ซูจ้านหันไปมองเสิ่นเผยซวนด้วยสีหน้าตกตะลึง นี่ดวงอาทิตย์ขึ้นทางตะวันตกหรือยังไง เขาถึงได้มีเรื่องจะมาถามตัวเองแบบนี้
ปกติเขาว่าเป็นคนที่ทนตัวเองไม่ได้มาโดยตลอด หรือว่าดวงจันทร์ที่เมืองY กับ ประเทศZมันไม่เหมือนกัน จะทำให้คนนิสัยเปลี่ยน
" มึงพูดมาสิ "
พอเขาสบตาซูจ้าน ' ที่ดูคิดไม่ซื่อ ' เท่าไหร่ เคงขาก็เลยเกินคำถามที่อยากพูดลงไปเหมือนเดิม ถ้าเขาพูดเรื่องที่ซางหยูจูบเขากับซูจ้านละก็ ซูจ้านต้องหาเรื่องแซวและหัวเราะเยาะเขาแน่
จึงรีบเปลี่ยนเรื่องที่จะพูด " เรื่องนั้นน่ะ ผู้หญิงที่ชื่อฉินเยี่ยนเยี่ยน นายไม่ได้สังเกตเหรอ เธอสวยไหมล่ะ "
เสิ่นเผยซวนลงน้ำเสียงหนักคำว่าฉิน มันอยากจะให้เขารู้ตัว
แต่จุดสนใจของซูจ้านดันไปอยู่ที่ความสวยของผู้หญิงคนนั้นทั้งหมด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเสิ่นเผยซวนพูดชมผู้หญิงคนหนึ่ง
เขาจึงขำเหอะๆ น้ำเสียงดูเย็นชา
เสียงหัวเราะของเขาทำให้เสิ่นเผยซวนประหลาดใจ ในใจก็เริ่มกลัว " มึงขำอะไรวะ "
" กูขำที่มึงกับจิ่งห้าวถูกผู้หญิงคนนั้นทำให้สับสนน่ะสิ " เขาใช้แรงตีเข้าไปที่เสิ่นเผยซวน ก่อนจะพูดอย่างจริงจัง " เชื่อกูสิ ถ้ามึงไม่คบก็เด็กมัธยมนั่น มึงจะไม่ได้อยู่ในสังคมนี้อีกเลย หลอกง่ายก็จริง แต่มึงของควบคุมตัวเองไม่ได้หรอก อย่าคิดไปเชียว "
เสิ่นเผยซวน " ..... "
ที่มันเตือนก็ชัดเจนอยู่หรอก
หรือว่าไอ้บ้านี่สมองจะใส่แต่ขี้ลงไป
ไม่ใช่ว่าเขาอยากจะสบถออกมา แต่ไอ้บ้านี่มันซื่อบื้อตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
ซื่อบื้อจนไม่มียาไหนรักษาได้แล้ว!
" ไม่พูดละ กลับไปหาเหล้ากินดีกว่า " เสิ่นเผยซวนไม่อยากคุยกับซูจ้านแล้ว เพราะเขาเกรงว่าตัวเองจะโกรธจนหัวระเบิดตายซะก่อน
ซูจ้านก็ยังรู้สึกแปลกใจอยู่ว่าจงจิ่งห้าวไปทำอะไรกันแน่ ก็เลยถามขึ้นว่า " มึงไม่อยากรู้เหรอวะว่าจิ่งห้าวไปไหน "
เสิ่นเผยซวนปรายตามองเขา " มึงคิดว่าตอนนี้มันสนใจเรื่องอะไรล่ะ "
ซูจ้านคิดอยู่สักพัก " หรือว่าที่ไปกะทันหัน เพราะไปหาพี่สะใภ้เหรอ "
เสิ่นเผยซวนคิดในใจ ว่าสมองมันยังไหวอยู่นะเนี่ย ยังรู้ว่าจงจิ่งห้าวให้ความสำคัญกับเรื่องอะไร ความคิดก็ยังปกตินี่ แต่ทำไมเป็นเรื่องของตัวเอง ถึงให้ดูโง่ขนาดนี้
" มันไม่ได้อยู่กับเราตลอดเหรอ เอาเบาะแสมาจากไหน " ซูจ้านงงไปพักใหญ่ จากนั้นก็เดาขึ้นมาว่า " หรือว่าเขาจะแอบให้คนไปสืบ "
เสิ่นเผยซวน " ...... "
ซูจ้านไม่ได้สังเกตถึงสีหน้าสงสารและสมเพชของเสิ่นเผยซวน อย่าพูดเองเออเองว่า " โคตรแย่เลยว่ะ แม้กระทั่งพวกเราสองคนยังปิดบังได้ลงคอ เนี่ยเราเห็นว่ามันเสียใจ ก็ว่าจะไปสืบให้ แล้วดูสิ ใครจะไปรู้ว่าตัวเองจะไปสืบหาเรียบร้อยเสียแล้ว "
" คนอื่นเขายังใส่ใจเรื่องภรรยาตัวเองเลย แล้วมึงอ่ะ " เสิ่นเผยซวนอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
เมื่อพูดถึงฉินยาท่าทีและสีหน้าของซูจ้านก็ไม่ได้ผ่อนคลายเหมือนเมื่อกี้ แต่ตอบออกมาอย่าห่อเหี่ยว " มึงก็ใช่ว่าไม่รู้สถานการณ์ของกูตอนนี้ ตอนนั้นก็ปิดบังที่อยู่ของฉินยากับกู เบาะแสเดียวที่จะรู้ได้ก็คือที่อยู่ของพี่สะใภ้ ตอนนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเธออยู่ที่ไหน กูก็ไม่กล้าออกไปหา เพราะกลัวว่าจะทำเธอตกใจ กูกลัวเธอเห็นกูแล้วจะไปกระตุ้นความรู้สึกและอารมณ์ ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอีก "
เขาหันไปมองหน้าเสิ่นเผยซวน " เผยซวนกูปวดใจว่ะ "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม