ฉินยาได้นั่งลงข้างเขา ท่านย่ายิ้มตาหยีและพูดว่า" เจ้าเสี่ยวเสว่คนนี้ฝีมือดีอยู่เหมือนกันนะ พวกเธอลองชิมดูสิว่าถูกปากหรือเปล่า "
ซูจ้านตักน้ำซุปให้ฉินยา " ผมว่าน้ำซุปนี้ก็ไม่เร็วเลย คุณลองสักหน่อยเถอะ "
เขายกน้ำซุปที่พึ่งตักมา วางไว้ตรงหน้าฉินยา
ท่านย่ามองไปที่ฉินยาแล้วก็พูดว่า " ฉินยาดูผอมแห้งไปนะ ต้องกินเยอะๆสิ บำรุงร่างกายให้ดี แบบนี้ถึงจะได้... "
" คุณย่า! " ซูจ้านพูดตัดบทหล่อน เพราะคิดว่าหล่อนจะพูดเกี่ยวกับเรื่องลูก
ท่านย่าดูเหมือนในใจจะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ เมื่อก่อนนี้ซูจ้านใจร้ายกับหล่อนเสียที่ไหน หรือว่าเป็นเพราะเรื่องลูกในใจเลยมีเรื่องอะไรบางอย่าง
" ฉันยังไม่ได้พูดอะไรสักหน่อย ทำไมแกต้องดุฉันขนาดนี้ด้วย " ท่านย่าทำทีเง้างอน
รู้สึกว่าหลานชายเปลี่ยนไปเสียแล้ว
" คุณย่าคะ ซูจ้านไม่มีอะไรหรอกค่ะ " ฉินยาเอาน้ำซุปที่ซูจ้านตักให้ วางไว้ตรงหน้าเธอ " เขาบาดแผล ในใจเขามีเรื่องมากมายให้คิดมาก คุณย่าคงไม่โกรธเขาหรอกใช่ไหมคะ? "
ท่านย่าเงยหน้ามองเธอแล้วพูดว่า " ฉันจะไปกดเขาลงได้ยังไงล่ะ?เธอกินซุปนี่สิ "
ท่านย่าก็วางซุปลงตรงหน้าฉินยาอีกครั้ง แล้วลากมือของเธอออกมา จากนั้นก็พูดว่า " เมื่อกี้ฉันก็ไม่ได้อะไรหรอก เพียงแค่ฉันได้ยินมาว่าผู้หญิงเก็บไข่ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องเป็นไข่ที่มีคุณภาพถึงจะสามารถเพาะตัวอ่อนได้ ฉันเห็นว่าเธอผอมเกินไป กลัวว่าถึงเวลาเธอจะทนความลำบากนั้นไม่ได้ ก็เลยอยากให้เธอบำรุงร่างกายให้ดีสักหน่อย "
ฉินยารู้สึกว่าหลังของเธอเย็นวาบขึ้นมา ท่านย่ารู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน?
" คุณย่าคะ.... "
" ฉันเคยไปถามมาหมดแล้ว เธอกับซูจ้านอายุยังน้อย ก็ยังพอจะทำเด็กหลอดแก้วได้ง่ายๆ ตอนนี้สิ่งที่ยากเพียงอย่างเดียวคือหาคนที่เหมาะสม...... "
" คุณย่า " ท่านย่ายังไม่ทันพูดจบ ซูจ้านก็ตัดบทหล่อน " เรื่องนี้ผมจะจัดการเอง ขากับเท้าคุณย่าเดินไม่ค่อยสะดวกนัก ไม่ต้องเข้ามายุ่งหรอก..... "
" ฉันไม่ต้องยุ่งงั้นเหรอ? " ท่านย่ามองเขาด้วยสายตาที่สุขุม " ฉันรอให้แกไปทำ ฉันต้องรอถึงตอนไหนกัน? "
" คุณย่า..... "
" แกไม่ต้องพูดแล้ว โรงพยาบาลฉันก็หาให้พวกเธอเรียบร้อยแล้ว ฉันพอจะรู้ว่า เมืองBของพวกเรามีโรงพยาบาลที่ดีที่สุดอยู่ ทางด้านเทคนิคก็เจริญมาก สักพักให้แกแผลหายดีแล้วก็ไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลกับฉินยาดู "
ซูจ้านก็นึกถึงวันแรกที่กลับมาบ้าน ท่านย่าก็เริ่มพูดถึงเรื่องนี้ เขารับมือไม่ทันเลยจริงๆ
แล้วดันรู้เรื่องพวกนี้โดยละเอียดอีกต่างหาก
" ใครเป็นคนบอกคุณย่าครับ ว่าเมืองBมีเทคโนโลยีการแพทย์ในโรงพยาบาลดีๆแบบนี้? "
เฉินเสว่เดินเข้ามา " ฉันเองค่ะ.... ฉันช่วยคุณย่าหาในอินเทอร์เน็ต "
ซูจ้านหน้าขรึมลง ก็คิดว่าวัยรุ่นเดี๋ยวนี้ไม่รู้จักอะไรควรไม่ควร ถ้าเป็นแม่บ้านคนก่อนก็คงจะกล้าทำเรื่องพวกนี้อยู่หรอก?
เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ " ใครอนุญาตให้เธอแตะต้องคอมพิวเตอร์ในบ้านได้ตามใจชอบ ถ้าของอะไรฉันหายไป เธอจะรับผิดชอบไหวเหรอ? "
ในคอมพิวเตอร์ของบ้านก็ไม่ได้มีอะไรสำคัญขนาดนั้น ก็เลยไม่ได้ล็อกรหัสเอาไว้ ที่เขาโมโหก็เพราะว่าเธอจุ้นไม่เข้าเรื่องต่างหาก!
ท่านย่าแข้งขาก็ไม่ค่อยดีนัก แล้วก็ใช้พวกโทรศัพท์กับคอมพิวเตอร์ไม่เป็นเสียด้วย สุดท้ายก็ต้องทำตามที่เขาจัดเตรียมทุกอย่างไว้ให้
ตอนแรกเขาก็คิดไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ตอนนี้ทุกอย่างกลับถูกแม่บ้านที่เพิ่งเข้ามาใหม่ทำเสียเละเทะ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กลยุทธ์เด็ด เสพติดรักภรรยาของผม