กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1010
สรุปบท บทที่ 1010 ไม่เป็นไรนะ ผมอยู่นี่แล้ว: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม
สรุปเนื้อหา บทที่ 1010 ไม่เป็นไรนะ ผมอยู่นี่แล้ว – กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม โดย จาวฉายจิ้นเป่า
บท บทที่ 1010 ไม่เป็นไรนะ ผมอยู่นี่แล้ว ของ กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาวฉายจิ้นเป่า อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ในขณะที่เสิ่นซินเหยาลังเล ชายคนนั้นก็ขยับใกล้เข้ามา เธอไม่ได้ขยับหรือหนีแต่อย่างใดอย่างมีสติ
ชายคนนั้นจ้องเธอ “ทำไม ไม่กลัวฉันแล้ว?”
เสิ่นซินเหยาจ้องเขากลับ “ฉันกลัว แล้วแกจะปล่อยฉันไหม? ก็เห็นอยู่ว่าแกไม่ปล่อย ไม่ว่าจะกลัวหรือไม่กลัวแกก็ไม่ปล่อยฉันไปอยู่ดี แล้วทำไมฉันยังต้องกลัวแก?”
ชายคนนั้นหัวเราะ “เธอน่าสนใจมาก”
ขณะพูดริมฝีปากของเขาก็สัมผัสกับผิวหนังของเธอ เสิ่นซินเหยาได้แต่ทนความน่ารังเกียจนี้และไม่ได้ผลักเขาออก เธอคิดว่า ถ้าให้ความร่วมมือกับชายคนนี้ ถ้าเขาเผลอปล่อยตัวเธอเมื่อไหร่ เธอถึงจะแย่งอาวุธมาจากเขาได้ จะได้มีโอกาสหนีออกจากที่นี่
เสิ่นซินเหยาไม่ได้ขัดขืนเขา จึงทำให้เขาได้ใจเป็นอย่างมาก แล้วยังกดเธอเอาไว้อีกด้วย
ลมหายใจของขายคนนั้นรดอยู่บริเวณจมูกของเธอ ทำให้เธอทั้งรู้สึกคลื่นไส้และอยากจะขัดขืน แต่เธอก็ไม่มีท่าทีที่จะขัดขืนแต่อย่างใด แต่กลับแสร้งทำเป็นเพลิดเพลินไปกับเขาแทน
“เธอกับแฟนของเธอ.......ไม่สิ ต้องเรียกว่าว่าที่สามี เคยนอนด้วยกันไหม?” ชายคนนั้นไซร้ซอกคอเธออย่างโลภ
“ไม่เคย”
ชายคนนั้นชะงักเล็กน้อย น่าจะเพราะสงสัยนิดหน่อย ดวงตาของเขามืดลง “ครั้งแรกของเธอ?”
เสิ่นซินเหยาขมวดคิ้ว “แปลกมากหรอ?”
ชายคนนั้นหัวเราะ “ก็ถือว่าแปลก สมัยนี้ คนแบบนี้หายากมาก”
เสิ่นซินเหยาใช้เวลาที่เขาเอาแต่คิดเรื่องพวกนั้น แย่งปืนมาจากเขา
แต่เธอเพิ่งจะแตะโดน ก็โดนเขาจับได้เสียก่อน แล้วกดมันลงบนท้องของเธอ ยิ้มอย่างเศร้าสร้อย “อยากแย่งปืนของฉัน?”
เสิ่นซินเหยาไม่ยอมรับ “ไม่หนิ”
“เธอคิดว่าฉันโง่หรอ?” ผู้ชายคนนั้นกำลังทำเรื่องที่เสี่ยงมาก จึงระวังตัวเป็นพิเศษ ทุกการกระทำของเสิ่นซินเหยาจึ้งไม่รอดพ้นสายตาของเขา
สุดท้ายปืนของเขาถูกกดลงกลางอกของเธอ และพูดเตือนว่า “พูดความจริงมาดีกว่า ไม่อย่างนั้นผู้หญิงในวิลล่าอีกคนก็ต้องตายด้วย”
พูดจบเขาก็กดร่างทับลงไป
พอรู้ว่าแผนของตัวเองล่ม ในเมื่อตัวเองไม่สามารถที่จะแย่งปืนมาจากเขาได้ เสิ่นซินเหยาก็ขัดขืนขึ้นมาทันที “ปล่อยฉันนะ!”
เธอขัดขืนสุดแรง
“เจียเหวิน” เธอร้องไห้อย่างหนัก ในอ้อมแขนของเจียเหวิน
จวงเจียเหวินอุ้มเธอออกมาจากห้องนั้น แล้วมายังห้องข้างๆ ก่อนจะวางเธอลงบนเตียง “พี่ช่วยดูแลเธอสักครู่นะครับ ผมไปจัดการไอ้นั่นก่อน”
จงเหยียนซีเดินมาด้านข้างเตียงแล้วกอดเสิ่นซินเหยาเอาไว้ แล้วมองไปยังน้องชาย “นายไปเถอะ พี่เฝ้าอยู่ที่นี่เอง”
ในเวลานี้จวงเจียเหวินเป็นห่วงความรู้สึกของเสิ่นซินเหยาเป็นอย่างมาก แต่เขาก็ไม่สามารถปล่อยเรื่องนั้นไปได้ เขาเลยต้องจัดการเรื่องนั้นก่อน ค่อยกลับมาปลอบเธอทีหลัง
ที่เสิ่นเผยซวนเรียกเขาไปคุย เขาก็ตื่นตัวในทันที สิ่งแรกที่เขานึกถึงคือเสิ่นซินเหยาและจงเหยียนซี พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกันอีกด้วย ถ้ามาวิลล่าที่ยังไม่ได้เข้าอยู่ทางการหลังนี้ ต้องโดนตามได้ง่ายแน่ๆ
เขาพาลูกน้องมาที่นี่ และพบว่าสายไฟด้านหลังกำแพงของวิลล่าได้รับความเสียหาย มีรอยเท้าบนสนามหญ้า และไฟบริเวณชั้นสองยังคงเปิดอยู่ เขาให้ลูกน้องเฝ้าอยู่ด้านนอก เขาแอบๆเข้ามาในบ้านก่อน พอมั่นใจว่าไอ้เดนตายนั่นอยู่ในห้อง เขาก็เปิดประตูออกอย่างรวดเร็ว แล้วใช้ปืนยิงผู้ชายที่กำลังจะแตะต้องเสิ่นซินเหยาในทันที
ณ ตอนนี้ เขายืนอยู่หน้าประตูห้อง ชายคนนั้นล้มลงบนพื้น เขาขมวดคิ้วเขาหากันอย่างแน่น สายตาของเขานั้นทำให้คนรู้สึกน่าเกรงขามและเกรงกลัว
“ลากมันออกไป” เขาสั่งลูกน้อง
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาเสิ่นเผยซวน บอกเขาว่าจับตัวได้แล้ว ให้คนของเขามาจัดการ
เพราะถึงคนคนนี้จะตายก็ต้องถูกส่งต่ออยู่ดี ให้คนที่เกี่ยวข้อง มายืนยันตัวตนของเขา แล้วกำจัดเขาทิ้ง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม