กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 30

พอยิ่งคิดไฟนั้นก็ยิ่งแผดเผา จนแทบจะกลืนกินคนเข้าไป!

เขากดเสียงต่ำ ยกมุมปากขึ้นข้างหนึ่ง ฟังไม่ออกว่าดีใจหรือโกรธ แต่เป็นความเย็นชาที่ไร้ขอบเขต “สิ่งที่ผมบอกคุณ มันไม่มีประโยชน์ใช่ไหม?”

หลินซินเหยียนสั่นสะท้านโดยสัญชาตญาณ

“พวกคุณแต่งงานกันแบบมีข้อแลกเปลี่ยน นายไม่มีสิทธิ์ไปร้องขออะไรกับเธอ ” เหอรุ่ยเจ๋อพูดด้วยเสียงเย็นชาเช่นกัน

“ผมไม่มีสิทธิ์นายยิ่งไม่มีสิทธิ์ ไม่ว่าจะเป็นการทำข้อตกลงหรือไม่ นายอยากได้ภรรยาของคนอื่น ไม่ใช่สิ่งที่สุภาพบุรุษทำกัน ” พูดจบเขาก็ไม่มองเหอรุ่ยเจ๋อเลย แต่เหลือบมองไปที่หลินซินเหยียนที่อยู่ข้างหลัง “ผมให้เวลาคุณหนึ่งนาที”

พูดเสร็จก็เดินเข้าไปในอาคาร

เหอรุ่ยเจ๋อหันมามองหลินซินเหยียน “เธอไม่ต้องกลัว มีพี่นะ เดี๋ยวพี่เข้าไปกับเธออธิบายให้เขาชัดเจน”

หลินซินเหยียนส่ายหัว เรื่องนี้ เป็นความผิดของเธอ

ครั้งที่แล้วเธอเป็นคนตกลง สุดท้ายกลับผิดสัญญา

“ไม่เป็นไร พี่ พี่กลับไปก่อนเลย เดี๋ยวหนูยังต้องทำงานอีก ” หลินซินเหยียนย่างเท้าเข้าไปในอาคาร จงจิ่งห้าวขึ้นไปแล้ว

หลินซินเหยียนก็ขึ้นลิฟต์เช่นกัน

ยืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของจงจิ่งห้าว เธอพยายามระงับความกระวนกระวาย ยกมือขึ้นเคาะประตู

“เข้ามา”

เธอผลักประตูเข้ามา กำลังจะอธิบายเรื่องที่ตัวเองไม่ได้กลับไปในเมื่อคืน จงจิ่งห้าวพูดขึ้นก่อน “พวกเรายุติความสัมพันธ์ในการแต่งงานเถอะ”

เขาเงยหน้าขึ้น “หนึ่งเดือนนานไป ยุติตอนนี้เลย”

หลินซินเหยียนปากสั่นอย่างห้ามไม่ได้ เธอนึกว่าเธอเข้มแข็ง และกล้าหาญ แต่กลับไม่ได้เป็นอย่างนั้น

เหล่านั้นยังไม่พอ

ในยามพบเจออันตราย เธอไม่สามารถปกป้องตัวเองได้

ถ้าหากไม่ได้พบเจอเหอรุ่ยเจ๋อโดยบังเอิญ เธอไม่อาจรอดพ้นมาได้

บางทีเธออาจถูกเสิ่นซิ่วฉิงและหลินหยู่หานทำร้ายไปตั้งนานแล้ว

จงจิ่งห้าวไม่อยากพัวพันกับเธออีก หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา “ทนายหลี่ ช่วยผมเตรียมเอกสารการหย่าหน่อย——”

“ไม่ได้! ”หลินซินเหยียนเข้ามากดโทรศัพท์เขาไว้ ส่ายหัวกับเขา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะไม่กลับไปจริงๆ เมื่อคืนฉันเจอปัญหานิดหน่อย ถึง——”

เหอะๆ

สายตาของจงจิ่งห้าวกวาดไปที่กระโปรงบนตัวเธอ ยิ้มอย่างเย็นชา รังสีอำมหิตราวกับจะทะลุเลือดเนื้อของเธอ “ผมให้คุณไปไม่ดีเหรอ?”

เมื่อวานเป็นกางเกงยีนส์เสื้อเชิ้ตแท้ๆ คืนเดียวกลายเป็นกระโปรงเลย

เมื่อคืนต้องเมามันส์ขนาดไหน ถึงทำให้เสื้อใส่ไม่ได้แล้ว?

บางทีเธออาจจะมีจุดที่ดึงดูดคน แต่คะนองของเธอก็เป็นเรื่องจริง

ผู้หญิงแบบนี้ ไม่คุ้มค่าที่จะให้เขาใส่ใจ

“ไม่ดี” ถึงแม้จะหย่าแต่ก็ไม่ใช่ตอนนี้

ถ้าหากเธอเสียจงจิ่งห้าวที่พึ่งพิงนี้ไป

เธอก็คงเหมือนแปดปีก่อน ปล่อยให้คนอื่นรังแก ไม่มีกำลังที่จะสู้กลับ

จงจิ่งห้าวจ้องมองเธอ เธอนั้นตกใจ ลนลาน ทำอะไรไม่ถูก เหมือนกับกวางเอลก์ที่สับสนทิศทาง ไร้ความช่วยเหลือ หัวใจของเขาเต้นแรง ไม่ทันตั้งตัว จากนั้นก็ยิ้มอย่างเย็นชา ด้านหนึ่งออกไปสนุกกับผู้ชาย อีกด้านมารักษาการแต่งงานกับเขา?

บ้าบอคอแตก ไร้สาระ!

เขายังคงเย็นชา ออกห่าง “ผมให้คุณและผู้ชายคนนั้น อยู่คู่เคียงข้างกัน คุณกลับมาบอกผมว่าไม่ดี?”

หลินซินเหยียนกระวนกระวายมาก และหวาดกลัวมากเช่นกัน กลัวว่าจงจิ่งห้าวจะหย่ากับเธอจริงๆ

ในชั่วพริบตา หลินซินเหยียนนึกถึงจูบของเขาที่ไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้คิดอะไรเยอะ โน้มตัวเข้าไปจูบเขา

ทันใดนั้น บรรยากาศรอบข้างก็เกือบจะตึงไปหมด

จงจิ่งห้าวอึ้งสักพัก ก้มหน้า มองผู้หญิงที่จูบปากเขา กลับลืมตอบสนอง

ชีวิตส่วนตัวของเธอนั้นคะนอง แต่ทักษะการจูบของเธอกลับไม่ลื่น