กลับมาครั้งนี้ ข้อขอเดินวิถีไร้รัก นิยาย บท 812

ร่างสุดท้ายถูกทะเลดำกลืนหายไป เสียงกรีดร้องก็เงียบลงทันที

เป่ยหมิงเยียนกับหนานกงเจี๋ยมองหน้ากัน

ตงฟางเยวี่ยกัดริมฝีปาก ส่ายหัวอย่างตื่นตระหนก “ไม่...ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าไม่ได้อยากฆ่าเขา...”

นางพูดพลางถอยหลังอย่างไร้ที่พึ่ง

เมื่อเห็นว่านางกำลังจะก้าวพลาดตกลงไปในทะเลมรณะ เป่ยหมิงเยียนก็รีบคว้านางกลับมา

“เสี่ยวเยวี่ย เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของเจ้า เป็นตงฟางอวี้ที่เริ่มหาเรื่องก่อน เจ้าแค่ป้องกันตัวเอง”

“ใช่ ตงฟางอวี้สมควรตาย!”

ใช่แล้ว คนที่ตกลงไปในทะเลมรณะเมื่อครู่ก็คือตงฟางอวี้ น้องชายตระกูลเดียวกับตงฟางเยวี่ย

เขาแอบเข้ามาใกล้ขณะที่ตงฟางเยวี่ยทั้งสามกำลังวิเคราะห์เคล็ดวิชา หวังจะลอบโจมตี แต่ตงฟางเยวี่ยก็รู้ตัวทัน

เสียงร้องของตงฟางเยวี่ยยังปลุกหนานกงเจี๋ยกับเป่ยหมิงเยียนให้ตื่นขึ้น

ทั้งสามร่วมมือกันตอบโต้ ตงฟางอวี้จึงรับมือไม่ไหว

และการโจมตีสุดท้ายของตงฟางเยวี่ยก็กลายเป็นฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้ตงฟางอวี้พ่ายแพ้

เรือจมลง ตงฟางอวี้ก็ตาย

เป่ยหมิงเยียนกับหนานกงเจี๋ยต่างก็คิดว่าตงฟางอวี้สมควรได้รับผลกรรม

แต่ในใจตงฟางเยวี่ยกลับเต็มไปด้วยความเสียใจและสับสน

นางไม่กล้าเงยหน้าขึ้น เพราะรู้ว่าทุกสิ่งที่นางทำในการคัดเลือกนี้จะถูกเปิดเผยต่อสายตาคนนอก

หัวหน้าตระกูลและผู้อาวุโสคนอื่น ๆ เห็นว่านางฆ่าตงฟางอวี้ ต้องโกรธจัดแน่ และรอนางอยู่ก็คือบทลงโทษที่หนักที่สุด

“เสี่ยวเยวี่ย อย่ากลัวไป ข้ากับหนานกงเจี๋ยจะเป็นพยานให้เจ้าเอง”

“ใช่ ตงฟางเยวี่ย เจ้าลองคิดดูดี ๆ ถ้าเจ้าไม่ตอบโต้เร็ว คนที่ตายคงเป็นพวกเราแทน”

คำพูดของทั้งสองช่วยปลอบใจตงฟางเยวี่ยได้มาก

นางเงยหน้ามองฟ้า ขยับริมฝีปากเบา ๆ ก่อนจะก้มหน้าลงอีกครั้ง

เหตุการณ์ต่อสู้เมื่อครู่ของพวกเขาก็ปลุกผู้บำเพ็ญเพียรใกล้ ๆ ให้ตื่นขึ้น

เมื่อเห็นว่าตงฟางเยวี่ยฆ่าคนแต่ไม่ถูกลงโทษ ทุกคนก็เริ่มคิดอะไรขึ้นมา

ในด่านแรก หากใครเล่นงานผู้เข้าคัดเลือกคนอื่นจะถูกสายฟ้าลงโทษทันที

ทุกคนจึงคิดไปเองว่าห้ามโจมตีคู่แข่งระหว่างการคัดเลือก

แต่สิ่งที่ตงฟางเยวี่ยทำได้ทำลายข้อจำกัดที่มองไม่เห็นนี้

ถ้ามีวิธีเพิ่มโอกาสสำเร็จ เหตุใดพวกเขาจะไม่ใช้?