เดี๋ยวคนมาเห็นเขาจะว่ายังไง
ป้าหยูแล้วก็คนงานคนอื่น ไหนจะเฉิงยู่ซิ่วกับจงฉีเฟิง ก็อยู่ในตึกนี้ด้วย ถ้าตื่นมากลางดึกล่ะก็....
จงจิ่งห้าวมุดเข้าไปในซอกคอของเธอแล้วยิ้มกริ่ม " ถ้าไม่งั้นกลับห้องไปก็คงไม่เป็นไรใช่ไหม "
หลินซินเหยียนมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นเงาของต้นไม้ที่กำลังสั่นไหว ราวกับมันกำลังร่ายรำอยู่ สายตาของเธอไม่ค่อยชัดเจนนัก ตอบอืมด้วยน้ำเสียงอู้อี้ แต่จงจิ่งห้าวกลับได้ยินมันอย่างชัดเจน
เขารวบเอวเธอเอาไว้ ก่อนจะลากสะโพกเธอเข้ามา แล้วอุ้มเธอขึ้นมาจากโซฟา หลินซินเหยียนเอาแค่นั้นคล้องคอเขาเอาไว้ ก่อนที่จะจู่โจมจูบเข้าที่จะริมฝีปากของเขาก่อน
ห้องรับแขกไม่ได้เปิดไฟ มีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่างเท่านั้น จงจิ่งห้าวจูบเธอตอบ พลางอุ้มเธอขึ้นชั้นบนไปด้วย
ประตูห้องของชั้นสองทุกเปิดออก หลินซินเหยียนก็ดึงสติกลับมาได้ " เด็กทั้งสองยังอยู่ข้างล่าง.... "
" เดี๋ยวสักพักผมจะอุ้มคุณลงไป "
" แต่.... "
นิ้วของเขาแตะที่ริมฝีปากของเธอ ก่อนจะลากไปนิ้วผ่านริมฝีปากนุ่มนิ่มของเธอไป จากบนลงล่าง แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามา ทำให้เห็นใบหน้าของเขาเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น ที่ดูหล่อเหลาและบ้าคลั่งในเวลาเดียวกัน นิ้วของเขาไถลลงมาตามเสื้อผ้าของเธอ สุดท้ายก็มาหยุดอยู่ตรงกลางอก " ตรงนี้ ต้องคิดถึงแต่ผมคนเดียวเท่านั้น "
เขาแนบอกกว้างนั้นกดเธอเอาไว้ มืออีกข้างก็ช้อนลงมาตรงกลางเอวของเธอ และดอมดมเส้นผมของเธอ จากนั้นก็จบลงที่ข้างหูของเธอ นิ้วมือของเขาปลดเปลื้องกระดุมชุดนอนของเธออย่างคล่องแคล่ว
หลินซินเหยียนสั่นเทาอยู่ภายใต้ร่างของเขา
เมื่อเผชิญหน้ากับเขาแล้ว หลินซินเหยียนก็ไม่มีทางอยู่เหนือกว่าเขาเลยสักครั้ง
แม้ว่าจะเริ่มจู่โจมก่อน แต่สุดท้ายก็เป็นฝ่ายที่ถูกกระทำอยู่ดี
สำหรับเขาในเรื่องนั้น ยังคงรุนแรง กุมอำนาจที่เหนือกว่าเธออย่างเช่นเคย
จากนั้นหลินซินเหยียนก็ค่อยๆ หลับใหลไป จากการที่โดนเขาทรมานจนหมดแรง เธอเหนื่อยจนแทบจะทนไม่ไหว โดยไม่รู้ว่าตัวเธอเองหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ไม่รู้ว่าจงจิ่งห้าวได้อุ้มเธอลงไปหรือเปล่า ขณะที่อยู่ในสภาวะหลับๆ ตื่นๆ ไปกว่าครึ่งคืน เธอก็ได้ยินเสียงเปิดประตู ประจวบเหมาะกับที่เธอรู้สึกหิวน้ำพอดี กำลังจะเปิดปากพูด เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าในห้องมีแสงไฟสลัวจะโคมไฟดวงหนึ่ง แสงนั้นเหมือนสาดเงาตะคุ่มไปยังโต๊ะเตี้ยที่ติดกำแพง เหมือนโซฟาสีแดงหม่นถูกทับถมด้วยเงาดำกลุ่มหนึ่ง เงานั้นเมื่อเจอเข้ากับแสงเข้มอ่อนทำให้เกิดเป็นความขมุกขมัว แต่กลับดูเงียบสงบ
