เมื่อถึงโรงพยาบาลหลินซีเฉินก็ถูกส่งไปยังห้องตรวจ
เพราะอารมณ์หลินซินเหยียนไม่ค่อยแน่นอน หมอจึงไม่ให้เธอเข้าไป
เธอยืนพิงผนังตรงทางเดิน ถ้าไม่มีผนังค้ำไว้เธอคงล้มไปแล้ว
จงจิ่งห้าวนั่งตรงเก้าอี้แถวอีกด้าน ไม่ได้ไปพูดโน้มน้าวหรือพูดปลอบใจเธอ
เธอเห็นหลินซีเฉินเลือดเต็มหน้าก็แตกสลายไปแล้ว ตอนนี้ต่อให้จะเป็นเรื่องเล็กๆก็อาจทำให้เธอแตกสลายได้
ทันใดนั้นประตูห้องตรวจเปิดออก หมอเดินออกมา เขาถอดหน้ากากอนามัยแล้วถามขึ้น“ใครเป็นสมาชิกในครอบครัว?”
“ฉันค่ะ”
หลินซินเหยียนรีบเดินไป แล้วถามอย่างร้อนใจ“เขาไม่เป็นอะไรใช่ไหมคะ?”
“ผิวหนังได้รับบาดเจ็บ ศีรษะได้รับการกระทบกระเทือนจึงทำให้เลือดออก ตอนนี้ทำความสะอาดแล้ว ส่วนที่หน้ากลับไปประคบน้ำแข็งสักหน่อย ผมสั่งยาให้แล้ว อีกสักครู่คุณไปรับยาที่ชั้น1ก็โอเคแล้ว ตอนนี้เด็กอยู่ด้านใน คุณสามารถพาเขากลับไปได้แล้วครับ”
“ขอบคุณ ขอบคุณค่ะ”หลินซินเหยียนพูดคำว่าขอบคุณติดต่อกัน ขอบคุณคุณหมอ ขอบคุณพระเจ้า เสี่ยวซีไม่เป็นอะไรแล้ว เธอวิ่งเข้าไปในห้องตรวจ หลินซีเฉินยังนอนอยู่บนเตียง ส่วนเลือดบนหน้าถูกเช็ดออกจนสะอาดแล้ว แต่หน้ายังบวมอยู่ เห็นเป็นรอยนิ้วมือทั้ง5อย่างชัดเจน หน้าผากแปะผ้าพันแผลไว้ เขาฟื้นแล้ว
เมื่อเห็นหลินซินเหยียนก็ตะโกน“แม่ครับ”
“เสี่ยวซี”หลินซินเหยียนพุ่งเข้าไปจับมือเขา ยังดี ยังดีที่เขาไม่เป็นอะไร
เธอน้ำตาซึม ยื่นมือลูบหน้าเขาเบาๆ ใช้นิ้วโป้งลูบแก้มเขาด้วยความเจ็บปวด“ยังดีที่ลูกไม่เป็นอะไร”
“ผมไม่เป็นอะไรหรอกครับ”หลินซีเฉินยืนมือไปเช็ดน้ำตาหลินซินเหยียนที่ไหลออกมา“แม่ไม่ร้องนะครับ เสี่ยวซีไม่เป็นไร”
หลินซินเหยียนก้มหน้า ฝังหน้าลงไปในอ้อมแขนของเขา ไหล่สั่นไหวเบาๆ
เสียงร้องไห้อู้อี้
จงจิ่งห้าวยืนมองพวกเขาตรงประตูห้องตรวจ
เขาไม่เคยเห็นหลินซินเหยียนร้องไห้เสียงสะอื้นแบบนี้
น้ำตาไหลลงมา เธอไม่กล้าร้องไห้ออกเสียง กลัวจะส่งผลกระทบกับหลินซีเฉิน
จู่ๆเส้นหนึ่งในหัวใจของเขาถูกสะเทือน(สะเทือนอารมณ์)
เมื่อมองท่าทีของพวกเขา สายตาก็ลึกซึ้ง
หลินซีเฉินหันไปทำมือOKให้จงจิ่งห้าวที่ยืนอยู่ตรงประตู
เขายิ้ม
จงจิ่งห้าวก็ยิ้มพลางทำมือOKให้เขา
เขาเดินเข้ามา“พวกเรากลับกันได้แล้ว”
หลินซินเหยียนก้มเช็ดหน้า แล้วอุ้มหลินซีเฉิน“หม่ามี๊จะพาลูกกลับบ้านนะครับ”
หลินซีเฉินกอดคอเธอ อ้อมกอดของแม่อบอุ่นมาก
เมื่อมาถึงชั้น1จงจิ่งห้าวก็ไปรับยา ทันใดนั้นโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็ดังขึ้นเสิ่นเผยซวนส่งข้อความมา
เขาเปิดข้อความ;【คุณดูข่าวสิ】
แล้วก็มีลิงค์ข่าว
เขากดเปิด
ภาพที่สะดุดตาขนาดใหญ่คือภาพที่ช่วยหลินซีเฉินในหมู่บ้านแห่งนั้น พาดหัวข่าวว่า;เจ้าพ่อวงการอัญมณีแห่งเมืองB สองพี่น้องตระกูลเหอใช้อิทธิพลรังแกผู้อื่น ลงมือจัดการกับเด็ก5ขวบ!
สมัยนี้อินเทอร์เน็ตไปเร็ว เพียงแค่มีเรื่องอะไรนิดหน่อยแล้วถูกโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ต ก็จะถูกเผยแพร่ออกไปอย่างรวดเร็ว
โดยเฉพาะเกี่ยวกับคนรวยคนมีอำนาจ รังแกประชาชนธรรมดา
ข่าวแบบนี้ตกเป็นที่สนใจได้อย่างง่ายดาย อีกทั้งคนที่โดนรังแกยังเป็นเด็ก5ขวบอีก
ในรูปหลินซีเฉินหน้าเต็มไปด้วยเลือด นี่ทำให้ผู้คนเกิดความสงสารเวทนา
บวกกับคนที่กวนจิ้งเตรียมไว้ ตอนนี้ในคอมเมนต์เทมาฝ่ายเดียว
ตระกูลเหอใช้อิทธิพลรังแกคน คิดไม่ถึงว่าจะรังแกเด็กคนหนึ่ง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีโดนหมากินไปแล้วเหรอ
ตอนนี้เป็นสังคมคนมีเงินมีอำนาจในมือมีเงินสกปรก แม้แต่เด็กตัวเล็กๆยังรังแก ทำไมไม่ตายไปซะ คนแบบนี้เวลาออกมาข้างนอกสมควรโดนรถชนตาย
ต้องถูกลงโทษอย่างรุนแรง อย่าจัดการง่ายๆเพียงเพราะพวกเขารวย ผู้ใหญ่สองคนรังแกเด็ก ควรยิงประหารชีวิต บลาๆๆ……คำพูดดุเดือดรุนแรง
มีคนจงใจชี้นำ พวกเขามองข้ามทำไมคนตระกูลเหอถึงรังแกเด็ก เห็นแต่พวกเขารังแกเด็กเต็มไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม