กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 636

“เธอคิดจะทำอะไร?” หลินซินเหยียนรู้สึกได้ถึงความคิดร้ายๆของเธอ

แต่ว่าก็ไม่กล้ามั่นใจ

“ให้เขาตายใจ คิดว่าฉันมีผู้ชายอื่นแล้ว” ฉินยาพูดอย่างเลี่ยงไม่ได้

หลินซินเหยียนขมวดคิ้ว มองเธออย่างไม่อยากจะเชื่อ “เธอทำไมถึงใช้วิธีแบบนี้? เธอควรจะพูดกับเขาให้ชัดเจน…”

“เธอจะให้ฉันบอกเขาว่า ร่างกายฉันมีข้อบกพร่องงั้นหรอ?” ฉินยาตัดบทเธอ หากว่าพูดออกไปได้ ก็พูดไปตั้งนานแล้ว

ไม่รอจนถึงวันนี้หรอก

“อารองโสดตัวคนเดียว ฉันก็โสดตัวคนเดียวเหมือนกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ที่จริงก็ดีทีเดียว”

“……”

“เธอเอาจริงหรอ?” หลินซินเหยียนไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองจริงๆ

ฉิยาพยักหน้า “ใช่ ที่จริงฉันอยากจะทำแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่เพราะว่าบาดแผลยังไม่หายดี อารองก็ไม่อยู่ ก็เลย…”

นี่มันเกิดขึ้นฉับพลันจริงๆ ทำให้เธอไม่รู้จะพูดกับฉินยายังไง เธอลุกยืนขึ้น “ฉันขอสงบสติแปปนึง”

พูดจบเธอก็เดินออกไป

ฉินยารู้ว่าเธอเป็นห่วงตัวเอง เอาตัวเองมาถึงทางตัน ตัดขาดความเป็นไปได้ทุกอย่างกับซูจ้าน

แต่ว่าเธอตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว ใครก็มาทำให้ไขว้เขวไม่ได้

“ไม่ต้องห่วงฉัน แทนที่จะให้ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยความกดดัน สู้ผ่อนคลายสักหน่อยจะดีกว่า” ฉินยาเรียกเธอให้หยุด

ต่อให้ไม่ใช่ซูจ้าน เธอรักผู้ชายคนอื่น แล้วจะยังไงล่ะ?

คนที่ร่างกายบกพร่องคนหนึ่ง มักจะทำให้เธอรู้สึกละอายใจกับคนรัก แทนที่จะมีชีวิตอยู่ในความละอายใจ สู้สง่างามสักหน่อยจะดีกว่า ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว หรือใช้ชีวิตอยู่กับคนที่ไม่ทำให้ตัวเองรู้สึกกดดันดีกว่า

ขอแค่ไม่อยู่กับคนที่รักก็พอแล้ว

หลินซินเหยียนหยุดฝีเท้า ไม่ได้โน้มน้าวเธอ และก็ไม่ได้ห้ามเธอ เธอเป็นผู้ใหญ่แล้ว รู้ว่าตัวเองทำอะไร เธอไม่สามารถเข้าไปก้าวก่ายได้

“ยังพอมีเวลา เธอคิดดูดีๆ แค่เธอทำแบบนี้แล้ว ก็เท่ากับว่าปล่อยซูจ้านไปจริงๆเลยนะ” หลินซินเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก ทางข้างหน้าเธอก็ต้องเดินเอง ใครก็ตัดสินแทนเธอไม่ได้ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือเตือนเธอ

“ฉันรู้ ฉันคิดดีแล้ว” ฉินยาคิดอย่างละเอียดแล้ว เธอที่ร่างกายเป็นแบบนี้ จะลากคนอื่นมาลำบากด้วยไม่ได้ แล้วก็ไม่ทำให้ตัวเองลำบากใจด้วย

ไม่รู้สึกรักกับใคร เป็นการใช้ชีวิตที่ดีที่สุด

“เธอเองคิดดีแล้วก็ดีแล้วล่ะ”

พูดจบหลินซินเหยียนก็เดินออกจากห้องของเธอ

จงฉีเฟิงกับเฉิงยู่เวินพาเด็กทั้งสองคนออกไปแล้ว ในวิลล่าเลยเงียบมาก เธอเดินขึ้นข้างบน อารมณ์แปรปรวนเล็กน้อย

เธอคิดว่าฉินยาทำแบบนี้คิดตื้นเกินไป แต่ว่าก็จะไม่เคารพเธอก็ไม่ได้ เธอเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่สามารถมีลูกให้ชายอันเป็นที่รักได้เป็นอย่างดี

ดังนั้นเธอเลยไม่สามารถพูดอะไรได้ บางที เธอกับซูจ้านมีพรหมลิขิตแต่ไม่มีวาสนาได้อยู่ด้วยกันก็ได้

วันนี้ ก็ลิขิตให้ไม่สงบสุข

บนอินเทอร์เน็ตมีคนปล่อยข่าวเป็นระยะๆ ความร้อนไม่ลดลงเลยสักนิด ทวีคูณความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

โรงพยาบาล แม่กู้ที่เป็นลมฟื้นขึ้น ในชีวิต มีลูกทั้งหมดเจ็ดคน จนถึงวันนี้ที่อยู่ข้างกายเหลือเพียงสองคน พี่ใหญ่และพี่หก พี่สองพี่สามพี่ห้า แทบจะตัดขาดจากตระกูลกู้โดยสิ้นเชิง กู้เป่ยเข้าคุกไปแล้ว ในบ้านพี่ห้ามีลูกสามคนที่ต้องดูแล ออกมาไม่ได้ อีกอย่างสามีก็ไม่ยินยอมให้เธอไปมาหาสู่กับตระกูลกู้ด้วย เธอมีใจแต่ไร้ความสามารถ อยากจะช่วย แต่ว่าตัวเองก็เป็นเพียงหญิงสูงวัยคนหนึ่ง เพื่อลูก ไม่สามารถทะเลาะกับสามีได้ ทะเลาะขึ้นมาจริงๆ ครอบครัวแตกแยก ลูกของเธอไม่มีพ่อ ถ้าอย่างนั้นลูกของเธอก็น่าสงสารมาก ดังนั้นเธอได้แต่ออกห่างจากตระกูลกู้

เพื่อให้ครอบครัวของตนเองสมบูรณ์

พี่หกไม่เหมือนกับพี่สาวห้าคนก่อนหน้า แม้ว่าจะถูกเลี้ยงดูมาจากด้านนอก แต่ว่าหลังจากบรรลุนิติภาวะก็ไปเรียนต่อต่างประเทศ คะแนนยอดเยี่ยมมาก หลังจบการศึกษาก็มีงานที่ดีทำ เป็นรองประธานบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง ถือได้ว่าเป็นผู้หญิงแกร่ง

ถือว่าค่อนข้างมีความรู้สึกต่อมารดาอยู่บ้าง