กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 484

ทั้งสี่คนดูแล้วไม่เหมือนผู้ช่ำชอง หน้าตาท่าทางดูเหมือนคนที่ขาดประสบการณ์ แสดงออกอึดอัดและไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ แต่ก็มีสองคนที่รู้สึกอยากลอง ราวกับรู้สึกดีต่อผู้ชายสองสามคนในนี้

กู้เป่ยกวักมือ “เข้ามาให้หมด ล็อตนี้พึ่งเข้ามาใหม่ทั้งหมด สะอาดเลยล่ะ”

ที่ทำให้เขาพอใจที่สุดก็คือคนที่ชื่อซางหยู หน้ารูปไข่ห่านขาวสะอาดตัวเล็ก ผมสีดำมัดหางม้าเรียบร้อย ไม่สูงมาก เหมาะสำหรับเด็กสาวตัวเล็ก ดวงตาสีชา มีออร่าทั้งยังบริสุทธิ์

เห็นผู้หญิงแต่งหน้าจัดๆชอบโพสท่ายั่วยวนมาจนชินแล้ว มีเด็กสาวบริสุทธิ์ขนาดนี้มาปรากฏตรงหน้าอย่างกะทันหัน ความรู้สึกมันแตกต่างกันลิบลับ

ได้แต่จินตนาการ ว่าถ้ากดเด็กสาวที่บริสุทธิ์ขนาดนี้ลงใต้ร่าง มันจะตื่นเต้นเร้าใจขนาดไหน

ถ้าไม่ใช่เพราะอยากเพิ่มความสัมพันธ์กับจงจิ่งห้าว เขาเสียดายที่จะให้คนอื่น

เขาชี้ไปที่ซางหยู กระดิกนิ้ว “เธอมานี่”

ซางหยูสองมือกำชายเสื้อ เหงื่อออกเต็มฝ่ามือ สายตาค่อยๆมองไปยังเสิ่นเผยซวนที่นั่งริมสุดกำลังเล่นมือถืออยู่

หลังจากที่เข้าใจความหมายของจงจิ่งห้าว เสิ่นเผยซวนก็แกล้งทำเป็นเล่นโทรศัพท์ เขาไม่รู้สึกสนใจผู้หญิงที่อยู่ที่นี่ รู้ว่ามีคนเข้ามาก็ไม่ได้เงยหน้า

ซางหยูยืนนิ่งไม่ขยับ หน้าของกู้เป่ยเย็นชาขึ้น น้ำเสียงก็ไม่ได้นุ่มนวลเหมือนเมื่อกี้ น้ำเสียงเข้มขึ้น “นั่งตรงนี้”

เขาตบลงตรงที่นั่งข้างๆจงจิ่งห้าว

ซางหยูยังคงไม่ขยับ เพื่อนนักเรียนที่ยืนข้างเธอผลักเธอเล็กน้อย พูดเบาๆว่า “เธอไปสิ นั่งกับผู้ชายที่หล่อที่สุดในนี้เลยนะ ถ้าหากว่าถูกใจเธอขึ้นมา เธอก็ได้เลื่อนขั้นเลยนะ ที่มาที่นี่ ต่างก็เป็นคนมีเงินทั้งนั้น”

“เธอหมายความว่ายังไง? ไม่ใช่บอกว่าเป็นพนักงานเสิร์ฟหรอ?” ซางหยูรู้สึกใจสั่น งานพาร์ทไทม์เป็นพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารของเธอ ถูกคนแทนที่แล้ว เขาบอกว่ารับสมัครพนักงานระยะยาว เลยปลดเธอออก

งานแจกใบปลิวก็ไม่ได้มีทุกวัน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปเธอก็จะไม่มีรายได้ เพื่อนนักเรียนบอกว่าที่นี่รับสมัครพนักงานเสิร์ฟเธอถึงตามมา มาถึงแล้วถึงจะรู้ว่าเป็นสถานที่แบบนี้

เธอรู้สึกเสียใจภายหลังเป็นอย่างมาก อีกอย่างพอเห็นเสิ่นเผยซวนเข้าในใจก็ยิ่งเหน็บหนาวขึ้นไปอีก เดิมทีเธอรู้สึกเคารพนับถือผู้ชายคนนี้มาก จำได้ว่าเขาเคยไปหาตนเองที่โรงเรียน นำเงินที่แม่ฝากมาให้เธอ เธอรู้สึกว่าคนคนนี้เป็นคนดีที่ซื่อตรง

ตอนนี้เห็นว่ามาในที่แบบนี้เหมือนกัน ก็ไม่ถือว่าเป็นคนดีอะไร ความซื่อตรงเกรงว่าคงจะแสดงให้คนอื่นเห็นซะมากกว่า

จงจิ่งห้าวเอนหลัง เสื้อเชิ้ตสีขาวสูทสีดำแต่งกายแบบคลาสสิคสุดๆ ณ ตอนนี้เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมออกสองเม็ด ต้นคอเรียวยาว ลูกกระเดือกที่นูนออกมา เค้าโครงตรงส่วนโค้งนั้นเซ็กซี่เป็นพิเศษ แสงไฟที่ส่องเฉียงลงมานั้นมืดสลัวๆ เขาหรี่ตาทั้งสองข้างเล็กลง “เจ้านายกู้นี่มันหมายความว่ายังไง?”

กู้เป่ยรีบหัวเราะกลบเกลื่อนเล็กน้อย “นี่น่ะ พึ่งมาวันนี้ ยังไม่รู้กฎระเบียบ ขอเวลา3นาที”

ขณะพูดเขาก็ลุกขึ้นยืน บีบแขนของซางหยูไว้แน่น หน้าตาโหดเหี้ยม ข่มขู่เบาๆ “มาแล้วก็อย่าทำมาเป็นแสดง ลูกไม้แสร้งปล่อยเพื่อจับ ไม่พอดู เรียกเธอมาก็เพราะถูกใจเธอ ถ้าดูแลคนนี้ดี อยากได้เงินเท่าไหร่บอกราคามา แต่ถ้ากล้ามากำเริบเสิบสานที่นี่ ฉันจะทำให้เธอตายทั้งเป็น!”

ดูเหมือนว่าสถานการณ์นี้เอะอะจนกระตุ้นความสนใจของเสิ่นเผยซวน สายตาของเขาถูกดึงออกมาจากหน้าจอโทรศัพท์ในมือ ค่อยๆมองมา พอเห็นเด็กสาวที่ตกใจจนตัวสั่นยืนอยู่ข้างประตู ตะลึงไปพักหนึ่ง แปลกใจที่เธอมาปรากฏตัวอยู่ในที่แบบนี้

ซางหยูถูกกู้เป่ยบังคับดึงเข้ามา เขาส่งยิ้มให้กับจงจิ่งห้าว “ให้คุณเห็นเรื่องตลกซะแล้ว แต่ว่าใสซื่อบริสุทธิ์แบบนี้ ถึงจะน่าดึงดูด” เขาหัวเราะอย่างเปิดเผย “คุณว่าอายุขนาดพวกเรา ไม่ยอมแต่งงาน เพื่ออะไร? ถ้าไม่ใช่เพราะอยากสนุก ไม่มีคนผูกมัดไงล่ะ”

งานแต่งงานของจงจิ่งห้าวกับหลินซินเหยียนตอนนั้นเป็นการแต่งงานลับๆ มีคนรู้ไม่มาก ต่อมากลับมา ข้างนอกก็มีข่าวลือว่าข้างกายจงจิ่งห้าวมีผู้หญิงคนหนึ่ง ยังไงก็ไม่ได้จัดพิธีแต่งงาน ไม่ได้พาไปออกงานสังคม ผู้ชายที่มีฐานะมีหน้ามีตาแบบนี้ ข้างกายจะมีผู้หญิงสักคนเป็นเรื่องปกติ ตราบใดที่ไม่มีประกาศอย่างเอิกเกริก ทุกคนก็ไม่จริงจังอะไร คิดว่าแค่เล่นๆเท่านั้น

สิ่งเดียวที่ทุกคนรู้ก็คือเหอรุ่ยหลิน แต่ว่าก็แค่หมั้น ต่อมาก็ถอนหมั้นแล้ว เรื่องที่เฉินชิงอยากให้ลูกสาวแต่งงานกับจงจิ่งห้าว ก็เป็นเพียงแผนลับๆ ไม่ได้แต่งงาน จะกล้าไปประกาศทั่วได้ไง มาวันนี้เฉินชิงก็ไม่มีตำแหน่งแล้ว มีเพียงแค่ลูกสาวคนเดียว ถือว่าฐานะทางบ้านตกต่ำ ยังจะมีความกล้าที่ไหนมาข่มขู่จงจิ่งห้าว