กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม นิยาย บท 741

ห้องนี้เปิดอยู่ข้างห้องที่กู้หุ้ยหยวนบอกว่าจะวางแผนทำร้ายจงจิ่งห้าว

เมื่อครู่ที่เสิ่นเผยซวนออกมาดูสถานการณ์ ประตูปิดไม่มิด กู้หุ้ยหยวนก็ผลักประตูเข้าไปโดยตรง

เธอสีหน้าเรียบเฉย เห็นพวกเขาไม่มีอาการตกใจเลยแม้แต่น้อย

ในใจเธอรู้ดี ซูจ้านทรยศเธอ เอาแผนการของเธอทั้งหมดไปบอกกับจงจิ่งห้าว

เธอรู้ ที่นี่อาจจะมีแผนครบชุดรอเธออยู่ก็ได้

กวนจิ้งเก็บมือถือ เขากำลังเตรียมจะโทรหากู้หุ้ยหยวน บอกเธอว่า เขามอมเหล้าจงจิ่งห้าวจนเมาแล้ว ถามเธอว่าจะพาผู้หญิงมาเมื่อไหร่

แต่ทว่า เธอกลับปรากฏตัวอยู่ที่หน้าห้อง

เขามองเธออย่างแปลกใจ “ทำไมคุณถึง.......”

กู้หุ้ยหยวนหัวเราะ “กวนจิ้ง จนถึงขณะนี้แล้ว คุณยังเตรียมตัวจะปิดบังเรื่องที่คุณทรยศเจ้านายของคุณเหรอ?”

เสิ่นเผยซวนหันไปมองกวนจิ้ง เหมือนกำลังถามว่านี้มันเรื่องอะไรกัน?

กู้หุ้ยหยวนไม่ได้ใส่ใจว่าสีหน้าของกวนจิ้งเปลี่ยนไปแล้ว พูดกับจงจิ่งห้าวว่า “คุณไม่เคยสงสัยเหรอ คำพูดที่กวนจิ้งพูดกับคุณเป็นคำโกหกหมดเหรอ? พูดกับคุณตามตรง เขากับฉันร่วมมือกันมาหลอกคุณ จนถึงตอนนี้คุณน่าจะดูเข้าใจแล้ว พวกเราเป็นพวกเดียวกัน เขารับผิดชอบยื้อคุณไว้ ส่วนฉันไปที่โรงพยาบาล ไปพบภรรยาคุณ.......”

“คุณทำอะไรไป?” จงจิ่งห้าวสายตาเคร่งขรึม

“ตามแผนแล้ว กวนจิ้งยื้อคุณไว้ ส่วนฉัน แน่นอนว่าไปทำเรื่องที่ไม่ดีกับคุณ......เพียงแค่ ฉันก็รู้สึกเสียใจครึ่งทาง ว่าการจองล้างจองผลาญกันไม่เลิกเมื่อไหร่จะจบ? ฉันตัดสินใจไม่แก้แค้นแล้ว” เธอมองกวนจิ้งอย่างสงบเรียบเฉย หมุนตัวอย่างยิ้มแย้ม หันหลังแล้วโบกมือให้พวกเขา “ประธานจง ถูกคนที่ไว้ใจที่สุดหลอก? ความรู้สึกเป็นยังไงบ้าง?”

จงจิ่งห้าวไม่ได้เชื่อคำพูดเธอทั้งหมด

กวนจิ้งก็ไม่ได้รีบร้อนแก้ตัว เพราะวินาทีนี้ เขาเข้าใจทุกอย่างแล้ว

เขาเล่าแผนการของเธอให้จงจิ่งห้าวฟัง เธอรู้หมดแล้ว เพราะฉะนั้นแผนการครบชุดในวันนี้ เธอก็รู้ ไม่ได้พาผู้หญิงที่จะทำแผนคิดร้ายต่อจงจิ่งห้าวมา เธอจึงทำตามสถานการณ์ บอกว่าทุกอย่างนี้เป็นแผนร่วมงานของพวกเขา ทำลายความเชื่อใจระหว่างเขาและจงจิ่งห้าว

เขาคิดในใจ เธอได้ยินตอนที่เขาโทรศัพท์คุยกับจงจิ่งห้าวใช่ไหม?

“กวนจิ้ง การร่วมงานระหว่างเราจบลงแล้ว ลาก่อน” สายตาเธอยิ้มแย้ม ยกมือโบกไปมา จากนั้นก็จากไปอย่างสง่า

“คุณร่วมมือพร้อมกันกับเธอมาหลอกพวกเราจริงเหรอ?” เสิ่นเผยซวนถาม

กวนจิ้งมองเขาทีหนึ่ง พูดกับจงจิ่งห้าว “ผมไม่เคยรับปากเธอ”

จงจิ่งห้าวไม่ได้ติดตามเอาความ แต่สายตาเย็นชามาก “คุณถูกผู้หญิงคนหนึ่งวางแผนคิดร้ายแล้ว ยังมีหน้าอีก”

ชัดเจนมากแล้ว กู้หุ้ยหยวนรู้เรื่องที่กวนจิ้งเอาความลับมาบอกเขาแล้ว เขานึกว่ากวนจิ้งมีความมั่นใจเต็มที่ ทำให้กู้หุ้ยหยวนเชื่อใจเขา ถึงได้ทำแผนการนี้

ใครจะไปรู้ว่าเขาถูกคนหยอกเย้าแล้ว

ยังเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ถูกคิดร้ายไปรอบหนึ่งแล้วไม่รู้จักจำ คนโง่ที่ยังสามารถถูกคิดร้ายสองครั้ง จงจิ่งห้าวจะสงสัยโอคิวของกวนจิ้งแล้ว

“ขอโทษ.......”

