กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 735

กวนจิ้งก็นั่งอยู่อย่างนั้นและไม่ขยับเขยื้อนอะไร “คุณมีอะไรก็พูดว่า ในห้องนี้มันไม่มีคน ไม่มีใครจะได้ยินหรอก”

กู้หุ้ยหยวนทำหน้าเย็นชาใส่ “ทำไม แค่นี้ก็กลัวฉันแล้ว? ฉันจะกินคนหรือยังไง?”

เอาแต่หลบอยู่นั่นแหละ เธอเป็นเสือหรือยังไง?

กวนจิ้งแอบมองเธออยู่หลายวินาที เพื่อให้เธอได้เชื่อมั่นในตนเองตลอด เขาสูดลมหายใจเข้า จากนั้นก็นั่งลงและยิ้มให้ตอนพูด “ทำไมคุณถึงได้ขี้เหนียวจัง?”

กู้หุ้ยหยวนส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ “กวนจิ้งคุณรับปากยอมช่วยฉันคงไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”

“ผมไม่ได้โกหกคุณ ไม่ได้โกหกคุณจริงๆ” กวนจิ้งยิ้มหน้าบาน “ตอนแรกผมก็ไม่จะลาออกแล้วไม่ใช่เหรอ แต่เพื่อช่วยคุณ ขนาดลาออกผมยังไม่ออกเลย จะเป็นสายลับให้คุณนี่แหละ คุณวางแผนว่าจะทำยังไงต่อ?”

ถึงอย่างไรก็ได้รู้ถึงแผนการของเธอ ก็สามารถแจ้งในการทำลายแผนได้ก่อน

กู้หุ้ยหยวนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ “ฉันไม่ได้เสียใจจนเป็นบ้าไป ก็แค่คนในบ้านตายไปจนไม่รู้สึกสบายใจ ตื่นตระหนกกับความอัดอั้น ฉันรู้ เรื่องที่ทำผิดกฎหมาย ฉันเองก็ต้องได้รับโทษทางกฎหมาย แต่ว่าการที่มาเห็นคนที่ทำลายครอบครัวของฉัน ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ฉันทำไม่ได้กับการที่มานั่งทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ฉันคิดว่า ทำลายความรู้สึกของพวกเขาทั้งสองคนซะ จนภรรยาของแยกทางด้วย ก็ไม่ผิดกฎหมายใช่ไหม?”

อย่างน้อยเธอก็ไม่เคยได้ยินว่า คนที่เมียน้อยต้องถูกจำคุกนี่

กวนจิ้ง “…”

เขาคิดว่า ในโลกใบนี้มีคนที่เป็นเมียน้อยตั้งเยอะแยะ ถ้าเป็นเมียน้อยแล้วมันผิดกฎหมาย คนก็คงหายไปเยอะมากเลยมั้ง?

เขาก็ได้แต่หวังอย่างแรงกล้า สามารถเอากฎหมายมาใช้แบบนี้ได้

การทำลายครอบครัวคนอื่นเป็นความถือว่าเป็นความทุจริตทางศีลธรรม การละเมิดกรรมสิทธิ์ของคนอื่น ก็เหมือนกับการทำผิดทางกฎหมาย

เมื่อหันกลับมาคิดแล้วมันไม่ใช่ความจริง ตอนนี้สิ่งที่ถ่วงเวลาอยู่คือต้องรู้ให้ได้ว่าตกลงแล้วกู้หุ้ยหยวนต้องการจะทำอะไรแน่

“คุณคิดจะทำยังไง?” กวนจิ้งถาม

กู้หุ้ยหยวนช้อนสายตาขึ้น “คุณเป็นคนใกล้ตัวของจงจิ่งห้าว อีกทั้งเขาก็เชื่อมั่นคุณมากไม่ใช่เหรอ?”

“เขาเชื่อมั่นในตัวผม ไม่งั้นผมจะอยู่ที่บริษัทได้นานขนาดนี้เหรอ” กวนจิ้งพูด

กู้หุ้ยหยวนเขยิบตัวเข้าหา พลางกระซิบอยู่ข้างหูเขา โดยใช้เสียงมีแค่พวกเขาสองคนได้ยิน “คุณต้องหาวิธีพาจงจิ่งห้าวมาที่โรงแรมจวินรุ่ยด้วยอาการมึนงง ไม่ว่าจะมอมเหล้ามาหรือว่าใส่ยามา หรือจะเป็นวิธีอื่นก็ได้หมด ฉันรู้สึกว่าคุณหาวิธีในการมอมเหล้าเขาดีที่สุดแล้ว เพื่อสร้างโอกาสหลังจากเมาแล้วเกิดรุ่มร่ามขึ้นมาในเวลานั้น ก็ให้หลินซินเหยียนเมียของเขามาเห็นกับตา ฉันก็ไม่เชื่อหรอกว่า เมื่อเธอเห็นจงจิ่งห้าวกับผู้หญิงอีกคนนอนอยู่บนเตียงแล้ว ยังไม่เข้าใจผิดอีก!”

กวนจิ้งถึงกลับผงะตัวออก จนรู้สึกหนาวเหน็บไปทั่วตัว “นี่คุณหน้าไม่อายจริง ๆ เหรอ?”

ผู้หญิงคนนี้น่ารังเกียจจริงๆ แย่ยิ่งกว่าผู้ชายอีกเยอะ

กู้หุ้ยหยวนคว้าคอเสื้อของเขาเอาไว้ พลางประกบตัวเข้าหา “คุณถอยทำไมเนี่ย?”

กวนจิ้งพูดไปตามตรง “ผมรังเกียจที่คุณหน้าไม่อาย!”

กู้หุ้ยหยวนยิ้มให้ “คุณหึงเหรอ?”

กวนจิ้งหลุบตาต่ำ สายตามองตรงคอเสื้อที่มันแยกออกจากกันเพราะว่าเธอหันตัวพอดี ความงดงามกำลังเบ่งบานออกมา พลันละทิ้งความคิดบิดเบี้ยวของกู้หุ้ยหยวนทันที เธอเป็นผู้หญิง ก็ต้องมีความสามารถเป็นทุนอยู่แล้ว

อย่างน้อยในเวลานี้ กวนจิ้งที่เป็นผู้ชายที่ช่างวู่วามซะด้วย

เขาถอนสายตากลับมา “ผมพูดว่าผมหึง คุณไม่ทำได้ไหมล่ะ?”

กู้หุ้ยหยวนยิ้มหน้าบ้าน อย่างอารมณ์ดี “คุณเป็นผู้ชายของฉัน ยังไงฉันก็ต้องรักษาเนื้อรักษาตัวไว้ให้คุณอยู่แล้ว อีกอย่าง ฉันก็ไม่สามารถเอาตัวเองเข้าแลกกับสถานการณ์ล่อแหลมด้วย แค่ใช้เงินนิดหน่อย พวกผู้หญิงในสถานที่บันเทิงยามค่ำคืนต่างก็ยินยอมทำทั้งนั้นแหละ ฉันไม่ต้องเสนอตัวออกนอกหน้าในการทำเองหรอกน่า...”

ตอนที่พูดอยู่นั้นเธอก็ยอมปล่อยมือ นิ้วมือก็มุดเข้าไปด้านในคอเสื้อของเขา พลางลูบคลำแผงอกของกวนจิ้ง พลางถามกลับอย่างออดอ้อน “กวนจิ้ง คุณเป็นผู้ชายหรือเปล่า?”

กวนจิ้งตัวแข็งทื่อ “ผมเป็นผู้ชายหรือเปล่า คุณยังไม่รู้เหรอ?”

กู้หุ้ยหยวนยิ้มตอบ “ฉันรู้สิ”