กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 4

ถึงเป็นคำถาม แต่น้ำเสียงกลับทำให้คนไม่อาจปฏิเสธ

หลินซินเหยียนพยักหน้า ดูหน้าตาเขาคือมีเรื่องจะคุย

พอดีเลยเธอก็อยากคุยกับเขาเหมือนกัน

หลินกั๋วอันมองหลินซินเหยียนด้วยสายตาตักเตือนแว็บนึง “ให้มันมีขอบเขตหน่อย”

ไม่ใช่ว่ายังไม่ได้แต่งเข้าบ้าน ก็ขัดใจคนเสียก่อน มองหน้าตาเย็นชาของจงจิ่งห้าวแล้วน่าจะไม่พอใจหลินซินเหยียน แต่สามารถไต่เต้าไปเป็นญาติกับตระกูลจง มันย่อมดีกับตระกูลหลินอยู่แล้ว และมีส่วนช่วยเหลือธุรกิจของบริษัทด้วย

เขาไม่อยากให้หลินซินเหยียนทำเรื่องงานแต่งพัง

หลินซินเหยียนแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน คอยเดินตามกวนจิ้งออกไปด้านนอก

เธอรู้ดีว่าหลินกั๋วอันมีความคิดอะไร เขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหนว่าหลังจากแต่งเข้าตระกูลจงแล้วเธอจะช่วยเขา?

แค่เพราะเขาเป็นพ่อของเธอ?

แต่เขาได้เห็นเธอเป็นลูกสาวมั้ย? รู้หรือเปล่าว่าแปดปีมานี้เธอใช้ชีวิตยังไง?

ระหว่างที่ความคิดของหลินซินเหยียนล่องลอย ศีรษะได้ชนเข้ากับ‘ผนัง’ที่แข็งแรง ทันใดนั้นความคิดของเธอได้กลับเข้ามาในหัว พอเงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นใบหน้าไร้ที่ติใกล้แค่เอื้อมและกำลังก้มมองเธออยู่

เขาเดินได้ ....จริงๆด้วย

งั้นก็แสดงว่า การคาดเดาของเธอถูกต้องแล้ว

หลินซินเหยียนถูกมองจนหนังศีรษะชา เธอแหงนหน้ามองเขาอย่างแสร้งทำเป็นสงบ “คุณแกล้งเป็นง่อยสินะคะ?”

จงจิ่งห้าวหรี่ตาลง ไม่สบอารมณ์ที่ถูกคนอ่านความคิดออก น้ำเสียงไม่สูงไม่ต่ำแต่กลับเพียงพอที่จะตกใจกลัว “ทำไมไม่แคร์ว่าผมเป็นง่อยก็จะแต่งงานกับผม? ชอบอะไรในตัวผม? เงินทอง อยากเป็นคุณหญิงคุณนายตระกูลไฮโซ?”

หลินซินเหยียนรู้สึกถูกเขามองจนหนาวไปทั้งเนื้อทั้งตัว หัวใจทั้งดวงเหมือนถูกมือกุมเอาไว้แน่นโดยที่ไม่รู้ตัว แม้แต่หายใจก็ยังลำบาก ใบหน้ากลับแสร้งทำเป็นชิวๆ “การหมั้นหมายที่ตกลงไว้กับคุณจงตอนฉันสองขวบ ตอนที่ฉันอายุสองขวบก็รู้ผลประโยชน์ของเงินทองและเป็นคุณหญิงคุณนาย? หน้าด้านให้แม่ของพวกเราตกลงงานแต่งของคุณกับฉันงั้นเหรอคะ?”

เธอหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง เหมือนกำลังผ่อนคลายน้ำเสียงอยู่ “ตอนฉันสองขวบ คุณจงก็สิบขวบแล้ว แก่กว่าฉันแปดปีเต็มๆ ฉันได้รังเกียจคุณแก่หรือยังคะ?”

เหอะ จงจิ่งห้าวหัวเราะอย่างเย็นชา ผู้หญิงคนนี้แค่พูดเก่งที่ไหนกัน นี่มันฟันคมปากคล่องชัดๆ!

ปากดีจะตาย!

เขาแก่?

ในอากาศ อบอวลไปด้วยบรรยากาศของความขัดแย้ง

ทั้งคู่สบตากัน ประกายไฟกระเซ็นไปทั่ว ต่างฝ่ายต่างก็ไม่ยอมถอยง่ายๆ

มือที่ห้อยอยู่ข้างกายของหลินซินเหยียนกำแน่นเป็นหมัด จุดประสงค์ที่เธอแต่งเข้าตระกูลจง แค่เพื่อให้หลินกั๋วอันให้คำมั่นสัญญาคืนสินสอดของแม่เธอเฉยๆ

ไม่ได้จะมาเป็นศัตรูกับผู้ชายคนนี้ เธอพูดจาให้อ่อนโยนและอ่อนน้อมถ่อมตน “คุณจง ฉันรู้ว่าคุณไม่อยากแต่งงานกับฉัน ที่จริงก็ใช่ว่าจะไม่ได้นะคะ——”

เธอจงใจหยุดลงมามองสีหน้าของจงจิ่งห้าว สีหน้าของเขามีความอ่อนไหวนิดหน่อย แต่ก็ถูกเธอจับได้อยู่ดี

“คุณจง เรามาทำข้อตกลงกันดีกว่าค่ะ” หลินซินเหยียนเปิดปากพูด เธอก็ไม่ได้อยากแต่งเข้าตระกูลจงจริงๆหรอก ที่เธอตอบตกลงก็แค่อยากกลับมาจากต่างประเทศ เอาของที่เป็นของเธอกับแม่กลับคืนมาเฉยๆ

“เหอะ” จงจิ่งห้าวหัวเราะเสียงเบาทีนึง เหมือนรู้สึกตลก บ้าบอคอแตก ทำข้อตกลงกับเขา?

หลินซินเหยียนกลืนน้ำลายทีนึง ด้วยความที่ตื่นเต้นแผ่นหลังเธอมีเหงื่อซึม จงจิ่งห้าวสูงมาก เวลาเธอมองเขาจะต้องแหงนหน้า “ฉันรู้ว่าที่คุณแกล้งเป็นง่อยเพราะอยากให้ตระกูลหลินกลับคำพูดกับการหมั้นหมายนี้ ที่ฉันตอบตกลง เพราะฉันมีความลำบากใจของฉัน”

นี่ทำให้จงจิ่งห้าวเกิดความสนใจ