กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 730

ที่สำคัญคือ คนที่นั่งอยู่บนรถเข็นเธอรู้จัก

คุณย่าของซูจ้าน

ทำไมท่านถึงมาที่นี่ได้?

ท่าทีของฉินยาเปลี่ยนไปทันที ท่านย่าไม่รู้ว่าเธอคือฉินยา ก่อนจะถามว่า “เธอเป็นใคร?”

เธอไม่เคยเจอกับหญิงสาวคนนี้มาก่อน

ฉินยาไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เธอควรจะพูดว่าอะไรดี?

บอกว่าตัวเธอคือฉินยา หรือจะบอกว่าไม่ใช่ดี?

เธอไม่เคยคิดเลย ว่าจะได้เจอหน้ากับท่านย่าแบบกะทันหันแบบนี้

เสิ่นเผยซวนเดินเข้ามา เมื่อเห็นว่าเป็นท่านย่า เขาก็ยิ้ม “ทำไมคุณย่าถึงมาที่นี่ได้ครับ”

ดวงตาของท่านย่าดูแดงก่ำ ท่านพูดว่า “ฉันมาหาแกกับจิ่งห้าวน่ะ”

เสิ่นเผยซวนรับรถเข็นมาจากพี่เลี้ยง ก่อนจะถามว่า “ทำไมเหรอครับ”

ท่านย่าถอนหายใจออกมาอย่างแรง

“ก็เพราะว่าซูจ้านนั่นแหละ ทำให้ฉันโมโห” แค่ท่านย่านึกถึงท่าทีที่ไม่ยอมของซูจ้าน ท่านก็รู้สึกว่าตัวเองไม่น่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้แล้ว

“เขาโทรมาหาแกบ้างไหม?” ท่านย่าถาม

ตอนนั้นพวกเขาทะเลาะกันหนักมาก ซูจ้านเลยโมโหจนเดินออกไป ท่านเป็นห่วงซูจ้าน แต่ก็ไม่สามารถรับคำพูดของเขาได้

“ไม่นะครับ เกิดอะไรขึ้นครับ?” เสิ่นเผยซวนมองไปที่ฉินยาก่อนจะถามออกมา

“อยู่ๆ เขาก็มาพูดกับฉันว่า เขาจะไม่มีลูก เพราะเขาไม่ชอบเด็ก แกว่าเขาบ้าไปแล้วใช่ไหม?”

เสิ่นเผยซวนเข็นท่านย่าออกจากประตู และให้ฉินยาเข้าไปอยู่ในบ้านก่อน

คำพูดเมื่อครู่นี้ของท่านย่าฉินยาได้ยินทั้งหมด เธอรู้อยู่แก่ใจอยู่แล้วว่าท่านย่ามาที่นี่เพื่ออะไร

ท่านคงจะหวังให้จงจิ่งห้าวกับเสิ่นเผยซวนไปพูดโน้มน้าวซูจ้าน

ต่อให้เธอไม่เดินตามไปเธอก็รู้ว่าท่านย่าจะพูดอะไร สุดท้ายก็เลยไม่ได้ตามไป เพราะยิ่งได้ยินมากเท่าไหร่มันก็จะยิ่งทำให้ตัวเธอรู้สึกเจ็บปวดมากเท่านั้น

เสิ่นเผยซวนพาคุณย่าหยุดลงข้างน้ำพุรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าทางด้านขวาของบ้านพัก เหตุผลที่เขาไม่อยู่ในบ้านเพื่อพูดถึงเรื่องนี้ เพราะเขากลัวว่าฉินยาจะได้ยิน

ในบ้านมีคนอยู่เยอะ เขาก็กลัวว่าจะมีคนหลุดปากพูดเรื่องนี้ออกไป และทำให้ท่านย่ารู้ว่าคนที่มาเปิดประตูเมื่อครู่นี้ก็คือฉินยา

ที่จริงยังไม่ทันได้ฟังเรื่องทั้งหมดจากท่านย่า เขาก็พอจะเดาได้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ไม่อย่างนั้นสุขภาพของคุณย่าตอนนี้ คงไม่ออกมาที่บ้านพักดึกๆ ดื่นๆ

ท่านย่าถอนหายใจออกมา “แกรู้ไหมซูจ้านเป็นอะไรไป?”

เมื่อก่อนก็ไม่เคยได้ยินเขาพูดเลยว่าไม่ชอบเด็ก และเหมือนว่าเขาจะรอคอยกับการที่ได้มีลูก

ทันใดนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป แค่ท่านพูดว่าให้เขารีบมีลูก เขาก็มีท่าทีไม่ชอบใจเวลาที่ท่านพูดถึงเรื่องลูก

ท่านไม่เข้าใจเลย และก็คิดไม่ออกด้วยว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้

“เผยซวน แกบอกฉันหน่อยสิ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า? ตอนแรกก็ดีๆ อยู่ ทำไมอยู่ดีๆ ก็เปลี่ยนไปแบบนี้?”

เสิ่นเผยซวนก็ไม่รู้ว่าจะพูดโน้มน้าวท่านย่ายังไงดี “ในสังคมยุคนี้ ที่จริงแล้วก็มีหนุ่มสาวจำนวนมากที่ไม่ชอบเด็ก…”

คนอื่นก็ส่วนคนอื่น แต่ว่าเขาจะเป็นแบบนั้นไม่ได้!” ท่านย่าพูดตัดบทเขาด้วยความร้อนรน “ไม่ใช่ว่าแกจะไม่รู้ถึงสถานการณ์ของเขาสักหน่อย ตระกูลซูก็มีเขาเป็นเพียงทายาทคนเดียว ถ้าเขาทำให้ตระกูลซูต้องจบลงเพียงเท่านี้ แล้วฉันจะไปบอกกับคุณปู่ของเขาว่ายังไงกัน?”

เสิ่นเผยซวนเม้มปากไม่พูดอะไร

ท่านย่ามองไปทางเสิ่นเผยซวน ก่อนจะหรี่ตาลง “แกรู้อะไรมาใช่ไหม?”

“ผมไม่รู้ครับ…”

“เผยซวน” ท่านย่าพูดตัดบทเขาอีกครั้ง “ฉันก็อยู่ได้อีกไม่นานแล้ว แกอย่ามาโกหกฉันร่วมกับซูจ้านเลยนะ พูดกับฉันมาตรงๆ เลย เขาหาฉินยาเจอแล้วใช่ไหม?”

ไม่อย่างนั้นเธอก็ไม่เข้าใจเลยว่า ยังมีอะไรถึงทำให้ซูจ้านไม่ปกติแบบนี้

“เพราะเธอไม่ยอมมีลูกให้ซูจ้านอีกแล้วใช่ไหม?” ท่านน่าพูดเดา