หลินซินเหยียนพยายามหยีตามอง ก็เห็นว่าตรงนั้นคือใคร
" ทำไมยังไม่นอนล่ะ "
จงจิ่งห้าววางโทรศัพท์ลง แล้วเดินเข้ามา " ตื่นแล้วเหรอ "
หลินซินเหยียนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย " หิวน้ำน่ะ "
เขาเงียบไปสองวิ ก่อนจะเทน้ำบนโต๊ะหนึ่งแก้วแล้วเดินมาทางเธอ เขาเดินเร็วแต่เบา เพราะกลัวว่าเธอจะตื่นจากอาการสะลึมสะลือ แต่ภาพที่ดูมัวๆ ตอนแรกก็เริ่มชัดขึ้น น้ำแก้วน้ำถูกป้อนเข้ามาที่ปากเธอ เธอๆ กระดกมันเข้าไป น้ำอุ่นไหลผ่านลำคอ ค่อยๆ ทำให้อาการที่ทำให้เธอรู้สึกคอแห้งนั้นบรรเทาลง
" ดีขึ้นหรือยัง " เขาถามอย่างอ่อนโยน
หลินซินเหยียนส่ายหัว แล้วเงยหน้ามองเวลา เพิ่งจะเห็นว่าตอนนี้ตีห้าครึ่ง แต่ท้องฟ้าก็เริ่มสว่างแล้ว
" ถึงตอนนี้คุณก็ยังไม่ได้นอนเหรอ " เธอถาม
" ผมนอนไปแล้วพักหนึ่ง " พอเสร็จสรรพแล้ว เขาก็อุ้มเธอไปนอน จากนั้นก็ถูกโทรศัพท์ส่งเสียงปลุกให้ตื่น เพราะกวนจิ้งส่งข่าวมาให้เขา เหมือนจะตรวจสอบเจอว่าเหวินชิงเคยส่งคนไปที่ไป๋เฉิง
นี่คือสิ่งที่ยืนยันได้ว่าเหวินชิงรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างหลินซินเหยียนกับเฉิงยู่ซิ่วอย่างแน่นอน
เขาจึงทำทุกวิถีทางเพื่อหาผู้หญิงให้หลานของตัวเอง จากที่ประมาณการ เหตุผลก็คงเป็นเพราะความสัมพันธ์ของหลินซินเหยียนกับเฉิงยู่ซิ่วพอไม่เป็นอย่างที่เขาต้องการก็เลย.......
เมื่อหลินซินเหยียนตื่นแล้ว จงจิ่งห้าวก็วางแก้วน้ำแล้วมาโอบเธอไว้ ก็เห็นชุดนอนของเธอเปิดออก เผยให้เห็นร่องรอยทั้งหมดที่เขาทิ้งเอาไว้ เขาจึงนั่งลงข้างเตียงแล้วใส่กระดุมให้เธอ
หลินซินเหยียนปรายตามองมือของเขา นิ้วของเขาเรียวยาวเห็นรอยกระดูกและเส้นเลือดชัด เล็บยังถูกตัดอย่างเป็นระเบียบและสะอาดสะอ้าน
เสียงของเธอนั้นแหบพร่าเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเพิ่งตื่น หรือว่าเพราะอะไร " คุณเฉินคนนั้น ก็หน้าตาดีไม่น้อย "
จงจิ่งห้าวชะงักมือไปชั่วขณะ จึงช้อนสายตาขึ้นมา ทั้งสองสบตากัน เธอก็หัวเราะ " ก็คุณเคยบอกว่า คุณก็เป็นผู้ชายธรรมดาทั่วไป ก็มีความอยากและตัณหาเหมือนกัน คุณจะมีความต้องการต่อผู้หญิง ก็เป็นเรื่องปกติ "
ในใจของเธอนั้นไม่ค่อยสงบนัก เธอไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรเช่นกัน แค่คิดไปว่าหากวันหนึ่งจงจิ่งห้าวไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น เธอก็คงจะทรมานมาก แล้วก็รับไม่ได้ด้วย
" คุณจะ... กับผู้หญิงคนอื่น..... "
จงจิ่งห้าวปัดเส้นผมที่ปรกหน้าเธออยู่ ก่อนจะทำเป็นไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูด " ทำอะไรกับผู้หญิงคนอื่น "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม