กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 343

หญิงสาวได้ถูกมัดไว้ ท่าทางน่าสมเพชกว่าฉินยา

รอให้มองหน้าของผู้หญิงชัดๆ ฉินยาก็ได้ไม่เข้าใจมากกว่าเดิม เพราะว่าเธอนั้นไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้เลยสักนิด

เธอรู้สึกว่าหลิวเฟยเฟยต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ถึงได้จับตัวคนมาเยอะขนาดนี้

หลิวเฟยเฟยเกลียดผู้หญิงคนนี้ เกลียดยิ่งกว่าฉินยา เพราะว่าหญิงสาวคนนี้เป็นภรรยาของลู่ยวน เป็นคนที่ตีเธอจนมีลูกไม่ได้

ผู้หญิงคนหนึ่งถ้าไม่สามารถมีลูกได้ เธอยังสมบูรณ์เหรอ?

ยังมีอนาคตเหรอ?

หลิวเฟยเฟยได้นั่งยองๆ ต่อหน้าหญิงสาว ได้ปัดผมที่บังข้างหน้าของเธอ หัวเราะอย่างมืดมน “ยังจำเหตุการณ์นี้ได้ไหม?”

ตอนที่เธอโดนต่อยนั้น ก็เป็นผู้หญิงคนนี้ที่มัดเธอไว้ ไม่ให้โอกาสเธอสวนกลับ ให้คนต่อยเธออย่างเอาเป็นเอาตาย ตอนนี้เธอยังจำความเจ็บตอนนั้นได้

หญิงสาวก็ได้จ้องมองหลิวเฟยเฟยด้วยความแค้น “นังแพศยา แกกล้าจับตัวฉัน ไม่อยากมีชีวิตแล้วเหรอ?”

“เหอะ” หลิวเฟยเฟยหัวเราะอย่างเย็นชา “ฉันเบื่อที่จะใช้ชีวิตแล้ว แต่ว่าสามารถที่จะลากพวกเธอมาตายด้วยกัน ฉันก็ไม่ขาดทุนอะไร ชีวิตเดียว ลากสามตัวมาหนุนหลัง?”

สีหน้าของหญิงสาวก็ได้กระตุกอย่างแรง คิดไม่ถึงว่าหลิวเฟยเฟยจะไม่สนใจผลที่จะตามมาได้ขนาดนี้

“เธอกล้าที่จะอะไรฉัน ไม่กลัวว่าลู่ยวนเอาเธอจนตายเหรอ?”

ได้ยินคำพูดของหญิงสาว หลิวเฟยเฟยก็ได้หัวเราะหนักกว่าเดิม “เธอคิดว่าลู่ยวนรักเธอ? เขาเคยรักใครบ้าง? เขารู้ว่าอะไรคือรักเหรอ? เขาแต่งงานกับเธอ ก็เป็นเพราะฐานะครอบครัวเธอดี ฐานะเหมาะกับเขา สามารถที่จะช่วยเหลือธุรกิจตระกูลเขาได้เท่านั้น พวกเธอคือการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ รู้ว่าอะไรคือแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ไหม? ก็คือใช้การแต่งงานของพวกเธอทั้งสอง ให้ประโยชน์กับตระกูล มีประโยชน์ต่อกันเท่านั้น พวกเธอต่างอะไรกับสินค้าชิ้นหนึ่งล่ะ?”

เธอก็ได้จิกหัวหญิงสาว หญิงสาวเจ็บจนกัดฟัน

“เธอก็แค่เกิดมาในตระกูลที่ดี เห็นว่าฉันรังแกง่ายเหรอ? หื้อ?!” มือของเธอก็ได้ออกแรง หญิงสาวเจ็บจนร้องออกมา “ฉันให้เงิน รีบปล่อยฉัน”

“เงิน?” ตอนนี้สำหรับเธอแล้วเงินไม่สำคัญแล้ว เธอไม่มีแม้แต่อนาคตแล้ว ยังจะเอาเงินไปทำไม?

