง” พวกมันอวยผมกันยกใหญ่ ก็ในบรรดาเราสามคนผมรวยที่สุด แต่ใช่ว่าพวกมันจะไม่รวยนะ
ครืด~ ครืด~
ระหว่างรอไอ้ปุณเช็กบิลโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น พอหยิบมาดูก็เป็นว่าเป็นแป้งที่โทรเข้ามา แถมยังโทรเป็นแบบวิดีโอคอลด้วย
โทรมาทำไมเวลานี้…
ผมเลือกที่จะไม่รับสาย แต่เธอก็กดโทรมาอีกรอบ ทำไมถึงได้เอาแต่โทรหาผม แทนที่เวลาแบบนี้เธอควรจะนอน
สุดท้ายผมก็ตัดสินใจลุกขึ้นเดินออกไปหน้าคลับเพื่อรับสายโทรศัพท์ ไม่อยากโทรข้างในเสียงเพลงมันดัง เดี๋ยวแป้งจะมองว่าผมเป็นคนไม่ดี
“ว่าไงครับคนดีของอา ทำไมยังไม่นอ…” เสียงทักผมขาดหายไปเพราะความอึ้ง เมื่อแป้งกดเปิดกล้อง เธออยู่ในชุดกระต่ายน้อยที่ผมให้เป็นของขวัญเมื่อตอนเย็น
ผมเองก็ลืมไปซะสนิทว่าขอให้เธอวิดีโอคอลมาหา
ชุดที่แป้งใส่เป็นสายเดี่ยวแบบไขว้แหวกหน้าแกด้านหน้า ตรงบราแทบจะปิดแค่ที่หัวนม ส่วนด้านล่างก็รัดติ้ว ผมอดไม่ได้ที่จะมองตรงกลางกายของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย่มรัก คุณอา