กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 418

กวนจิ้งพูดออกไปด้วยความระมัดระวัง“ที่พวกเขามาก็เพราะต้องการจะขู่และบีบบังคับท่านแน่ๆ”

พวกเรายังจับตัวเฉินชือหานไม่ได้ ถ้าไปเจอกับพวกเขา พวกเราจะยังมีทางออกไหม？

จงจิ่งห้าวไม่ได้อธิบายอะไรออกมา ทว่ากลับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย“ไปทำงานเถอะ”

กวนจิ้งหยุดแล้วตรงไปยังพื้นที่สำนักงานทันที เห็นได้ชัดเลยว่าเรื่องนี้เขาไม่สามารถเข้าไปช่วยอะไรได้ ดังนั้นเขาควรจะไปทำเรื่องที่ตัวจัดการได้ดีกว่า

จงจิ่งห้าวผลักประตูห้องรับแขกออก และในขณะที่เปิดออกแสงจากหน้าต่างก็สะท้อนเข้ามา เขาในชุดสูทสีดำยืนสง่าอยู่ที่หน้าประตู

เหวินชิงกับเฉินชิงกำลังนั่งคุยกันอยู่ที่โซฟาหนังสีดำพอได้ยินเสียงประตูเปิดจึงหันมามองพร้อมกัน เนื่องจากแสงสะท้อนมาที่จงจิ่งห้าว พวกเขาเลยมองเห็นสีหน้าเขาไม่ชัด แต่พวกเขาก็ดูออกลางๆว่าชายรูปร่างสูงกำยำผู้นี้คือจงจิ่งห้าวแน่นอน

ทั้งสองเงียบลงโดยปริยาย

จงจิ่งห้าวเดินนวยนาดเข้ามา

เหวินชิงเอ่ยพูดขึ้นก่อน“ตัดสินใจได้รึยัง？”

ที่เขาปรากฎตัวขึ้นที่นี่วันนี้นั่นก็เพราะเฉินชิงไปหาเขาและพูดว่าในเมื่อลงมือทำเรื่องนี้แล้วก็ต้องรีบแก้ไขให้เร็วที่สุด 

ที่จริงเขาเป็นคนเสนอให้เฉินชือหานแต่งงานกับจงจิ่งห้าวก่อน

เฉินชิงจึงตอบตกลง ถ้าเกิดเขาพูดแล้วคืนคำ คำว่าเพื่อนก็ระหว่างทั้งสองก็จะไม่มีอีกต่อไป

อีกอย่างก็เหมือนกับที่เฉินชิงเคยพูดไว้ เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วเขาไม่มีทางหนีไปไหนได้หรอก

เฉินชิงได้รับโทรศัพท์รายงานมาว่าจงจิ่งห้าวได้ยื่นฟ้องสื่อทั้งหมดที่เผยแพร่วิดีโอการฆาตกรรมของหลินซินเหยียนแล้ว เขาจึงไม่กล้าเข้าไปแทรกแซง เพราะกลัวว่าเหวินชิงจะระแคะระคาย ดังนั้นจึงทำได้แต่เร่งให้เหวินชิงมาคุยกับจงจิ่งห้าว

ถึงจะพูดว่าให้มาคุย แต่ที่จริงคือให้เหวินชิงมากดดันมากกว่า

จงจิ่งห้าวนั่งไขว่ห้างลงบนโซฟาอยู่ในท่วงท่าที่สง่างาม เขากวาดสายตามองไปที่เหวินชิงอย่างเฉยชา

เมื่อสบตาเข้ากับจงจิ่งห้าว เหวินชิงก็ตะลึงไปพักหนึ่ง สายตาที่ไร้ซึ่งความรู้สึกแบบนี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดมาก เขาเอ่ยประโยคที่ฝึกพูดมานับครั้งไม่ถ้วนออกไป“นี่ฉันทำเพื่อแกนะ แกก็รู้ว่าหล่อนกับเฉิงยู่ซิ่วสมคบคิดทำชั่วอะไรกัน？แกเป็นสามีของหล่อนแท้ๆ ถ้าหล่อนนึกถึงแกล่ะก็ หล่อนคงไม่ทำให้แกลำบากใจหรอก ใช่ไหมล่ะ？”

จงจิ่งห้าวนั่งฟังเขาพูดด้วยท่าทางนิ่งสงบ 

เหวินชิงนึกว่าพูดจี้ใจเขาได้แล้วจึงพูดด้วยท่าทางจริงจังขึ้นไปอีก“หลายปีมานี้ฉันดีหรือร้ายต่อแก แกก็รู้ เลือดเนื้อเชื้อไขอีกครึ่งหนึ่งของฉันเป็นของตระกูลเหวินนะ ฉันจะทำร้ายแกลงหรอ？เฉินชือหานเด็กกว่าเสี่ยวจี้นิดเดียว แถมทั้งสาวทั้งสวย ส่วนชาติตระกูลของเธอนั้นคงไม่ต้องให้ฉันแนะนำหรอก แกก็รู้อยู่ว่าพวกแกทั้งสองฐานะเท่าเทียมเหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก……”

“หลินซินเหยียน”จู่ๆจงจิ่งห้าวก็พูดขัดเหวิงชิงขึ้น เขาโน้มตัวลงพร้อมกับเอามือวางลงบนเข่า จากนั้นก็มองลึกเข้าไปในตาเหวินชิง“หลินซินเหยียนภรรยาของผม เธอกำลังท้องอยู่ คุณรู้ไหม？”

เหวินชิงพูดไม่ออก แน่นอนว่าเขารู้

เหวินชิงกลัวว่าจงจิ่งห้าวจะรู้สึกแค้นเฉินชิงจึงพูดอธิบายขึ้น“ฉันเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมาเอง เขาเห็นแก่หน้าฉันก็เลยตอบตกลงน่ะ”

จงจิ่งห้าวเงยหน้าขึ้นพิงกับโซฟาพร้อมกับใช้ลิ้นดุนเล่นกับกระพุ้งแก้ม“น้ำใจจากพวกคุณ ผมจะไม่รับไว้ได้ยังไง ใครไม่เอาก็โง่แล้วส่งมาให้ถึงที่ขนาดนี้”

สีหน้าเฉินชิงแย่ลงทันที

สีหน้าของเหวินชิงก็เปลี่ยนนิดหน่อย เห็นได้ชัดเลยว่าที่จงจิ่งห้าวพูดมันไม่น่าฟังเอาซะเลย เขาจงใจพูดแซะเป็นนัยว่าส่งเฉินชือหานมาให้ถึงหน้าบ้าน ถ้าไม่เอาก็คงเสียของ

เหวินชิงพูดเสียงขรึม“เฉินชือหานเป็นคนของตระกูลเฉินฉันเห็นเธอมาตั้งแต่เด็กจนโต ทั้งการเลี้ยงดูและการอบรมสั่งสอนนั้นแต่งต่างกับผู้หญิงทั่วไปโดยสิ้นเชิง……”

จงจิ่งห้าวไม่อยากฟังเรื่องพวกนี้ เขาทำหน้าขรึม“ผมตกลงแต่งงานกับเฉินชือหาน แต่ว่า……”

เขาทำหน้าจริงจังมากขึ้นอีกแล้วจ้องเขม็งไปที่เหวินชิง จากนั้นก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งทื่อและเย็นชา“ผมอยากให้เรื่องนี้มันจบลงแบบใสสะอาดราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน”

เหวินชิงนึกไม่ถึงเลยว่าจงจิ่งห้าวจะตอบตกลง เขาเอาแต่คิดอยู่ในใจว่าจะพูดให้จงจิ่งห้าวยอมยังไงดี แต่นี่ยังไม่ทันไรมันก็สำเร็จแล้ว เขาจึงยิ้มพูดขึ้น“ขอเพียงแค่แกกับเฉินชือหานแต่งงานกันเสร็จ ทางด้านตำรวจก็จะประกาศเองว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับหลินซินเหยียน และแนบหลักฐานเพื่อพิสูจน์ด้วยว่าเธอไม่ได้เป็นคนฆ่า”