เธออยากที่จะล้างแค้นพวกที่เคยมาทำร้ายเธอ คนที่ทำให้เธอไม่สุขสบาย!

เธอก็ได้ปล่อยผมของหญิงสาว เอาโทรศัพท์ออกมา “พวกเรามาเล่นเกมกันเถอะ ดูว่าผู้ชายของเธอ แคร์เธอหรือเปล่า เป็นไง?”

หญิงสาวก็ได้รน “เธอ เธอรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่ไหม?”

หลิวเฟยเฟยเอามือดันแก้ม เหมือนว่าจริงจังมากๆ “ชาตินี้ของฉัน เวลานี้ได้เป็นช่วงที่ความคิดแจ่มแจ้งที่สุดแล้ว”

หญิงสาวรู้สึกแต่ว่าเธอบ้าไปแล้ว

หลิวเฟยเฟยเห็นท่าทางที่ร้อนรนของหญิงสาวเธอก็มีความสุข เธอจงใจค่อยๆ เอาโทรศัพท์ออกมา ให้เธอมองเห็นเบอร์ของลู่ยวน เธอเพื่อที่จะกระตุ้นอารมณ์โกรธผู้หญิงคนนี้ ก็ได้จงใจพูดเรื่องที่เธออยู่กับลู่ยวน “สามีเธอน่ะพูดแล้วก็เหี้ย ตอนที่ฉันยังสาวนั้น เขานั้นอยากที่จะขี้นเตียงฉันแทบทุกวันเลย”

“นั่นเป็นเพราะเธออ่อยเขา” หญิงสาวโมโหแทบที่จะอ้วกใส่หน้าเธอ

หลิวเฟยเฟยหัวเราะ “เธอเคยเห็นแมลงวันต่อมไข่ที่ไม่มีรอยร้าวไหม?”

สีหน้าของหญิงสาวก็ได้ไม่น่าดู

เห็นท่าทางที่เธอโมโหแบบนั้น หลิวเฟยเฟยก็รู้สึกโล่ง ก่อนหน้าเธอนั้นหยิ่งยโสมีท่าทางที่แบบให้คนมาเคารพเธอ ตอนนี้เธอก็มีช่วงได้ถูกเหยียบอยู่ใต้เท้าแบบนี้

“ฉันไม่มีความสุข เธอก็อย่ามีความสุข!” หลิวเฟยเฟยก็ได้เรียกผู้ชายคนหนึ่งเข้ามา เธอได้ยืนขึ้น มองลงมายังหญิงสาว “ลู่ยวนไม่เอาฉัน ฉันก็ไม่ให้เขาเอาเธอ!”

เธอมองไปยังชายหนุ่ม สั่งอย่างเย็นชาว่า “ถอดเสื้อเธอ”

หญิงสาวตกใจ “เธอกล้าเหรอ!”

หลิวเฟยเฟยมองเธออย่างดูถูกสักพัก “ถึงจุดนี้แล้วฉันมีอะไรที่ไม่กล้าอีก? ที่ฉันกลายเป็นแบบนี้ พวกเธอแต่ละคนเป็นคนบังคับฉันเอง!”

“จัดการ” พูดจบ เธอก็ได้ส่งสายตาให้ชายหนุ่ม

หลิวเฟยเฟยได้เอาเงินเก็บไม่กี่ปีมานี้โยนออกมา ผู้ชายพวกนี้ เป็นคนที่เธอออกเงินหามาจากแถวถนนทั้งนั้น

แน่นอน พวกนี้เดิมที่ก็เป็นนักเลงข้างถนนอะไรก็ทำหมด มีเงินแน่นอนทำทุกอย่าง

ที่สำคัญคือได้เงิน แล้วยังสุขสำราญกับสาวสวย

ชายหนุ่มก็ได้มองผู้หญิงบนพื้นอย่างหื่นกาม สองมือถูกัน นั่งลงปลดกระดุมเสื้อเธอ