หลินซินเหยียนที่ถามคำถามนี้ขึ้นมา เพราะอยากจะรู้คำที่ออกมาจากปากของเฉิงยู่ซิ่วอย่างชัดเจน เธอต้องการจะพิสูจน์ว่าไป๋ยิ่นหนิงไม่ได้โกหก
เมื่อได้ยินในสิ่งที่หลินซินเหยียนพูด ใบหน้าของเฉิงยู่ซิ่วที่พึ่งกลับมามีสีครั้ง ก็เปลี่ยนเป็นสีขาวภายในพริบตา หล่อนจ้องเขม็งไปที่หลินซินเหยียน เหมือนเจ้าตัวตกลงไปอยู่ในน้ำแข็ง ทำให้เย็นตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
ที่แท้เธอก็รู้จักไป๋หงเฟยด้วยเหรอ
" คุณไม่สะดวกที่จะเล่าเหรอคะ "
หล่อนรีบปฏิเสธทันควัน " เปล่า "
เฉิงยู่เวินถ้าไม่หล่อนหมดหนทางที่จะไป หล่อนไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว
" เธอไปเจอความอันตรายนั่นได้ยังไง " เฉิงยู่ซิ่วถามอย่างเป็นห่วง
" เรื่องนั้นคุณไม่ต้องเป็นห่วงแล้วค่ะ จงจิ่งห้าวช่วยฉันแก้ปัญหาเรียบร้อยแล้ว อีกอย่างตอนนี้ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว ที่ฉันอยากรู้คือเรื่องที่เกี่ยวกับคุณมากกว่า ฉันถูกเฉิงยู่เวินจับมาเรียนวิธีการทำผ้าไหมกวางตุ้ง นี่มันใช่แผนอะไรบางอย่างหรือเปล่าคะ "
หลินซินเหยียนเหมือนตัวเองจะถูกปิดบังจากกับดักครั้งใหญ่ เธอแค่จับทางไม่ถูก
เฉิงยู่ซิ่วหลับตาลง ก่อนจะใช้เวลาสั้นในการตัดสินใจ
เรื่องก็มาถึงจุดนี้แล้ว หล่อนก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้
แต่หล่อนแค่กลัวว่าจะนำความวุ่นวายครั้งใหญ่มาให้หลินซินเหยียน มือที่เย็นของหล่อนสั่นเทาอย่างไร้การควบคุม มือนั้นกุมไปที่มือของหลินซินเหยียนแน่น " เธอเป็นเด็กดีจริงๆ "
ตาของหล่อนแดงก่ำ เสียงก็เริ่มสั่นเครือ " ฉันจะบอกเรื่องทั้งหมดกับเธอ แต่เธอต้องรับปากกับฉันเรื่องหนึ่ง "
ถึงหล่อนจะเป็นแม่ผู้ให้กำเนิดจงจิ่งห้าว แน่นอนว่าหล่อนก็หวังให้ลูกชายของตัวเองได้ดีเช่นกัน ตอนนี้เธอเองก็ให้กำเนิดลูกสองคนแก่จงจิ่งห้าว หล่อนก็คงรู้สึกพึงใจในตัวของเธอบ้าง อย่างน้อยก็คงไม่เกลียด อีกอย่างหล่อนให้กำไลหยกที่เป็นสิ่งสืบทอดของตระกูลเฉิงไว้กับเธอ นี่ก็แสดงว่า หล่อนคงไม่ทำร้ายเธออย่างแน่นอน
หลินซินเหยียนผงกหัวยังหนักแน่น " ฉันรับปากคุณ คุณพูดมาเถอะค่ะ ว่าเรื่องอะไร "
" เรื่องที่ฉันพูดกับเธอทั้งหมด เธอต้องปิดปากให้สนิทอย่าบอกเรื่องนี้กับใครทั้งนั้น รวมถึงจิ่งห้าวด้วยเช่นกัน "
ม่านตาของหลินซินเหยียนหรี่ลง เธอกำลังคาดเดาในสิ่งที่หล่อนขอ ถ้าหล่อนไม่ได้กลัวจงจิ่งห้าวจะรู้ แล้วทำไมต้องปิดบังสารพัดด้วยล่ะ
แค่เธอไม่เข้าใจ ว่าเรื่องที่ผ่านมามันเป็นยังไงกันแน่ ที่ทำให้แม้เป็นลูกของหล่อนเอง ก็ไม่สามารถทำเป็นรู้จักได้
บอลโลกใบนี้ความเจ็บปวดมีเป็นพันเป็นร้อยชนิด เกิดแกเจ็บตาย ความรักและการเกลียดชัง แต่การที่เธออยู่ตรงหน้าฉัน แต่ฉันไม่สามารถทำเป็นรู้จักเธอได้ นี่ต่างหากคือความทรมานและสิ่งที่ทำให้ขาดใจได้มากที่สุด
หลินซินเหยียนอยากจะถาม ว่ามีเรื่องอะไรสำคัญกว่าความสัมพันธ์ที่มีต่อลูกยังงั้นเหรอ
แต่คำพูดก็ติดอยู่ที่ปาก เธอก็ยังคงขายออกมาไม่ลง ถ้าไม่ใช่เพราะความอึดอัดใจ ใครมันจะไปยอมแยกจากจากลูกชายของตัวเองกันล่ะ
หลินซินเหยียนเงยหน้าขึ้นมามองหล่อนก่อนจะตอบอย่างจริงจัง " ค่ะ ฉันตกลง "
เฉิงยู่ซิ่วไม่ได้มีท่าทีอ่อนโอนอย่างใด แต่กลับเคร่งขรึม หล่อนไม่เคยคิดเลยว่าจะลากหลินซินเหยียนดำดิ่งลงไปยังเรื่องในอดีต แต่ในตอนนี้มันมาถึงจุดที่เกินความคาดหมายของหล่อนไปแล้ว
การที่หล่อนดึงเธอเข้ามา คงไม่ดีต่อตัวเธอแน่
เฉิงยู่ซิ่วเงียบไปหลายอึดใจ แล้วก็ไม่มีแรงมากพอที่จะปลุกความกล้าเพื่อเปิดปากเอามา
หลินซินเหยียนก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร เธอเลยนั่งรอเงียบๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม