กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 134

จงจิ่งห้าวรีบเหยียบเบรกกะทันหัน ทำให้ไม่ได้ชนคนที่จู่ๆก็พุ่งมา

เหอรุ่ยเจ๋อยืนอยู่บริเวณหัวรถ สายตาจับจ้องไปที่หลินซินเหยียนอย่างไม่กะพริบ ที่แท้เธอก็คืนดีกับจงจิ่งห้าวแล้วนี่เอง

แม้ว่าเขาจะสามารถเปิดเผยความจริงที่ถูกปิดบังในตอนนั้น แต่ก็ไม่สามารถขวางไม่ให้เธอกับจงจิ่งห้าวอยู่ด้วยกันได้

ท่าทีของเขาราบเรียบ“ผมขอคุยกับคุณหน่อย”

จู่ๆเขาปรากฏตัวขึ้นมาโดยที่หลินซินเหยียนยังไม่ได้เตรียมตัวเลยแม้แต่น้อย

เรื่องราวผ่านมากระทั่งตอนนี้ หลินซินเหยียนหลบหลีกเรื่องนี้มาโดยตลอด ไม่คิดถึงมัน และไม่ถามถึงมัน

การปรากฏตัวขึ้นของเขา กำลังจะบอกเธอว่า เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นล้วนเป็นความจริง พี่ชายคนนั้นที่อยู่ในใจของเธอได้เปลี่ยนไปแล้ว

เปลี่ยนไปจนแม้แต่เธอก็ไม่รู้จัก

แม้กระทั่งรู้สึกหวาดกลัว

“ถอยไป”แววตาของจงจิ่งห้าวหม่นหมอง น้ำเสียงเย็นชา ท่าทีมุทะลุราวกับสามารถทำให้กระจกแตกออกเป็นชิ้นๆได้

เหอรุ่ยเจ๋อยังไม่ยอมถอย สายตาก็ยังคงจ้องมองไปที่หลินซินเหยียน“เหยียนเหยียน พวกเรารู้จักกันมากี่ปีแล้ว？ผมยอมรับว่าครั้งนี้ผมทำผิดจริงๆ ผมทำผิดต่อคุณจริงๆ แต่ว่าลองคิดดูนะว่าก่อนหน้านี้ผมก็ดีกับคุณมาโดยตลอดไม่ใช่เหรอ？”

“ตอนที่ผมรู้จักคุณ คุณยังเป็นเพียงเด็กผู้หญิงที่อายุสิบกว่า เพื่อน้องชาย เพื่อแม่แล้วคุณอดทนต่อสู้ รู้ประสาทำให้คนอดเอ็นดูไม่ได้ คุณยังจำได้ไหม？”

สองมือของหลินซินเหยียนประสานกันแน่น พยายามถอนหายใจ ไม่ขยับเขยื้อน สำหรับเรื่องของเมื่อก่อนมีเพียงบาดแผลและความเจ็บปวด เธอไม่สามารถสมานบาดแผลเรื่องการตายของน้องชายเธอได้

“ต่อมาคุณกลับประเทศมาแต่งงาน รู้ไหมว่าทำไมผมถึงกลับมาด้วย？เพราะคุณไง”เขายิ้มอย่างขมขื่น“ต่อมาคุณหย่าร้าง ประสบอุบัติเหตุ ผมเป็นคนพาคุณจากมาเอง คุณยังจำช่วงเวลาที่มืดมนนั้นได้ไหม？เพื่อที่จะปกป้องเด็กสองคนนั้น ช่วงเวลาที่ผ่านความทุกข์ใครเป็นคนอยู่ข้างๆคุณ ช่วยดูแลแม่ของคุณ ดูแลคุณ？”

เขาบรรยายถึงเรื่องต่างๆนานาที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับเธอ เขาเคยทุ่มเทความจริงใจ ชอบเธอจากใจจริง

รักแต่ไม่อาจครอบครอง สุดท้ายก็เหลือแต่ความเกลียดชัง

“สำหรับคุณ ฉันเหลือเพียงความเกลียดชัง ไม่มีความรักใคร่ต่อกัน？”

“เลิกพูดได้แล้ว”หลินซินเหยียนหลับตาลง คำพูดของเหอรุ่ยเจ๋อ เธอไม่สามารถปฏิเสธได้

เขาเคยทำร้ายเธอ แต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าเขาก็เคยดีกับเธอ

เธอไม่สามารถควบคุมอาการสั่นของร่างกายเธอได้“คุณอยากจะพูดอะไร ก็พูดมาตรงๆเลย”

เธอเดินมาขนาดนี้แล้ว ไม่มีทางถอยกลับไปเป็นเหมือนในอดีตอีกแน่

การที่เขาพูดสิ่งเหล่านี้ ก็เพียงเพื่อต้องการได้คนรักกลับคืนเท่านั้น

ความปรารถนาดีที่เขาเคยมีต่อเธอ เธอรับรู้

เหอรุ่ยเจ๋อยิ้ม เขารู้ว่าขอเพียงหลินซินเหยียนยอมรับข้อเสนอของเขา เรื่องทั้งหมดระหว่างพวกเขาก็จะมลายหายไป

แต่เขาไม่มีทางออกและไม่มีทางให้ถอยด้วย

“ปล่อยตระกูลเหอไป”

หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว ไม่รู้จะเริ่มถามจากจุดไหน？

“คุณหมายความว่ายังไงคะ？”หลินซินเหยียนรู้สึกสงสัย

เหอรุ่ยเจ๋อมองไปยังจงจิ่งห้าว พลางยิ้มอย่างเย็นชา“คุณไม่รู้ แต่เขารู้”

จงจิ่งห้าวครุ่นคิดถึงคำพูดของเหอรุ่ยเจ๋อ แม้ว่าเขากับหลินซินเหยียนจะมีวาสนาต่อกัน แต่ว่าเรื่องในอดีตของเธอเขาก็แค่เคยได้ยินมา ไม่เคยเห็นกับตา

เขาพยายามหลบหลีกเรื่องในอดีตของเธอมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเธอเคยผ่านอะไรมา และเคยเคยมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ชายคนไหน

แต่วินาทีนี้ เขากลับอยากรู้ขึ้นมาด้วยความหุนหันพลันแล่น

เขาถอยไปข้างหลังพลางเงยหน้าขึ้น แขนวางไว้ที่หน้าต่างรถอย่างเป็นธรรมชาติ และรู้สึกไม่สบอารมณ์กับพฤติกรรมของเหอรุ่ยเจ๋อสักเท่าไหร่“ทำไม กล้าทำไม่กล้ารับเหรอ ตอนนี้ก็เลยใช้วีธีนี้เพื่อเอาชีวิตรอด？”

“ผมเต็มใจที่จะรับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น ขอเพียงปล่อยหลินหลิน ปล่อยตระกูลเหอไป เพราะถึงยังไงหลินหลินก็เคยมีสัมพันธ์ที่ดีกับคุณ คุณทำกับเธอแบบนี้ ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ？”

สองมือที่อยู่ข้างลำตัวของเหอรุ่ยเจ๋อกำหมัดแน่น

จากการรับรู้ของเขา จงจิ่งห้าวก็ไม่ใช่คนดีอะไรนัก ผู้หญิงที่เคยอยู่กับเขาเมื่อไม่ต้องการแล้วเขาก็ไม่เคยใจอ่อน

หลินซินเหยียนฟังแล้วก็รู้สึกงุนงง เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่？