กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 522

นาทีที่ “แพทย์ฝึกหัด” กุมมือของเธอเอาไว้ เป็นช่วงที่คุณหมอได้แทงเข็มลงไปพอดี ในนาทีนั้นเองหลินซินเหยียนก็ตื่นกังวลจนลืมความเจ็บของเข็มที่ฝังลงมาไป

หลังจากที่ได้สติกลับมาแล้ว เธอก็ได้สลัดมือของ “แพทย์ฝึกหัด” ออกไปอย่างไม่มีลังเลเลยแม้แต่น้อย ทั้งยังถลึงตาออกมาอย่างทะมึนตึง พร้อมทั้งตวาดเสียงเข้มออกมา “นายทำอะไร?”

คงเป็นเพราะว่าโกรธจริงๆ น้ำเสียงที่พูดเองก็เลยควบคุมเอาไว้ไม่อยู่ไปด้วย เรียกสายตาจากคนอื่นเข้ามาไม่น้อยเลย

“แพทย์ฝึกหัด” มองหลินซินเหยียนไปไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือว่าควรจะร้องไห้ดี ดีใจเพราะว่าเธอโกรธเคืองเพราะว่าผู้ชาย “คนอื่น” แตะต้อง ร้องไห้ที่ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น แต่กลับแตะต้องไม่ได้

“นายไปเถอะ ฉันไม่จำเป็นต้องให้นายช่วย ฉันหาเองได้” หลินซินเหยียนเบือนหน้ามา คิ้วขมวดเข้าหากันแน่น ไม่รู้ว่ากำลังโกรธ “แพทย์ฝึกหัด” คนนี้อยู่ หรือว่ากำลังโกรธตัวเองอยู่

เมื่อกี้นี้นาทีที่ “แพทย์ฝึกหัด” กุมมือเธอเอาไว้ หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนกับถูกกวางกระแทกเข้ามา มีความรู้สึกจำพวกที่หัวใจโครมครามขึ้นมา

“แพทย์ฝึกหัด” ยืนอยู่ไม่ไปไหน และก็ไม่กล้าเอ่ยปากพูดอธิบายออกมาด้วยเช่นกัน แค่ยืนอยู่อย่างนี้ รอจนคุณหมอเจาะเลือดเสร็จ หลินซินเหยียนก็ยืนขึ้นมา เธอแย่งใบตรวจมาจากมือของ “แพทย์ฝึกหัด” แล้วก็เดินจากมา

ไม่รู้ว่ากำลังหลบเลี่ยง “แพทย์ฝึกหัด” คนนี้อยู่หรือเปล่าเธอจึงได้เดินไปเร็วมาก

“แพทย์ฝึกหัด” มองเงาร่างที่กำลังเดินออกไปอย่างรีบเร่งของเธอ ก็ถอนหายใจออกมา และก็ไม่กล้าเดินตามติดเท่าไหร่นัก เว้นระยะห่างคอยเฝ้าดูเธอเอาไว้

โรงพยาบาลใหญ่ทุกๆแผนกและทุกๆสาขาล้วนแล้วแต่จะมีป้ายบอกกันทั้งนั้น ถึงแม้ว่าจะไม่คุ้นเคยกัน แต่ก็สามารถหาเจอได้ แผนกอัลตร้าซาวด์สี่มิติเองก็อยู่ตรงชั้นหนึ่งด้วยเหมือนกัน ที่นี่ต้องเข้าแถวรอ หลินซินเหยียนเอาแผ่นกระดาษส่งไปให้พยาบาลที่เรียงลำดับคิว จากนั้นก็หาที่นั่งลงรอ

“แพทย์ฝึกหัด” ยืนห่างจากเธอออกไปหลายก้าว

หลินซินเหยียนรู้ว่าเขากำลังตามอยู่ เพียงแต่ไม่ได้พูดออกไป สายตาไม่ได้มองเขา แสร้งทำเป็นไม่รู้

“หลินซินเหยียนเชิญมาตรวจที่ห้องหมายเลขสอง”