กวนจิ้งก็คิดไม่ถึง ว่ากู้หุ้ยหยวนไม่เชื่อใจตัวเอง เขาสะเพร่าเอง

“ที่นี่พวกนายจัดการหน่อย ฉันไปก่อนแล้ว” เขายังไม่วางใจ จ้องกลับไปดูหลินซินเหยียนที่โรงพยาบาลหน่อย

เขาไม่เชื่อคำพูดของผู้หญิงคนนั้น

เสิ่นเผยซวนพูด “นายไปเถอะ ที่นี่มอบให้พวกเราเอง”

คราวนี้เขาก็ดูเข้าใจแล้วว่ามันเรื่องอะไรกัน

ก็คือกวนจิ้งคิดว่าตัวเองหลอกกู้หุ้ยหยวนได้แล้ว ความจริงแล้วคนอื่นเขาไม่ได้เชื่อเขาเลย ยังถูกหลอกใช้เขาจนกลายเป็นแบบนี้

เสิ่นเผยซวนตบไหล่เขา แสดงการปลอบใจ

กวนจิ้งแค่รู้สึกปวดหัว เขาแพ้ทางในมือผู้หญิงคนเดียวกันสองครั้ง พูดออกไป ช่างขายหน้าเป็นบ้า

มือถือในกระเป๋าของเขาดังขึ้นฉับพลัน

เขาหยิบออกมากดรับสาย

ไม่นานเสียงของกู้หุ้ยหยวนก็ดังมา “กวนจิ้ง.......”

“กู้หุ้ยหยวน” กวนจิ้งโมโหโกรธา ผู้หญิงคนนี้ช่าง.......ดวงชะตาไม่ถูกกับเขาเลย

ทำให้เขาผิดแล้วผิดอีก

ตอนที่กู้หุ้ยหยวนไปเจอหลินซินเหยียน ก็คิดแผนเรียบร้อยแล้ว ตอนแรกเธอคิดว่าตัวเองออกจากประเทศแบบนี้ ตัวเองจะขอโทษพ่อ ขอโทษน้องชาย

หลังจากฟังคำพูดของหลินซินเหยียนแล้ว ใจของเธอก็สว่างขึ้นเยอะมาก ไม่รู้สึกว่าตัวเองยอมสละการแก้แค้นจากไปเป็นเรื่องเห็นแก่ตัว

เธอยอมละทิ้งการแก้แค้น แต่ไม่อยากปล่อยให้กวนจิ้งสบาย

ใจของผู้ชายคนนี้ เธอใช้ร่างกายก็ทำให้อุ่นไม่ได้

ความซื่อสัตย์ของเขานั้นถึงกระดูกแล้ว

เธอยืนอยู่หน้าประตูทางขึ้นเครื่อง มองท้องฟ้าผ่านกระจกห้องโถงใหญ่ นี่คือครั้งสุดท้ายที่เธอจะดูเมฆของเมืองนี้ “กวนจิ้ง คุณหลอกฉัน ฉันก็ต้องส่งของขวัญให้คุณบ้าง คุณชอบไหม?”

กวนจิ้งกำหมัดไว้แน่นเป็นเสียงดังกั๊กกั๊ก กัดฟันอย่างเคียดแค้น “คิดร้าย ทำให้คุณมีความภูมิใจใช่ไหม?”

กู้หุ้ยหยวนหัวเราะตอบอืมไปคำหนึ่ง รอยยิ้มของเธอจางหายอย่างรวดเร็ว “กวนจิ้ง คุณหลอกฉัน ฉันก็หลอกใช้คุณ เราเสมอกันแล้ว จากนี้ไปฉันจะไม่ตามตื๊อคุณอีกแล้ว”

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ “ก่อนจากไป อยากจะบอกคุณเรื่องหนึ่ง ฉันท้องแล้ว”

“แม่งเอ๊ยคุณอย่ามาคิดหลอกผมอีก พูดมา คุณอยากทำอะไรอีก?”

กู้หุ้ยหยวนไตร่ตรองไปครู่หนึ่ง หัวเราะพูดว่า “ก็แค่อยากยั่วโมโหคุณเท่านั้น”

“กู้หุ้ยหยวน”

กวนจิ้งเหลือเพียงความหงุดหงิด

ได้ยินเสียงอันโมโหของเขา เธอหัวเราะแล้ว “กวนจิ้ง ลาก่อน”

พูดจบเธอก็วางสาย แล้วก็ปิดเครื่อง ลากกระเป๋าเดินเข้าประตูทางขึ้นเครื่องไปอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย

ลาก่อนกวนจิ้ง ลาก่อนแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง

ควรจบสิ้นแล้ว อย่างที่กวนจิ้งพูด เธอควรใช้ชีวิตของตัวเอง

เพราะฉะนั้นเธอปล่อยมือกับทุกสิ่งทุกอย่าง รวมถึงกวนจิ้งด้วย

กวนจิ้งโทรกลับทันที แต่ทว่าเสียงที่ดังมานั้นคือ “ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ กรุณาติดต่อใหม่ Sorry.......”

กวนจิ้งวางสาย ผู้หญิงคนนี้กลับปิดเครื่องแล้ว?

ไม่คิดว่าเขาต้องไปหาเธอ

“คุณดูไว้ ผมไปก่อนแล้ว” พูดจบกวนจิ้งก็วิ่งออกไป

เสิ่นเผยซวนยืนอยู่ที่เดิมสองวินาที ต้องเป็นเขาทำเองหมดแล้ว

โรงพยาบาล

จงจิ่งห้าวกลับไปถึงโรงพยาบาลเห็นบนโต๊ะห้องมีช่อดอกไม้วางอยู่ช่อหนึ่งจริง เขาขมวดคิ้วถาม “ดอกไม้นี่มาจากไหน?”