กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 48

ใบหน้าของเขาอยู่ใกล้เพียงไม่กี่นาที “ต่อไปถ้ายังกล้าที่จะสงสัยฉันอย่างไร้สาระอย่างนี้อีกฉันจะ……” ดวงตาคมลึกของเขา จ้องมองที่ริมฝีปากของเธอ ก้มหัวและกัดลงไป

มีอาการปวดอย่างกะทันหัน และมีกลิ่นเลือดกระจายอยู่ในปาก

เธอขมวดคิ้ว เจ็บ เจ็บจริงๆ ผู้ชายคนนี้กัดเธอจริงๆ

“คราวหน้า ถ้าเข้าใจฉันผิดหนึ่งครั้ง ฉันจะลงโทษด้วยวิธีนี้ ยุติธรรมไหม?”

หลินเซียนเหยียนนิ่งอึ้งและจ้องไปที่ชายตรงหน้า เธอไม่เข้าใจ และไม่เข้าใจพฤติกรรมแปลกๆแบบนี้ของเขา

“คุณรู้มั้ยว่ากำลังทำอะไรอยู่?”

จงจิ่งห้าวถูกถามจนไม่มีอะไรจะพูด ผู้หญิงคนนี้ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากที่พบเจอเธอแล้ว มันกะทันหันจนทำให้เขาตั้งตัวไม่ทัน ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนไม่เป็นตัวของตัวเอง

ในใจชัดเจนว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ดี เธอไม่บริสุทธิ์ ไม่รู้จักรักตัวเอง

แต่เป็นผู้หญิงที่เลวเช่นนี้ ทำให้เขาสนใจ และทำให้เขารู้สึกเหมือนเป็นลูกผู้ชายตัวจริง

จะมีปฏิกิริยาทางสรีรวิทยาสำหรับผู้ชายกับผู้หญิง

อารมณ์ของเขาถูกซ่อนไว้ลึก ท่าทางเหมือนไม่แคร์อะไร

อมยิ้มและถามว่า “แล้วคุณล่ะ? ไม่ห่วงชีวิตตัวเองพุ่งไปข้างหน้า รับมีดแทนฉัน หรือ……”

เวลาที่เขาพูดใบหน้าของเขาก็โน้มตัวลงมา หลินเซียนเหยียนก้าวถอยหลังเล็กน้อย และเขาก็เดินหน้าต่อ ทั้งสองอยู่ใกล้แค่เอื้อม รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา เงียบ นุ่มนวล ละเอียดอ่อน และอดไม่ได้ที่จะไม่มอง “ตกหลุมรักฉันแล้วหรือ?”

ดังนั้นเมื่อถึงคราวอันตรายมาถึง จึงพุ่งเข้ามาข้างหน้าโดยไม่สนใจอะไร?

อันที่จริงตอนที่เขาหันกลับมา เห็นเธอพุ่งเข้ามา ก็ตกใจมาก

หลินเซียนเหยียนหันหัวมา และไม่มองเขา “คุณจง พูดเล่นเก่งจริงๆนะ ฉันเพิ่งรู้จักคุณไม่กี่วัน จะตกหลุมรักคุณได้ยังไง?”

ถ้าไม่ใช่เพราะสงสัยว่าเขาอาจเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ ในตอนนั้นเธอคงไม่หุนหันพลันแล่นอย่างแน่นอน

เธอหวงแหนชีวิตของเธอ เธอต้องอยู่เพื่อแม่และลูกของเธอ

จงจิ่งห้าวก็ไม่โกรธเช่นกัน เขาถอยออกมาเอนหลังพิงโซฟา แล้วยิ้ม “ถ้างั้น รักฉันตั้งแต่แรกพบ? เรื่องของความรัก ไม่มีใครเข้าใจชัดเจน?”

คำพูดนี้ดูเหมือนจะพูดให้หลินเซียนเหยียนฟัง แต่ก็เหมือนพูดกับตัวเองด้วย

ทันใดนั้นมือของหลินเซียนเหยียนที่วางไว้บนต้นขา กำแน่น แต่พูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่เชื่อในรักแรกพบ”

พูดเสร็จก็ลุกไปเทน้ำ ตั้งใจจะเมินเฉยต่อประเด็นนี้ เดิมทีเป็นคนแปลกหน้าสองคน แต่ทั้งคู่ต้องมาอาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน มีสองคำบนโลกนี้ที่เข้าใจยาก “ความรัก” ช่างน่าขำ และตลก?

ขณะที่ดื่มน้ำหลินเซียนเหยียนมองทะลุผ่านแก้วน้ำ มองดูเปียโนที่วางอยู่บนพื้นตรงหน้าต่าง สีหน้าดูมืดมน

เช้าวันรุ่งขึ้น

หลินเซียนเหยียนไปเยี่ยมจวนจื่อจิ่นที่โรงพยาบาล แต่คราวนี้เธอมีสติสัมปชัญญะขึ้นมาก จำเธอได้อย่างรวดเร็ว และจับมือเธอไม่ยอมปล่อย

“เหยียนเหยียน เธอมาเยี่ยมฉันแล้วหรือ ฉันมีความสุขมาก ช่วงเวลานี้ฉันคิดถึงเธอมาก” จวนจื่อจิ่นจับมือเธอไว้แน่น เหมือนกลัวว่าเวลาปล่อยมือเธอก็จะจากไป

จวนจื่อจิ่นมีสติเช่นนี้ หลินเซียนเหยียนมีความสุขมาก “หนูไม่ไปไหนหรอก รอให้แม่หายดีแล้ว หนูจะมารับแม่ออกไป”

หลังจากเสร็จสิ้นข้อตกลงกับจงจิ่งห้าว เธอจะซื้อบ้านหลังเล็ก และอาศัยอยู่กับแม่ของเธอ

“ทำไมช่วงนี้ไม่เห็นหมอเหอมาหาฉันเลย พวกเธอโกรธอะไรกันอยู่หรือเปล่า?” จวงจื่อจิ่นรู้บางอย่างเกี่ยวกับความคิดของเหอรุ่ยเจ๋อ

เธอชอบเหอรุ่ยเจ๋อมาก และชอบนิสัยของเหอรุ่ยเจ๋อ

มีอาชีพเป็นหมอด้วย

ถ้าหลินเซียนเหยียนสามารถคบกับเหอรุ่ยเจ๋อ ก็เป็นเรื่องที่ดี

เพียงแต่ว่าหลินเซียนเหยียนกำลังตั้งครรภ์โดยไม่รู้จักพ่อของเด็ก

เมื่อนึกถึงเด็กคนนี้จวงจื่อจิ่นก็รู้สึกเบื่อเล็กน้อย