กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 361

จงจิ่งห้าวไม่มีพูดอะไรที่มากกว่า เขาพูดคำพูดซึ้งๆไม่เป็น และไม่ชอบพูดด้วย แค่เปิดประตูขึ้นรถไป

มือของเสิ่นเผยซวนวางพาดอยู่บนไหล่ของซูจ้าน “ไป ฉันไปดื่มเป็นเพื่อนนายสักแก้ว”

ซูจ้านตบไหล่ของเขาทีนึง “โอเค”

อีกฝั่งนึงจงจิ่งห้าวได้ขับรถไปที่โรงพยาบาลโดยตรง

หลินซินเหยียนยืนอยู่หน้าโรงพยาบาลจนค่อนข้างง่วงนอนแล้ว

ช่วงเวลานี้ สถานที่ที่แม้แต่ช่วงกลางวันลงทะเบียนก็ยังต้องต่อแถว นาทีนี้กลับเงียบสงัด

ตอนที่จงจิ่งห้าวมาถึง ก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว

หลินซินเหยียนเห็นรถของเขาจึงได้เดินไปหา จงจิ่งห้าวจอดรถให้สนิทแล้ว หลินซินเหยียนถึงเปิดประตูนั่งเข้าไป

“ซูจ้านไปไหนแล้วคะ?” หลินซินเหยียนคาดเข็มขัดนิรภัยแล้วถาม

“มีเสิ่นเผยซวนคอยอยู่เป็นเพื่อน” จงจิ่งห้าวคอยเพ่งมองด้านหน้าไว้และพูดอย่างเรียบเฉย

มีคนอยู่เป็นเพื่อนคอยเบิกเนตรเขา เธอก็วางใจแล้ว

ตอนนี้ตีสองกว่าแล้ว หลินซินเหยียนพิงอยู่ที่เบาะนั่งหลับไปอย่างไม่รู้ตัว

ตอนนี้ดึกมากแล้ว เธอง่วงนอนมากจริงๆ

จงจิ่งห้าวลดความเร็วรถลง คอยขับอยู่บนถนนอย่างนิ่มนวล หลังจากมาถึงวิลล่า เขาจอดรถเสร็จ หลินซินเหยียนในเวลานี้ได้หลับสนิทแล้ว ไม่รู้เลยว่าถึงบ้านแล้ว

จงจิ่งห้าวเดินมาเปิดประตูรถของฝั่งนี้ โน้มตัวเข้าไปปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วอุ้มเธอลงมาจากในรถ

หลินซินเหยียนกำลังหลับลึกอยู่ จู่ๆมีคนมาแตะเนื้อต้องตัว เธอหงุดหงิดมาก ร่างกายได้ขยับไปมา และบ่นพึมพัมคำนึง ไม่นานเธอที่อยู่ในอ้อมอกจงจิ่งห้าวก็หาท่าทางที่สบายเจอแล้วหลับลึกต่อ

จงจิ่งห้าวอุ้มเธอเข้ามาในบ้าน กลางดึกเฉิงยู่ซิ่วลุกขึ้นมาดื่มน้ำ ก็เห็นจงจิ่งห้าวอุ้มหลินซินเหยียนเข้ามาพอดี

เธอดูนาฬิกาแว๊บนึง นี่ก็ตีสามแล้ว

“กลับมาดึกป่านนี้เลยเหรอ?” เธอถามเสียงเบา

จงจิ่งห้าวตอบอืมคำนึง อาจจะเพราะพักอาศัยอยู่ด้วยกัน ก็เหมือนคนที่อยู่ใกล้ตัวเองมาก จึงได้ตอบอย่างเป็นธรรมชาติคำนึง

เฉิงยู่ซิ่วอึ้งก่อน จากนั้นตามมาด้วยหน้าตาเบิกบาน เขา ไม่นึกเลยว่าเขาจะคุยกับเธอแล้ว

แถมยังสงบจิตสงบใจขนาดนี้ด้วย

เธอยังไม่ได้ดื่มน้ำก็หันหลังเข้าห้องนอนไปเลย ตอนที่ผลักประตูอยากจะเข้าไป เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้อีก เธอไปผลักประตูห้องนอนของจงฉีเฟิงออก

เวลานี้ จงฉีเฟิงกำลังหลับสนิทอยู่

เธอโน้มตัวเขย่าตัวเขา “คุณตื่นค่ะ”