กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 1064

และในเวลานี้รถได้วิ่งผ่านไปจากตรงหน้าเขา และเกือบจะชนเขาแล้ว ยังดีที่เขาคล่องตัว ใช้มือเดียวยันไปที่ฝากระโปรงรถแล้วข้ามรถคันนั้นไป

รถตู้คันสีบรอนซ์ ได้ขับจากไป แล้วก็เข้าไปในกลุ่มรถอย่างรวดเร็ว คิดจะใช้สองขาไล่ตามนั้นเป็นไปไม่ได้

มองดูรอบข้างหนึ่งรอบ เขาเห็นรถแท็กซี่หนึ่งคัน วิ่งเข้าไปขวางไว้ เขานั่งเข้าไปในรถ ชี้ไปที่รถตู้“ตามรถตู้คันสีบรอนซ์นั้นไป”

คนขับรถแท็กซี่หันหลังไปมองดูเขาแวบหนึ่ง พอเห็นว่าหน้าตาเป็นคนต่างชาติ ก็ไม่ค่อยอยากจะช่วย “คุณบอกว่าคุณจะไปไหน......”

ซงเก้นควักเงินสดในตัวทั้งหมดออกมาให้เขา“ช่วยผมตามไป คุณจะเอาเงินเท่าไหร่ผมให้คุณเท่านั้น”

คนขับรถแท็กซี่เห็นเงินสดพันกว่าบาทในมือของเขา รู้สึกยังมีอีก จึงรู้สึกอยากได้ ไม่ว่าอย่างไรเขาวิ่งรถมาทั้งวัน ก็ได้แค่สองสามร้อยบาทเท่านั้น

“คุณพูดเองนะ”คนขับรถคว้าเงินมา เหยียบคันเร่งแล้วตามขึ้นไป แล้วยังถามคำหนึ่งว่า“ทำไมถึงต้องตามรถคันนั้น？”

“.........เพื่อนของผมอยู่ในนั้น” ซงเก้นพูด

คนขับรถอ๋อหนึ่งเสียง

ซงเก้นจ้องมองรถตู้ตลอดเวลา เร่งคนขับรถเป็นครั้งคราว“ตามขึ้นไป”

“วางใจได้ ไม่หลุดไปอย่างแน่นอน ”คนขับรถแท็กซี่พูดด้วยความมั่นใจมาก เขาขับรถแท็กซี่มายี่สิบปีแล้ว ฝีมือขับรถเยี่ยมมาก

ถูกลูกค้าที่ทำเวลาเร่งบ่อยครั้ง จนได้พัฒนาทักษะการแซงรถ

ขับรถผ่านเขตเมืองที่วุ่นวาย จนถึงวงแหวนรอบนอก

คนขับรถแท็กซี่ดูไปแล้ว ยังไม่รู้ว่าจุดสิ้นสุดเป็นเมื่อไหร่ ซงเก้นก็กังวลใจอีก เขาจึงพูดว่า“ผมตามคนให้คุณได้ คุณต้องให้ผมหนึ่งหมื่นบาท”

ซงเก้นตอบโดยไม่คิดว่า“โอเค”

“คุณคงจะไม่พูดแล้วไม่ทำตามใช่ไหม？”คนขับรถแท็กซี่เกรงว่าเมื่อเขาตามคนได้แล้ว จะไม่ทำตามที่พูด

ซงเก้นมองดูเขา ถอดนาฬิกาข้อมือออกมา โยนไปบนคอนโซลตรงกลาง “ขอเพียงคุณตามทัน นาฬิกราคาเรือนละห้าแสนนี้ ก็จะเป็นของคุณ”

“ห้า.........แสนหรือ ？”คนขับรถแท็กซี่เหลือบมองแวบหนึ่ง “คุณไม่ได้หลอกผมใช่ไหม？”

“ผมไม่เคยหลอกใคร” ท่าทางซงเก้นเคร่งขรึม หน้าตาของเขาก็ดูเป็นคนดี คนขับรถกัดฟันพูดว่า“ตกลง”

เพื่อเงิน เขาสู้ตาย

รถยิ่งอยู่ยิ่งเข้าใกล้รถตู้ แต่ก็ห่างจากตัวเมืองไปไกลแล้ว ขับไปถึงชานเมือง

รถตู้จอดตรงหน้าตึกร้างที่ยังสร้างไม่เสร็จแห่งหนึ่ง คนในรถลากจงเหยียนซีกับจวงจื่อจิ่นออกมา กระชากลากไปในตึก

แล้วอีกคนหนึ่งก็โทรศัพท์ บอกหลี่เสี้ยวหุ้ย “จับคนมาแล้ว”

“อืม ก็ทำตามที่เราพูดกันไว้เลย” หลี่เสี้ยวหุ้ยยืนอยู่ตรงหน้าต่าง หนานเฉิงก็อยู่ เดินเข้ามาถามเธอว่า“จัดการเรียบร้อยแล้วใช่ไหม？”