กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 349

เหมือนว่าคุณหมอได้เห็นเหตุการณ์แบบนี้จนชิน ก็ได้ให้พยาบาลไปเข็นเตียงคนไข้อย่างใจเย็น “รีบส่งไปห้องผ่าตัด”

ซูจ้านค่อยๆ วางคนลงไป คุณหมอก็ได้เริ่มถาม “คนไข้ได้รับบาดเจ็บยังไงครับ?”

“ระเบิดครับ”

คุณหมอรู้ว่าต้องเตรียมอะไรบ้าง ก็ได้บอกกับผู้ช่วยข้างๆ เสียงเบาไปพัก แล้วก็เดินเข้าห้องผ่าตัด

ซูจ้านอยากจะตามเข้าไป เขาร้อนใจมาก

พวกพยาบาลก็ได้ห้ามเขาไว้ “ญาติคนไข้เข้าห้องผ่าตัดไม่ได้นะคะ ช่วยรอข้างนอกค่ะ”

“จ่ายเท่าไหร่ก็ได้ไม่เป็นไร ขอแค่ พวกคุณช่วยเธอด้วยครับ” ซูจ้านยืนอยู่ที่หน้าประตูสองมือได้ประกบกัน ตะโกนไปยังทางคุณหมอ

คุณหมอได้ยินก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน ในฐานะหมอ แน่นอนว่าเขาต้องช่วยสุดความสามารถอยู่แล้ว

ซูจ้านก็ได้ถูกกั้นอยู่ข้างนอก

เขารู้สึกว่าโลกของตัวเองได้แตกไปแล้ว ไม่รู้ว่าควรทำยังไง

เขาเดินวนไปมาที่ทางเดิน เวลาแต่ละนาทีแต่ละวิก็ได้เดินผ่านไป ในห้องผ่าตัดไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย เขารีบร้อน หงุดหงิด เขาสงบสติอารมณ์ไม่ได้

ในใจรู้ดีว่าตัวเองใจร้อนไปก็ไม่มีประโยชน์ แต่ว่าก็สงบอารมณ์ไม่ลงสักที

ในประเทศฉินยาไม่มีญาติเลย มีแค่หลินซินเหยียนที่สนิทกับเธอ ตอนนี้เธอเป็นแบบนี้ ถ้าเกิดออกมาเจอเขาแล้วก็คลั่งขึ้น งั้นคนที่สามารถดูแลเธอได้ก็ไม่มีแล้ว เขาก็ได้จับกระเป๋า โทรศัพท์ก็ไม่รู้ว่าตกหล่นไปตอนไหน ตอนที่เขาไม่รู้ว่าจะติดต่อกับหลินซินเหยียนยังไงนั้น ข้างๆ ก็ได้มีพยาบาลเดินมา ซูจ้านเรียกเธอไว้ “โทรศัพท์ของคุณผมของยืมโทรหน่อยได้ไหมครับ?”

พยาบาลเห็นสภาพที่สะบักสะบอมของเขา ก็ได้เอาโทรศัพท์ออกมาส่งให้เขา

“ขอบคุณครับ” ซูจ้านรับมา ไม่ได้โทรไปหาหลินซินเหยียนเป็นคนแรก เพราะว่าเขานั้นจำเบอร์ของหลินซินเหยียนไม่ได้ว่าเป็นเบอร์อะไร ตอนนั้นก็แค่บันทึกไว้ในโทรศัพท์เท่านั้น แต่ว่าเขาจำของจงจิ่งห้าวได้

เขาก็ได้กดเบอร์ของจงจิ่งห้าว

จงจิ่งห้าวอยู่ที่บริษัท เขากำลังคุณธุระกับท่านปู่ลู่ทั้งสองพึ่งร่วมธุรกิจกัน ตระกูลลู่ก็ได้มีข่าวฉาวออกมาทำให้เสียผลประโยชน์ เพราะงั้นท่านปู่ลู่ก็ได้มาขอโทษโดยเฉพาะ ตอนนั้นในสัญญามีข้อหนึ่งว่า ฝ่ายไหนทำลายผลประโยชน์ของอีกฝ่าย อีกฝ่ายสามารถที่จะขอยุติสัญญาได้

ท่านปู่ลู่กลัวว่าจงจิ่งห้าวจะยุติการร่วมธุรกิจ ก็ได้รีบมาเจอเขา

“เรื่องนี้ ผมจะจัดการให้โดยเร็วที่สุดแน่นอน คุณวางใจได้ ไม่มีทางที่จะมีผลกระทบขนาดใหญ่แน่นอนครับ” ท่านปู่ลู่ดูแล้วยังกระปรี้กระเปร่าดี คนก็ไม่ได้ดูแก่ แต่เป็นเพราะเรื่องคราวนี้ ก็ทำให้ดูเหนื่อยล้าเล็กน้อย

จงจิ่งห้าวก็ได้พูดอย่างไม่ร้อนไม่หนาว “เท่าที่ผมรู้ เพราะเรื่องนี้ลู่ซื่อกรุ๊ป ก็ได้รับผลกระทบไปแล้ว”

“ครับ ขอให้คุณเชื่อใจ ผมต้องจัดการให้เร็วที่.......”

เวลานี้โทรศัพท์ที่จงจิ่งห้าววางอยู่บนโต๊ะก็ได้ดังขึ้น เขามองเบอร์ที่โทรเข้าสักพัก ก็ได้พูดกับท่านปู่ลู่ว่า “ผมขอรับโทรศัพท์สักครู่ครับ”

พูดจบก็ได้เอาโทรศัพท์เดินออกไปจากห้องรับแขก ยืนอยู่ที่หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสตรงทางเดิน รับสาย

“สวัสดีครับ”

“ฉันเอง พี่สะใภ้อยู่ไหม?”

“มีธุระกับเธอ?” จงจิ่งห้าวเลิกคิ้วเล็กน้อย

“ใช่ ฉินยา......อยู่ที่โรงพยาบาล ไม่รู้เป็นหรือตาย......” เสียงของเขาก็ได้ติดๆขัดๆกลั้นสะอึกไว้ “ในประเทศเธอไม่มีญาติ ฉันอยากให้เธอออกมาแล้วก็เจอกับพี่สะใภ้ จะได้วางใจหน่อย......”

“เกิดเรื่องอะไร?”

“พูดไปเรื่องยาว โทรศัพท์ของฉันหายไป ตอนนี้ยืมของคนอื่นมา ฉันอยู่ที่โรงพยาบาลประชาชนที่สอง”