กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 28

มือของเหอรุ่ยเจ๋อหยุดชะงักไปเล็กน้อย เงินไม่ได้ทำให้เขามีความสุข

หลินซินเหยียนอ้าปากจะพูด ก็พูดอึกๆอักๆหลายครั้ง ไม่ได้ถามออกมาสักที หลินหลินที่คุณแม่เขาพูดถึง เป็นเพื่อนผู้หญิงของเขาเหรอ?

แต่เหอรุ่ยเจ๋อราวกับว่าไม่ชอบให้คนอื่นพูดถึงเรื่องนี้

ดังนั้นเลยไม่ได้ถามออกมา

เหอรุ่ยเจ๋อเงยหน้า พบว่าใบหน้าของเธอมีรอยห้านิ้ว ขมวดคิ้วขึ้น ถามอย่างเอ็นดูว่า “ครั้งนี้เป็นใครอีก?”

หลินซินเหยียนไม่รู้ แต่เธอเดาว่าน่าจะเป็นไป๋จวู่เวย

เพราะว่าเหมือนตัวเองจะเหมือนจะเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับนาง นางกลัวตัวเองจะเข้าใกล้กับจงจิ่งห้าวมากเกินไป

“แต่หนูไม่มีหลักฐาน” การคาดเดาอย่างเดียว ไม่ใช่คำตอบ

เหอรุ่ยเจ๋อยื่นมือออกมาลูบแก้มเธอ หลินซินเหยียนหลบอย่างสัญชาตญาณ มือเขาสัมผัสไม่โดน รู้สึกจิตตกในใจเล็กน้อย ใบหน้ากลับแกล้งทำเป็นโกรธ “ทำไม พี่จับหน่อยก็ไม่ได้เหรอ?”

แต่จริงๆแล้วหลินซินเหยียนไม่ได้ตั้งใจจะหลบ แค่ต่อต้านโดยสัญชาตญาณกับการสัมผัสกับเพศตรงข้าม

เหอรุ่ยเจ๋อเสยผมของเธอ “เหยียนเหยียนขี้อาย” จากนั้นสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมขึ้น “แผลบนเข่าของเธอ——”

แม้ว่าจะไม่กระทบโดนกระดูก แต่แผลถลอกไม่เบาเลย

“เธออดทนหน่อยนะ” เมื่อกี้เขาแค่ทำความสะอาดแผล ตอนนี้ต้องทำแผล ใส่ยาอาจจะเจ็บ

หลินซินเหยียนพยักหน้า ตอนที่เหอรุ่ยเจ๋อทำความสะอาดแผลให้เธอก็เจ็บมากแล้ว เธอแค่กัดฟันอดทนเอาไว้

เพราะเธอรู้มาตั้งนานแล้วว่า ความเจ็บปวดบางอย่างไม่มีใครสามารถแทนได้

ไม่มีใครเอ็นดูสงสาร!

เธอทำได้เพียงเข้มแข็งด้วยตัวเองเท่านั้น!

“อืม”เธอเม้มปาก

เหอรุ่ยเจ๋อมองเธอสองวิ จงใจหยอกให้เธอหัวเราะ “ถ้าทนไม่ไหว พี่ให้ยืมนิ้วไปกัด”

หลินซินเหยียนหัวเราะอย่างให้ความร่วมมือ แต่ในใจกลับหนักใจอย่างผิดปกติ ครั้งนี้ไป๋จวู่เวยไม่สำเร็จ จะมีแผนการอื่นอีกไหมนะ?

ทันใดนั้น เธอพบว่าตัวเองไม่มีอะไรเลย

จะต่อต้านยังไง?

เหอรุ่ยเจ๋อก้มหน้าทำแผลให้เธอ ไม่ได้สังเกตสีหน้าบนใบหน้าเธอ กลัวว่าเธอจะเจ็บ จึงชวนเธอคุย “ยานี้ ไม่มีผลกระทบต่อลูกในท้องของเธอ ไม่ต้องห่วง”

หลินซินเหยียนพยักหน้า

เหอรุ่ยเจ๋อคิดได้รอบคอบมาก

มือของเธอลูบท้องน้อย นี่คงเป็นเรื่องที่เธอโล่งใจที่สุดแล้ว

เด็กไม่เป็นอะไร

เธอไม่มีอาการปวดท้อง หรือไม่สบายตัว

ลูกของเธอก็เป็นเด็กที่กล้าหาญ เข้มแข็งเหมือนกัน

“คืนนี้พักที่นี่เถอะ” เหอรุ่ยเจ๋อทำแผลให้เธอเสร็จ เงยหน้าขึ้น เพิ่งพบว่าหน้าผากเธอมีเหงื่อออกมามาก

“ต้องการให้พี่ทำไร ก็บอกนะ ผมเป็น——พี่ของเธอ”

หลินซินเหยียนพยักหน้า ตอนนี้เธอต้องสืบให้ชัดเจนก่อนว่าเป็นไป๋จวู่เวยหรือเปล่า

เธอทำงานที่บริษัท ใกล้ชิดกับไป๋จวู่เวยพอดี สะดวกต่อเธอสืบได้ง่าย

เหอรุ่ยเจ๋อยืนขึ้น ไปเอาน้ำเย็นมา เช็ดเหงื่อให้เธอ ประคบเย็นบนใบหน้าของเธอ

“เธอไปผิดใจกับคนอะไร?” ถึงได้ลงมือหนักแบบนี้

หลินซินเหยียนคิดสักพัก ยังคงพูด “หนูไม่มีหลักฐาน แต่หนูคาดเดาว่าน่าจะเป็นไป๋จวู่เวย แฟนสาวของจงจิ่งห้าว ราวกับเป็นเพราะว่าหนูแต่งงานกับจงจิ่งห้าว จึงเกลียดแค้นหนูในใจ”

พอเหอรุ่ยเจ๋อนึกขึ้นได้ว่าเธอและจงจิ่งห้าวเป็นความสัมพันธ์สามีภรรยากันก็รู้สึกไม่สบายใจ ยังดีมีแค่หนึ่งเดือน “อนาคตพี่ดูแลเธอเอง”

รอให้เธอและจงจิ่งห้าวยุติความสัมพันธ์การแต่งงาน เขาก็จะได้สารภาพความในใจ

อนาคตให้เขาดูแลเธอ

ไม่ให้เธอถูกทำร้ายอีก

หลินซินเหยียนได้ยินไม่ชัด อืมเสียงเรียบเสียงหนึ่ง

คืนนี้หลินซินเหยียนไม่ได้กลับไป คืนที่อยู่ที่นี่ หนึ่งคือไม่คุ้นเคยกับที่นี่ สองคือเพราะสิ่งที่ตื่นตกใจในวันนี้ ทำให้ไม่สามารถนอนหลับอย่างสบายใจได้ จึงตื่นตั้งแต่เช้า