ขย่มรัก คุณอา นิยาย บท 49
48
Talk แป้ง
เช้าวันต่อมา
ฉันตื่นนอนขึ้นมาท่ามกลางความรู้สึกอ่อนเพลีย ตามเนื้อตัวปวดเมื่อยไปหมดจนแทบขยับไม่ไหว แค่ไปดื่มเหล้าที่คลับทำไมถึงเป็นหนักขนาดนี้กัน
ดวงตาค่อยๆ ปรือขึ้นช้าๆ ทั้งที่ยังงัวเงียอยู่ แต่เพราะหิวข้าวจึงต้องบังคับตัวเองให้ตื่น
สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานสีขาว จำได้ว่าห้องที่ฉันจองไว้มันเป็นสีชมพูนิ
แล้วนี่ห้องของใคร…
ระหว่างนั้นก็เพิ่งรู้สึกถึงของหนักบางอย่างที่ทับอยู่บนเอว จึงหันหลังกลับไปมอง ก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ
“อารัน!” ฉันขยับปากเรียกชื่อเขาแต่ไม่ได้ออกเสียงเพราะร่างสูงกำลังหลับอยู่ แถมสภาพเราในตอนนี้ต่างเปลือยเปล่ากันทั้งคู่
นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น อารันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วทำไมฉันถึงมานอนแก้ผ้าอยู่บนเตียงกับเขา
แล้วอย่าบอกนะว่าเมื่อคืน…
ไม่จริง…ต้องไม่ใช่แบบนั้น…ไม่จริง…
ฉันค่อยๆ แกะท่อนแขนของอารันออกให้เบามือที่สุด เพราะยังไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับเขาในตอนนี้ ทว่าแค่ฉันขยับตัวนิดเดียว อารันก็สะดุ้งลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว
ดังนั้นฉันจึงรีบดีดตัวลุกขึ้นยืน มือหยิบคว้าเอาผ้าห่มมาพันร่างกายเอาไว้
“แป้ง…”
“มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นคะ”
“จำอะไรไม่ได้เลย ?”
“ถ้าจำได้แล้วแป้งจะถามเหรอ”
อารันถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะดันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วสะบัดหน้าไปมาสองสามที มือหนาตบลงบนหน้าตักตัวเองแล้วพยักหน้าเรียกฉัน
“มานั่งนี่”
“ไม่ค่ะ”
เขาคิดอะไรอยู่ถึงได้ชวนให้ฉันไปนั่งตักตัวเอง ลืมไปแล้วหรือไงว่าเรื่องระหว่างเรามันจบลงไปแล้ว
พอฉันปฏิเสธอารันก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ผู้ชายคนนี้วันนึงถอนหายใจกี่รอบกัน
“ถ้าไม่มาอาก็ไม่เล่า”
“อารัน!”
“ไม่ได้จะใช้จังหวะนี้ฉวยโอกาส แต่มานั่งใกล้ๆ ได้มั้ย”
ครั้งนี้อารันใช้น้ำเสียงในเชิงขอร้อง บางอย่างกำลังสะกิดใจฉันยิกๆ ให้สงสัย
ปกติถ้าฉันปฏิเสธเสียงแข็งขนาดนี้เขาจะไม่ค่อยตื้อต่อ แต่นี่ดูท่าอารันจะไม่ยอมเล่าจริงๆ ถ้าฉันไม่ไป
ฉันหรี่ตามองอารันครู่หนึ่งอย่างไม่ค่อยไว้ใจ แต่สุดท้ายก็ยอมเดินไปนั่งลงบนตักเขาเพราะอยากรู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่
“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อย” ขณะที่พูดมือหนาก็ยกขึ้นเขี่ยปอยผมไปทัดไว้ที่ใบหูให้ฉัน “ไหนบอกว่าเราคุยกันได้เหมือนเดิม ?”
“….” นั่นสินะ ฉันเป็นคนพูดไว้เองนิ
“แล้วทำไมถึงยังทำเหมือนรังเกียจ ?”
ฉันตั้งสติแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ ปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ท่องไว้ว่าเราคืออาหลานกัน อย่าให้มีความรู้สึกอื่นๆ แทรกเข้ามา
“เล่ามาสิคะ”
“เมื่อคืนไปเที่ยวคลับมาใช่มั้ย”
“ปะ…เปล่าค่ะ”
ฉันก้มหน้าหลบสายตาที่คาดโทษของอารัน ไม่รู้ว่าทำไมต้องรู้สึกกลัวเขาด้วย ไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วสักหน่อย ถึงจะบอกอย่างนั้นแต่จริงๆ แล้วก็ยังกลัวอยู่ดี
“อย่าโกหก” อารันกดเสียงต่ำอย่างดุดัน ทำเอาขนอ่อนตามร่างกายมันลุกชัน ไม่บ่อยนักที่เขาจะใช้น้ำเสียงแบบนี้
“…ค่ะ” สุดท้ายก็ยอมรับออกไปตรงๆ เพราะโกหกไปมันก็เท่านั้น “แป้งไปเที่ยวคลับมา”
“ไปกับใคร”
“ไปกับดิมค่ะ”
“ดิม ?”
“คนที่อารันไปหาเรื่องเขาที่คลับตอนอยู่กรุงเทพ”
“นัดมันมาถึงที่นี่เลยเหรอ!” น้ำเสียงอารันกระแทกกระทั้นอย่างไม่พอใจ
“ไม่ได้นัดค่ะ แค่บังเอิญเจอ”
“ทำไมถึง…”
“ช่วยข้ามเรื่องนี้แล้วเล่าเข้าประเด็นสักทีได้มั้ยคะ” ที่ต้องหงุดหงิดใส่บ่อยๆ ก็เพราะเวลาพูดดีด้วยแล้วอารันจะได้ใจแบบนี้ไง
“ก็นี่แหละประเด็น รู้มั้ยว่ามันทำอะไรกับแป้ง”
“ทำอะไรคะ”
“มันวางยาแป้งแล้วให้ไอ้แทนมาพาตัวแป้งไป”
อ่า…พอพูดชื่อพี่แทนฉันก็พอจะจำได้ลางๆ บ้างแล้ว เมื่อคืนฉันเมามากเลยลุกไปเข้าห้องน้ำ พอกลับออกมาอีกทีก็ไม่เจอดิมอยู่ที่โต๊ะ
ระหว่างรอฉันก็เอาเหล้าที่ชงทิ้งไว้ขึ้นมายกดื่ม จากนั้นสักพักใหญ่ๆ ก็รู้สึกร้อนรุ่มตามร่างกาย จึงพาตัวเองออกมาจากคลับเพื่อที่จะกลับห้อง
แต่โชคไม่ค่อยดีที่ดันเจอพี่แทนคนคุยเก่าของเอิร์นที่หน้าร้าน จำได้คร่าวๆ ว่าเขาพาตัวฉันไปแล้วจากนั้น…
“รู้มั้ยว่าตอนที่อาตามมาเจอไอ้แทนมันกำลังจะทำอะไร” อารันกัดฟันพูดส่งผลให้น้ำเสียงสั่นเครือ
ส่วนฉันก็ชะงักนิ่งไปด้วยอาการช็อก ราวกับถูกสายฟ้าผ่าลงมาที่กลางศีรษะ เมื่อภาพเหตุการณ์ที่น่าขยะแขยงมันฉายเข้ามาในหัว
ก้อนเนื้อในอกซ้ายมันกระตุกสั่นไหว รู้สึกวูบโหวงแปลกๆ สองมือกำเข้าหากันแน่นในตอนที่เห็นตัวเองเอามือพี่แทนมาวางลงบนหน้าอก แถมยัง…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ขย่มรัก คุณอา