กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1061

จงเหยียนซีตกใจ ตัวแข็งทื่อไปหมด อยากจะหันหัวไปต่อว่าเขา แต่เพิ่งจะหันหลังไป ก็เห็นซงเก้นล้มลงไป

เธอตัวแข็งทื่อไปครู่หนึ่ง แล้วจึงค่อยๆนั่งลงไปตบหน้า“ซงเก้น？เบาๆ”

ไม่มีเสียงตอบรับ

เธอขมวดคิ้ว แล้วก็ใช้แรงตบไปอีกครั้ง“ซงเก้น คุณอย่าล้อฉันเล่น ฉันจะโกรธนะ ”

และแล้วยังคงไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นขึ้นมา

เธอจึงรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย และรีบหยิบมือถือออกมาโทรเบอร์ 120

หลังจากประมาณครึ่งชั่วโมง 120มารับเขาไปโรงพยาบาล

จงเหยียนซีนั่งบนเก้าอี้ยาวตรงระเบียงทางเดิน รอผลการตรวจจากคุณหมอ

ไม่นาน คุณหมอก็เดินออกมา

เธอยืนขึ้นแล้วเดินเข้าไปถามว่า “คุณหมอ เขาเป็นอย่างไรบ้าง？”

คุณหมอมองดูสายตาเธออย่างประหลาดใจเล็กน้อย“คุณเป็นอะไรกับเขา？”

“เพื่อน ” จงเหยียนซี ตอบ

“แฟนหรือ？”ไม่รอให้จงเหยียนซีตอบ คุณหมอได้คิดว่าเป็นเช่นนี้แล้ว “เขาได้ทาน*ยาที่กำลังเป็นที่นิยมในตลาดในตอนนี้ใช่ไหม？ ยาชนิดนี้แรงมาก จะทำให้คนตื่นเต้นมากเกินไป และยังมีผลข้างเคียงด้วย”

จงเหยียนซีตกใจ รู้ว่าหนานเฉิงจะต้องวางยาซงเก้นอย่างแน่นอน คิดว่าเป็นเพียง *ยา ไม่คิดว่าจะมีผลข้างเคียงด้วย？

“ผลข้างเคียงอะไรคะ？”เธอถาม

“ยาชนิดนี้จะทำให้คนตื่นเต้นมาก แต่หลังจากหมดฤทธิ์ยาอาจจะจำไม่ได้ว่าตัวเองเคยตื่นเต้น เราได้ทำการตรวจเช็ดคนไข้แล้ว ไม่มีความสูญเสียต่อร่างกาย แต่ว่า ถ้าจะให้ดีไม่ควรจะใช้ยาชนิดนี้ ใช้มากไปจะเป็นผลร้ายต่อร่างกายได้” คุณหมอพูด

เธอพยักหน้า แสดงว่ารับรู้แล้ว และถามอีกครั้งว่า“ที่เขาหมดสติ เป็นเพราะสาเหตุจากการใช้ยานี้ใช่ไหม？”

“ใช่ครับ ไม่ได้รับการปลดปล่อย อัดอั้นเกินไป ฤทธิ์ยาล้วนอยู่ในร่างกาย จึงทำให้เป็นเช่นนี้ ”คุณหมออธิบาย และก็พูดขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็วว่า“เข้าใจว่าพวกคุณคนหนุ่มสาวชอบความตื่นเต้น แต่ว่าปกติบ้างก็จะดี การใช้ยาช่วยให้ตื่นเต้น จะทำให้ติดยาได้ และจะเป็นผลเสียต่อร่างกาย ”

จงเหยียนซีรู้สึกอับอาย ฝืนยิ้มที่มุมปาก แล้วกล่าวว่า“ฉันรู้แล้ว”

ไม่นานซงเก้นก็ถูกเข็นออกมา “คุณคงเป็นญาติ อีกสักครู่เมื่อคนไข้รู้สึกตัวแล้ว ก็พากลับไปได้เลย ”

“โอเค”

เธอหาเก้าอี้มานั่งอยู่ข้างเตียง รอซงเก้นตื่น

รอไปรอมาฟุบหลับอยู่ข้างเตียง

เมื่อรู้สึกตัวท้องฟ้าสว่างแล้ว

เธอค่อยๆลืมตาขึ้น ยกมือขึ้นมาดูเวลาบนนาฬิกาข้อมือ เป็นเวลาตีห้าแล้ว ซงเก้นยังไม่ตื่นอีกหรือ？

เธอเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นซงเก้นนั่งอยู่ข้างเตียง

“คุณรู้สึกตัวแล้วหรือ？”เธอชะงักไปครู่หนึ่ง“ตื่นแล้วทำไมไม่ปลุกฉัน？”

ซงเก้นหันหน้ามามองดูเธอ“ผมกำลังคิดปัญหาบางอย่างอยู่”

วันนี้พอดีหนานเฉิงมาที่บริษัทเพื่อต้องการจะสารภาพกับเจียงโม่หาน และยอมรับความผิด รอจนถึงเวลาทำงาน

เขาก็เคาะประตูห้องทำงานของเจียงโม่หาน

เจียงโม่หานกำลังคุยโทรศัพท์ เขาพูดคำหนึ่งว่าเข้ามา แล้วฟังเสียงโทรศัพท์ต่อ เป็นสายโทรมาจากทางโรงพยาบาล บอกว่ากำหนดเวลาผ่าตัดแล้ว

“ผมรู้แล้ว ผมจะไปอย่างแน่นอน”

ก่อนผ่าตัดยังต้องทำการตรวจเช็ดสุขภาพมากมาย เพราะฉะนั้นเขาจะต้องไปก่อนล่วงหน้า

ทางนั้นพูดอะไรบางอย่างอีก เขารับปากคำหนึ่งแล้วก็วางสายไป

หนานเฉิงเดินเข้ามา“ขอโทษ”

เข้ามาก็ขอโทษ

เจียงโม่หานเอนกายไปข้างหลัง พิงพนักเก้าอี้ สายตาที่มองดูเขาเต็มไปด้วยความเยือกเย็น“ขอโทษฉันทำไม？”

เขาพอจะเดาได้ว่าหนานเฉิงมาเพื่อจะสารภาพอะไร เขาโกรธมากจริงๆที่เขาทำโดยพลการ

แม้กระทั่งหลอกลวงปิดบังเขา！

“ผมไม่ควรจะปิดบังเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนที่คุณจะสูญเสียความทรงจำไป ผมไม่ควร..........”

เขายังไม่ทันพูดจบ ประตูห้องทำงานก็ถูกผลักออก

เลขายืนอยู่ตรงประตูอย่างลำบากใจมาก “คุณคนนี้ จะเข้ามาให้ได้ ฉันขวางไม่อยู่”