“ทำไมถึงมาเวลานี้ล่ะ”
เขาเดินเข้ามา จงจิ่งห้าวกับซูจ้านก็เห็นเขาทันที
ซูจ้านอ้าปากถาม
กวนจิ้งตอบกลับ “มาหาประธานจงเพราะว่ามีธุระด้วย ทำไมนายเองก็อยู่ที่นี่เวลานี้ด้วยล่ะ?”
ซูจ้านตอบกลับอย่างซุกซน “มาหาเจ้านายมีธุระ”
กวนจิ้งนั่งลงข้างเขาและถามกลับ “เรื่องอะไร? พูดให้ฟังได้ไหม?”
“หยุดฟังเรื่องของฉันเถอะ” ซูจ้านพูดหมดเปลือกแล้ว เขามาหาหลินซินเหยียน เพื่อถามข่าวคราวเรื่องของฉินยา
ส่วนทางท่านย่านั้นเขาไม่ได้จัดการให้จบเรื่อง ตนเองก็ไม่กล้าไปเจอหน้ากับฉินยา ทำได้แค่ไปถามข่าวคราวของเธอจากปากคนอื่นแทน
ตอนนี้กวนจิ้งเองไม่มีกระจิตกระใจจนไปนินทาเรื่องของคนอื่น เพราะว่าตัวเขาเองก็วุ่นวายพอตัวอยู่แล้ว
“พูดเรื่องของนายมา?” ซูจ้านเองก็ไม่อยากกลับไป กลับไปท่านย่าก็จะพูดกับเขาอีก เพื่อให้เธอยอมปล่อยฉินยาไป ส่วนเรื่องที่ทำร้ายฉินยานั้น ก็แค่ใช้เงินจ่ายชดใช้คืนไป จากนั้นก็พูดพร่ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรื่องที่ว่าไม่สามารถให้ซูจ้านไม่มีทายาทไม่ได้ ไม่สามารถตายไปแล้วไม่มีหน้าไปเจอกับญาติพี่น้องที่ตายไปแล้วได้
ซูจ้านฟังจนเลี่ยนแล้ว จนเบื่อแล้ว เลยไม่อยากกลับไปมากๆ
ไม่สู้ฟังคำนินทาเรื่องคนอื่นดีกว่า เพื่อระบายความอัดอั้นของตนเอง
บางทีคนอื่นอาจจะมีปัญหาด้วย?
เสิ่นเผยซวนต่างรู้แล้วว่า และก็ไม่สนใจซูจ้านจะรู้เรื่องด้วย กวนจิ้งพูดตรงๆ เลย โดยการเล่าแผนการของกู้หุ้ยหยวนออกมา
“กู้หุ้ยหยวน? พวกนายไปอยู่ด้วยกันตอนไหนเนี่น?” ซูจ้านเหล่มองกวนจิ้งแบบไม่อยากจะเชื่อ
กวนจิ้งเหลือบมองเขา หัวคิ้วขมวดเล็กน้อย “ไปอยู่ด้วยกันตอนไหน? ฟังขัดหูชะมัด”
“งั้นแกพูดสิว่าทำไมจู่ ๆ ถึงไปอยู่ด้วยกันได้?” ซูจ้านคิดอยู่ในใจ นี่เขาพลาดอะไรหรือเปล่า?
ตอนที่เขาไม่อยู่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น?
กวนจิ้งกับกู้หุ้ยหยวนเหรอ?
กวนจิ้งมีอาการกระตุกเล็กน้อย ถึงอย่างไรก็ไม่น่าฟังอยู่ดี “ขี้เกียจอธิบายให้แกฟัง”
เขากลับมาที่ประเด็นหลัก “กู้หุ้ยหยวนไม่ได้เสียสติไป ก็แค่เก็บงำความโกรธเคืองนี้เอาไว้ ถึงคิดแผนการแก้แค้นออกมา พวกเราควรจะทำอย่างไรดี?”
ให้เธอหายไปเลยก็คงเป็นไปไม่ได้ การไม่กลัวขโมยจะมา แต่กลัวว่าขโมยจะแค้นฝังใจมากกว่า เพราะว่าคนที่ต้องทำการทำร้ายคุณทุกชั่วขณะจิตเป็นคนที่มีชีวิตอยู่รอบตัวคุณ เป็นเรื่องหนึ่งที่ทำให้คนเราเสียวสันหลังเหงื่อไหลแตกพลั่ก ไม่แน่เวลาไหนที่เธอกระโดดออกมา เพื่อแทงคุณเข้า
ความรู้สึกนี้มันทำให้คนเราช่างน่าเบื่อมาก
ประจวบเหมาะกับร่างกายของหลินซินเหยียนไม่ค่อยสบายในเวลาสำคัญนี้พอดี ระเบิดที่สามารถจุดชนวนได้ตลอดเวลา จำเป็นต้องจัดการแก้ไขปัญหาให้ราบคาบ
จงจิ่งห้าวครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ แต่ก็ไม่ได้บอกความคิดของตนเองออกมาทั้งหมด แต่กลับพูดว่า “พรุ่งนี้ฉันจะไปปรากฏตัวที่โรงแรมจวินรุ่ย แกก็ไปบอกกับเธอว่าแกทำได้สำเร็จแล้ว เพื่อเรียกความสนใจให้เธอมายังห้อง”
หลังจากที่จัดการปัญหากันแล้ว ที่เหลือคือการลงมืออย่างโหดเหี้ยมกลับไปแทน เพื่อให้เธอไม่มีอิสระอีก และจะได้ไม่ทำร้ายคนอื่นต่อ
กวนจิ้งถามกลับอย่างระแวดระวัง “นายคิดจะทำอะไร?”
การที่อยู่ใกล้ชิดกับจงจิ่งห้าวมานาน เขาก็ไม่ใช่พวกหัวรั้น เมื่อฟังน้ำเสียงของเขาแล้วเหมือนว่าการลงมือกับกู้หุ้ยหยวนนั้นดูไม่เบามือเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม