กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 366

เขาจะคอยดูว่าความลับนี้จะถูกปกปิดได้อีกนานเท่าไหร่

หลินซินเหยียนหรี่ตาเล็กน้อย มิน่าล่ะคราวที่แล้วไปตระกูลเหวิน หลี่จิ้งถึงได้เก็บถ้วยชามที่จงจิ่งห้าวเคยใช้

ตอนนี้ เธอรู้ว่าปัญหาเกิดจากตรงไหนแล้ว ที่แท้ไป๋ยิ่นหนิงคอยชักใยอยู่ข้างหลังนี่เอง

“ที่แท้คือคุณนี่เอง!” เสียงของหลินซินเหยียนเย็นชาลงอย่างเห็นได้ชัด

ครั้งนี้ เธอเข้าใจผิดแล้วจริงๆ

ที่เหวินชิงสงสัยเพราะหลี่จิ้งได้ยินบทสนทนาของเธอกับเฉิงยู่ซิ่ว

คนที่เหวินชิงส่งไปตรวจสอบยังไม่กลับมา

เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ ว่าไปแล้วไม่มีความเกี่ยวข้องกับไป๋ยิ่นหนิงเท่าไหร่

แต่ตอนนี้หลินซินเหยียนเข้าใจผิดแล้ว

นี่ก็ไม่โทษที่หลินซินเหยียนไม่พอใจหรอก ไป๋ยิ่นหนิงคอยคิดแต่อยากจะเปิดโปงความลับของอดีต

“นี่มีประโยชน์อะไรกับคุณ?” หลินซินเหยียนมองเขาอย่างเย็นชา

สบตากับสายตาเย็นชาของหลินซินเหยียน ไป๋ยิ่นหนิงอึ้งเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่หลินซินเหยียนใช้สายตาแบบนี้มองเขา

แน่นหน้าอกอย่างรุนแรง

แต่ภายนอกเขาไม่ได้เผยออกมาเยอะ แค่พูดอย่างสงบจิตสงบใจ “คุณก็รู้ๆอยู่ ทำไมยังต้องมาถามอีก?”

ถ้าจงจิ่งห้าวเป็นลูกชายของเฉิงยู่ซิ่ว รู้ว่าตอนนั้นเฉิงยู่ซิ่วเคยถูกเหวินชิงกักขังหน่วงเหนี่ยว

ความสัมพันธ์ของจงจิ่งห้าวกับเหวินชิงจะต้องแตกร้าวแน่นอน

ถึงเวลา ไป๋ยิ่นหนิงค่อยคิดแก้แค้นให้ไป๋หงเฟย ไม่มีจงจิ่งห้าวคอยขัดขวาง แม้กระทั่งยังอาจจะร่วมมือกับไป๋ยิ่นหนิงมาจัดการเหวินชิงด้วยซ้ำ

ความคิดนี้ของไป๋ยิ่นหนิง หลินซินเหยียนเข้าใจดี

ถึงจะเป็นแบบนี้ก็เหอะ เขาก็ยังเห็นแก่ตัวอยู่ดี

“อยากแก้แค้น ก็อาศัยความสามารถของตัวเองสิคะ ไปขุดคุ้ยความเจ็บปวดของคนอื่น ไม่ใช่การกระทำของลูกผู้ชายเลย” หลินซินเหยียนก็ไม่อยากให้ความลับถูกเปิดเผย

สถานะของตอนนี้ก็ดีมากแล้ว

เธอกำมือสองข้างไว้แน่น เหวินชิงเกิดความข้องใจและตอนนี้กำลังตรวจสอบฐานะของจงจิ่งห้าว เธอกังวลว่าเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารที่เธอสลับสับเปลี่ยนไปไม่สามารถขัดขวางเหวินชิงเลย

ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือให้ไป๋ยิ่นหนิงอย่ามาแทรกแซงเรื่องนี้ ยังมีอีกก็คือ เขาอยู่ไป๋เฉิงมีรากฐานที่มั่นคง ถ้าเล่นลูกไม้กับคนที่เหวินชิงส่งไปหน่อย หรือว่าขัดขวางหน่อย คนของเหวินชิงก็น่าจะตรวจสอบไม่เจออะไร

เธอมองหน้าไป๋ยิ่นหนิง พร้อมพูดอย่างจริงจังและจริงใจ “ถือว่าฉันขอร้องคุณล่ะ อย่าเข้ามาเหยียบดินโคลนนี้เลย เหวินชิงทำผิด ช้าเร็วเขาจะต้องถูกกรรมตามสนองแน่นอน ทำไมต้องรีบร้อนในชั่วขณะคะ?”

ไป๋ยิ่นหนิงหัวเราะเบาๆเสียงนึง “คุณเชื่อว่าโลกใบนี้มีทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วด้วยเหรอ?”

“ทำไมจะไม่เชื่อล่ะคะ” หลินซินเหยียนรีบพูด

ไป๋ยิ่นหนิงมองหลินซินเหยียนอย่างลึกซึ้ง มือสองข้างของเขากุมราวจับไว้แน่นอย่างไม่ขาดสาย ฝ่ามือมีเหงื่อซึมออกมาเล็กน้อย

“ที่ผมรับปากคุณ ไม่ใช่เพราะผมละทิ้งความมุ่งมั่นที่จะช่วยพ่อเลี้ยงแก้แค้น แต่ว่าผมไม่อยากเห็นคุณกินไม่ได้นอนไม่หลับเพราะเรื่องนี้”

พอพูดจบ เขาก็ได้หมุนรถเข็นออกไปข้างนอก

สุดท้ายเขาก็เลือกหลินซินเหยียนอยู่ดี

เรื่องนี้ เขาไม่อยากให้เธอทำตัวลำบาก ไม่อยากให้เธอต้องคอยมากังวลเรื่องนี้

เรื่องแก้แค้น ช้าเร็วต้องมีโอกาส ที่สำคัญคือเขายังหนุ่มอยู่ ว่ากันว่าลูกผู้ชายสิบปีล้างแค้นก็ยังไม่สาย

หลินซินเหยียนเองก็ใจคอไม่ดีเหมือนกัน เธอรู้สึกลางๆถึงไป๋ยิ่นหนิงไม่เข้ามาข้องเกี่ยว ช้าเร็วเรื่องนี้ก็ต้องถูกขุดคุ้ยขึ้นมาอยู่ดี

เธอมองร่างเงาของไป๋ยิ่นหนิงและพูดจากใจจริง “ขอบคุณค่ะ”

ไม่ว่ายังไง ถ้าเขาไม่ขัดแข้งขัดขา เรื่องนี้ก็อาจจะยังปิดบังต่อไปได้