กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 44

บทที่ 44 สติอยู่เหนือการควบคุม

ฮะ?

หลินซินเหยียนหันหน้า

จงจิ่งห้าวไม่ได้อธิบาย แต่กลับเช็ดมืออย่างไม่รีบ วางผ้าไว้บนโต๊ะ ลุกขึ้น เดินไปทางเธอ “ไปบริษัทด้วยกัน”

หลินซินเหยียนอ้าปากกว้าง ด้วยกัน?

เธอฟังผิดหรือเปล่า?

“พวกเราไปด้วยกัน—เหมาะสมไหม?” อย่างไรก็ตามความสัมพันธ์ของพวกเขา ไม่มีคนรู้ ไปด้วยกันทำให้คนในบริษัทเห็น ไม่รู้ว่าจะมีข่าวอะไรออกมา

“ไม่เหมาะสมอะไร พวกเธอเป็นสามีภรรยากัน ใครกล้าพูดอะไร?” ป้าหยูพูดแทรก รู้สึกว่าจงจิ่งห้าวริเริ่มไปบริษัทพร้อมหลินซินเหยียน เป็นเรื่องดี เขายอมรับหลินซินเหยียนแล้วใช่หรือไม่?

ยังไงก็เป็นสามีภรรยากัน ความสัมพันธ์ควรจะใกล้ชิดกัน

หลินซินเหยียนยังอยากพูดอะไร ป้าหยูก็เดินไปผลักเธอ “รีบไปเปลี่ยนรองเท้า”

หลินซินเหยียนถูกบังคับให้ออกบ้านกับจงจิ่งห้าว

ป้าหยูเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่เฝ้าระวัง มองเธอขึ้นรถกับจงจิ่งห้าวแล้วถึงจะเข้าบ้าน

หลินซินเหยียนขำแห้ง “ป้าหยู กระตือรือร้นจังนะ”

จงจิ่งห้าวไม่ได้ตอบเธอ แต่กลับถาม “กลัวคนอื่นรู้ ความสัมพันธ์ของเราขนาดนั้น?”

หลินซินเหยียนรู้สึกว่าเขาแปลกประหลาด เธอกลัวอะไร?

เปิดเผยสถานะ มีผลดีต่อเธอ ไม่มีผลเสีย

“เรากำลังซื้อขาย การแต่งงานสั้นๆ แบบนี้ ให้คนในบริษัทนายรู้ จะสร้างปัญหาให้นายมั้ง” เธอหลุบตาลงแล้วพูดเบาๆ

มีแผน ใจก็โล่งและตื่นตระหนก เธอไม่รู้ว่าคำตอบที่เดานั้น จริงปลอมมากแค่ไหน

ถ้าปลอมก็ช่างมัน ทำเป็นการปล่อยไก่

ถ้าจริง

ผู้ชายคนนี้--

สามารถรับลูกคนนี้ได้ไหม?

“เธอคิดเผื่อฉันเหรอ?” มุมปากของเขาเผยรอยยิ้มบางๆ ดูเหมือนว่าคำตอบนี้ ทำให้เขาอารมณ์ดี

ความคิดในหัวหมุนไปมา มือของเธอประสานกันแน่น ลองถาม “ช่างเถอะ หลังจากที่หย่ากับฉัน คุณจงน่าจะรีบแต่งงานกับคุณไป๋สินะ”

พูดถึงไป๋จวู่เวย สีหน้าของจงจิ่งห้าวหมองลง หันกลับมา สายตาแหลมคำ “แอบถามฉัน?”

จริงๆ หลินซินเหยียนอยากลองถามว่าเขาจะแต่งงานกับไป๋จวู่เวยหรือไม่ อยากรู้ว่าความรู้สึกที่เขามีต่อไป๋จวู่เวยลึกซึ้งไหม

หลินซินเหยียนทำเป็นนิ่ง “ฉันก็แค่สงสัย ความรักของคุณจงและคุณไป๋เท่านั้น แอบถาม? ฉันต้องแอบถามเหรอ? มีผลดีอะไรต่อฉัน?”

แม้หลินซินเหยียนจะอธิบายอย่างมีเหตุผล แต่จงจิ่งห้าวกลับไม่เชื่อ

มักรู้สึกว่าคำพูดนี้ของเธอ มีความหมายลึกซึ้ง

แล้วเป็นอะไร เขาไม่รู้

เพียงแต่ว่าลางสังหรณ์บอกเขา เธอมีเป้าหมาย

ขณะนี้รถขับมาถึงหน้าอาคารของบริษัทแล้ว ปกติรถของจงจิ่งห้าวจะจอดที่โรงจอดรถชั้นใต้ดิน ครั้งนี้ เขาจอดไว้ที่ที่จอดรถด้านบน

หลินซินเหยียนเปิดประตูลงจากรถ ยืนอยู่ข้างๆ รอจงจิ่งห้าวไปก่อน เธอค่อยเข้าไป

จงจิ่งห้าวเหลือบมองเธอ หลินซินเหยียนบีบรอยยิ้ม “ไม่กล้าสร้างปัญหาให้คุณจง”

“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันจะรำคาญ?” เขาถามกลับนิ่งๆ เคลื่อนสายตา “หรือว่า เธอเป็นพยาธิในท้องฉัน?”

หลินซินเหยียน “……”

เห็นว่ามีรถขับเข้ามา เธอถอยหลังไปหนึ่งก้าว เว้นระยะห่างกับเขาทันที

จงจิ่งห้าวเหลือบมองเธอนิ่งๆ หมุนตัวเดินไปทางอาคาร

ความเงียบของยามเช้า คลายบรรยากาศการทำงานที่ตึงเครียดในวันธรรมดา แม้แต่อาคารทั้งหลังก็ยังดูผ่อนคลายในตอนนี้

คนที่ขับรถเข้ามาเมื่อกี้คือพนักงานของว่านเยว่กรุ๊ปจากแผนกเทคโนโลยี เห็นหลินซินเหยียนยืนอยู่ที่นั่น เดินเข้าไป “เธอก็ทำงานอยู่ที่ว่านเยว่กรุ๊ปเหรอ?”

หลินซินเหยียนยิ้มอย่างมีมารยาท “ใช่แล้ว”

“เข้าไปด้วยกัน” ผู้ชายสวมแว่นทรงกลม ผอมๆ สูงๆ ผิวขาว ดูอ่อนโยนมาก

หลินซินเหยียนพยักหน้า